Δεν υπάρχει αντισυνταγματικότητα, όταν προστατεύεται το Αγαθό της Δημόσιας Υγείας – Η υπόθεση του Ινδού Σιχ, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Πολύ σωστή η παρατήρηση της εφημερίδας μας. «Δεν απευθύνεστε σε κακοποιούς».Δηλαδή, «κύριοι της κυβέρνησης, μη μιλάτε προς τους αρνητές του εμβολίου λες και είναι του κοινού Ποινικού Δικαίου».
Πολύ σωστό. Αλλά ποιου δικαίου είναι τελικά οι αρνούμενοι τον εμβολιασμό, και μάλιστα εκείνοι οι οποίοι πληρώνονται από τους πολίτες, των οποίων η πλειονότης είναι εμβολιασμένη,και εργάζονται σε νοσοκομεία, σε Σώματα Ασφαλείας, στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε σχολεία, σε γηροκομεία, στα όποιας μορφής ιδρύματα; Ασφαλώς και δεν είναι -ακόμη- ποινικό αδίκημα η άρνηση ενός πολίτη να εμβολιασθεί. Αλλά τι άλλο μπορεί να γίνει, τι άλλο μέτρο μπορεί ναληφθεί για όσους ανήκουν σε κάποια εκ των ανωτέρω κατηγοριών και αρνούνται να εμβολιασθούν κατά του κορονοϊού;
Tίνα κάνει το κράτος; Να πει στον νοσηλευτή ή στον υπάλληλο του ΕΚΑΒ «θα κάθεσαι στο σπίτι σου και θα σε πληρώνω»; Τι να πει στον νοσηλευτή; «Εντάξει, θα εργάζεσαι από το σπίτι»; Τι να πει στον γιατρό; Τι να πει στον υπάλληλο της κλινικής, στον δάσκαλο που δεν εμβολιάζεται, ενώ τα σχολεία θα ανοίξουν κανονικά, στον καθηγητή, στον αστυνομικό, στον πυροσβέστη, στον αξιωματικό ή στον υπαξιωματικό;
Ασφαλώς και δεν θα πρέπει η φρασεολογία και η συμπεριφορά να είναι συμπεριφορά προς κακοποιούς -αν και προς εκείνους η συμπεριφορά των Αρχών έχει βελτιωθεί πολύ-, αλλά δεν μπορεί να είναι και «χάδι»!
Έγραψε ο φίλος Πάνος Μπιτσαξής: «Οι Ινδοί Σιχ φοράνε, κατά τις πεποιθήσεις τους, ευμέγεθες τουρμπάνι. Ένας εξ αυτών συνελήφθη γιατί οδηγούσε μηχανή χωρίς κράνος. Του επιβλήθηκε το σχετικό πρόστιμο. Δεν το άντεξε η ψυχή του.
Προσέφυγε σε όλα τα δικαστήρια ζητώντας να εξαιρεθεί από το κράνος, γιατί οφείλει, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του, να φοράει το τουρμπάνι, και αυτό δεν χωράει στο κράνος.
Η υπόθεση έφτασε στο Ευρωπαϊκό ‘Δικαστήριο. Τι απεφάνθη; Οτι υπερτερεί η οδική ασφάλεια. Το τουρμπάνι μπορείς να το φοράς όπου θες, αλλά όχι οδηγώντας μοτοσικλέτα. Τι απέγινε δεν ξέρω.
Δεινό το πλήγμα στον πολιτισμό των Σιχ, αλλά προέχουν η ζωή και η υγεία». Και εδώ, ένα δικαστήριο στο Κιλκίς, με μια απόφαση «στεγνή», ολιγόλογη, αλλά σαφέστατη, έκρινε ότι «οι σχετικές διοικητικές πράξεις από καμία αντισυνταγματικότητα δεν πάσχουν, όπως αβασίμως επικαλείται η αιτούσα, καθότι με αυτές προστατεύεται το υπέρτατης αξίας έννομο αγαθό της υγείας και της ζωής του συνόλου των πολιτών, και ιδίως των ευπαθών ομάδων.
Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να απορριφθεί το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής ως μη νόμιμο και επαλλήλους ως αβάσιμο κατ’ ουσίαν» και απέρριψε προσφυγή «αντιεμβολιάστριας»υπαλλήλου της υπηρεσίας «Βοήθεια στο σπίτι». Απλά πράγματα, αλλά αληθινά!
Η ΑΚΙΣ
