
Ήρθες όταν πολύ πονούσα,
πληγές νωπές μετρούσα,
απεγνωσμένα σ’ αναζητούσα,
για σένα παραμιλούσα.
Ήρθες ξαφνικά,
μέσα στην καταιγίδα,
κι έφερες την ξαστεριά,
την καλοκαιριά.
Ήρθες μες τη νυχτιά,
με ανοιχτή θερμή αγκαλιά,
κι έμεινες κοντά μου,
δυνατά χτυπά τώρα η καρδιά μου.
Ήρθες σαν άγγελος αληθινός,
φεγγοβόλησε ο ουρανός,
μοναδική ελπίδα,
στης ζωής τα παράλογα παιχνίδια.
Ήρθες με του φεγγαριού το φως,
και των αστεριών οδηγός,
συντροφιά να μου κάνεις,
την ψυχή και την καρδιά να μου γλυκάνεις.
Ήρθες χωρίς δισταγμό,
όπως πρώτα κοντά μου εδώ,
ήρθες και μου χάρισες ξανά,
όνειρα στη ζωή αληθινά.
Γεώργιος Χ. Τσαρακτσίδης
Αλεξανδρούπολη