
Άνθρωπε μάταια υποφέρεις,
ότι στη ζωή πολλά δεν έχεις καταφέρει,
και είσαι πάντα σκεπτικός
πικραμένος και χλωμός.
Πονάς, αισθάνεσαι πως είσαι τελευταίος,
μάταια μαραζώνεις, ζήσε επιτέλους.
Το λένε πολλοί ,
η ζωή είναι μικρή,
Ζήσε ανέμελα,
τραγούδα, χαμογέλα,
άφησε την ψυχή, την καρδιά,
να χαρούνε ξανά.
Μην είσαι πλεονέκτης,
δεν έχεις τίποτα να χάσεις,
στα λασπόνερα στο βούρκο θα πέσεις,
τόσα πολλά που σύντομα θέλεις ν’ αποκτήσεις.
Δεν φέρνουν τα πλούτη πάντα ευτυχία,
καλοδεχούμενα, μα έχω μια απορία,
τι να τα κάνεις τα πλούτη σου,
σαν χάσεις την υγεία σου;
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης
Αλεξ/πολη