Μέρος δεύτερο (συντάχθηκε 25 Αυγούστου 2021) – Η Κύπρος δεν χάθηκε μόνο από τις ατιμίες και προδοσίες Στρατιωτών και Πολιτικών, αλλά και από μία… πυρκαγιά!
- Οι πυρκαγιές, ως πολεμικό μέσο
Για τη σύνταξη ενός πολεμικού σχεδίου, εξετάζονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες, οι οποίοι αναφέρονται στον σχετικό ογκώδη στρατιωτικό Κανονισμό 30-1 “Επιτελική Καθήκοντα”. Λόγω του φαινομένου των πρόσφατων πυρκαγιών εκτιμούμε ότι οι παράγοντες “Καιρός” και “Έδαφος”, που αναφέρονται στον πιο πάνω στρατιωτικό κανονισμό, επιβάλλεται να τύχουν, ιδιαίτερης προσοχής, μελέτης και εκτίμησης, διότι η τυχόν υποβάθμιση τους, είναι δυνατό να επιφέρουν τρομακτικές και ολέθριες συνέπειες, στους αντιπάλους κατά την διαξαγωγή επιχειρήσεων. Βλέποντες στην τηλεόραση, τις τεράστιες φλόγες μέχρι και ύψους 30-50 μ., επί ενός συμπαγούς, αδιαπέραστου πύρινου μετώπου χιλιομέτρων, είναι αδιανόητο να φανταστεί κάποιος, αν υπήρχε η ελάχιστη δυνατότητα επιβίωσης, στρατιωτικών τμημάτων και πολεμικών μέσων, όπως αρμάτων, πυροβόλων, οχημάτων, τεθωρακισμένων, μέσα σε αυτή την πύρινη κόλαση. Η τεχνολογία και η δορυφορική επιστήμη, παρέχει ακριβείς πληροφορίες για την εξέλιξη των επερχόμενων καιρικών μεταβολών και φαινομένων κατά περιοχή, τις οποίες μόνο, ο πιο καλός επιτελικός σχεδιασμός, είναι δυνατό να οδηγήσει, έναν, εκ των αντιπάλων, σε δυσχερή θέση, με συνέπειες ήττας και αιφνιδιασμού. Εκτιμούμε ότι τα αναφερόμενα περί “καιρού” και “εδάφους” στον ΣΚ 30-1 στις σελίδες 22 και 4-11β, πρέπει να αναθεωρηθούν και συμπληρωθούν, ως εκ των επελθουσών και επερχομένων τεχνικών και λοιπών εξελίξεων, περί ασφαλούς διαγνώσεως των καιρικών φαινομένων. Ακόμη, τα όποια σχέδια επιχειρήσεων, πρέπει να αποβλέπουν, μετά από επανεκτιμήσεις, τις επιβαλλόμενες διαφοροποιήσεις, λόγω του παράγοντος “καιρού” και στις εκ τούτου επιδράσεις-διαφοροποιήσεις του “εδάφους”. Άλλη η σχεδίαση, την εποχή επικείμενων πυρκαγιών και άλλη αυτή του χειμώνος, από απόψεως διάταξης μάχης των τμημάτων και μέσων, καθώς και έντονα διαφοροποιημένος, ο τρόπος μάχης, δράσης ενεργειών.
Προς επιβεβαίωση, αναφέρονται στοιχεία, από τη συγκεκριμένη μαρτυρία, στο βιβλίο του Υποστράτηγου εα Σπυρίδωνος Δελλή “Αυτοθυσία της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου” (ΕΛΔΥΚ), ο οποίος έζησε τα διαδραματιστέντα γεγονότα και υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές της επικής και ηρωικής μάχης της ΕΛΔΥΚ.
Η ΕΛΔΥΚ, δυνάμεως 900 αξιόμαχων Αξιωματικών και οπλιτών, είχε βάσει Σχεδίου, την αποστολή να δράσει αποτρεπτικά στην απόβαση των Τούρκων στην Κυρήνεια, όπου η συμβολή της θα ήταν καθοριστική και η εξέλιξη των γεγονότων, της εισβολής της 20 Ιουλίου εντελώς διαφορετική. Για την όλη έκβαση της απόβασης των Τούρκων, στην περιοχή Πεντεμίλι-Κυρήνεια, όπου οι Τούρκοι, σαν “ζαλισμένα ψάρια”, αναζητούσαν ακτές για αποβίβαση (όχι απόβαση), η σκληροτράχηλη ΕΛΔΥΚ, που θα τους έστελνε στον πάτο της θάλασσας, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ήταν απούσα. Γιατί; Διότι ο Διευθυντής του Κλάδου Επιχειρήσεων ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων), Υποστράτηγος Χανιώτης, κατ΄εντολή του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΕΔ) Στρατηγού Γρηγορίου Μπονάνου, τροποποίησε το Σχέδιο επιθέσεως, σχετικά με την ΕΛΔΥΚ, η οποία, ενώ έπρεπε βάσει του Σχεδίου Άμυνας Κύπρου να έχει προωθηθεί στην περιοχή Κυρήνειας, ευρέως, για αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής, διετάσσετο, εκτός σχεδίου, να επιτεθεί στον Τουρκοκυπριακό, οχυρωμένο θύλακα του Κιόνελι, παρά τις εύλογες διαμαρτυρίες και επιφυλάξεις των Αξιωματικών της ΕΛΔΥΚ, η οποία, ως εκ τούτου, ενεργούσα, εκτός αποστολής της, που ήταν η Κυρήνεια, παγιδεύτηκε εντός του Στρατοπέδου της, όπου έδωσε ηρωικές συγκλονιστικές επικές μάχες, οι οποίες όμως ήταν μια πύρρεια νίκη. Στο εν λόγω πόνημα του Υποστράτηγου εα Δελλή Σπυρίδωνα, στη σελ. 177, αναφέρεται ότι “υπήρχε σχέδιο Άμυνας της Κύπρου, σαφέστατο και ξεκάθαρο, το οποίο είχε καταρτιστεί και εγκριθεί προ πολλού χρόνου και προέβλεπε ότι από την στιγμή που η εχθρική νηοπομπή, έμπαινε στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, διετάσσετο, από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, η εφαρμογή του Σχεδίου Αμύνης Κύπρου, χωρίς καμία άλλη παρέμβαση”. Στο σχέδιο αυτό η Ελλάδα ανελάμβανε την παροχή βοήθειας στην Κύπρο (Υποβρύχιο, Τορπιλάκατο, 18 αεροσκάφη διώξεως βομβαρδισμού κλπ, στο χώρο απόβασης). Εδώ κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι πάρα πολλοί Έλληνες παράγοντες στρατιωτικοί και πολιτικοί της εποχής της προ, της εισβολής και μετά στην Κύπρο, εγκλωβισμένοι, θανάσιμα και ασφυκτικά από στημένες σκευωρίες, απάτες, παγιδεύσεις, σκοτεινές παρασκηνιακές συμφωνίες, τις οποίες χάλκευσαν, δολίως οι Αμερικανονατοϊκοί και τις οποίες με πράξεις προδοσίας, δειλίας και δουλικής συμμαχικής συμμετοχής και υποταγής, οι πιο πάνω αρμόδιοι τις αποδέχτηκαν, ενώ οι Τούρκοι πατούσαν στις 20 Ιουλίου 1974, την Κύπρο και συνέχισαν να προωθούνται μετά την κατάπτυστη ανακωχή της Γενεύης, από Καραμανλή-Μαύρο. Ιδιαίτερα τονίζεται, ότι ενώ η εισβολή των Τούρκων, είχε αρχίσει, με το χάραμα της 20ηςΙουλίου 1974, η “κοιμωμένη” στρατιωτική ηγεσία της Αθήνας, στις απεγνωσμένες εκκλήσεις για δράση της Εθνοφρουράς και ΕΛΔΥΚ απαντούσε “Μη κτυπάτε του Τούρκους κάνουν άσκηση”. Όταν όμως αντιλήφθηκαν τις πραγματικές προθέσεις των Τούρκων εισβολέων, όπως με τόση παρασκηνιακή δολιότητα, είχαν προετοιμάσει, οι αμερικάνοι, ήταν πολύ αργά. Η σύγχυση, η ατολμία, η εξαπάτηση των Αθηνών, στέρησε στους Έλληνες μια δυνατή νίκη τους, στη Κυρήνεια, τις δε συνέπειες της ήττας, όπως εξελίχθηκε, άνοιξε την όρεξη των Τούρκων και την πληρώνουμε τόσο ακριβά σήμερα, με ανάλογες ενέργειες και απειλές τους στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, ακόμη και σε Δυτ. Θράκη και Ελεύθερη Κύπρο (Βαρώσια) Αμμόχωστος κλπ. Στην σελ. 138 του πονήματος Υποστράτηγο Δελλή αναγράφεται “Η σχετική επιθετική αναγνώριση της Διλοχίας (ΕΛΔΥΚ), ανακόπηκε περί 800-1000 μέτρα, μπροστά από το χωριό Κιονέλι, διότι οι Τούρκοι πυρπόλησαν σκοπίμως, τα σπαρτά και θάμνους, δημιουργώντας φράγμα φωτιάς το οποίο λόγω της φοράς του ανέμου, κατευθύνονταν προς την επιτιθέμενη Δύναμη της ΕΛΔΥΚ, της οποίας η επιθετική ορμή ανακόπηκε. Η Κύπρος δεν χάθηκε μόνο από ατιμίες δειλίες, προδοσίες, επιτελικές, ανεγκέφαλες αποφάσεις στρατιωτικών και πολιτικών, αλλά και από μια “φωτιά”. Υπ’ όψη μιας προς συνετισμό…..
- Συμπεράσματα-Εκτιμήσεις
α. Η προδοσία των αρμόδιων Ελλήνων στρατιωτικών και πολιτικών, στην Κύπρο υπήρξε εμφανής. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η οποία γιορτάζεται στις 4 Αυγούστου, στο Προεδρικό Μέγαρο, κάθε χρόνο, χαρακτηρίζεται επίπλαστη. Δεν πρόκειται για μια εθνική γιορτή, αλλά για μια τραγωδία, της οποίας η κάθαρση δεν επήλθε, αφού όλοι οι υπεύθυνοι, οι οποίοι είναι τόσοι πολλοί, δεν τιμωρήθηκαν, όπως οι ένοχοι του 1922, στο Γουδί.
β. Με κρύα καρδιά, κατ’ ανάγκη, υποδεχόμαστε τις οποιεσδήποτε, δήθεν, συμμαχικές φιλοφρονήσεις, αφού οι Αμερικάνοι, ύπουλα και διπρόσωπα, μας πρόδωσαν στην Κύπρο, στα ΙΜΙΑ, στη Συμφωνία της Μαδρίτης. Επίσης, προς προβληματισμό μας, αναφέρεται ότι ακόμη πρόδωσαν τους Κόυδρους της Συρίας, κύριους μαχητές, κατά του 1515 τους Αρμενίους, στο Καραμπάχ και πρόσφατα τους Αφγανούς, στους Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν. ΤΡΕΜΟΥΜΕ μήπως μεθοδεύουν, ως εκ της εξυπηρετήσεως των συμφερόντων τους και την εξάρτηση τους από την γεωπολιτική θέση της Τουρκίας, μας προδώσουν και πάλιν, τώρα, στο Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, ελεύθερη Κύπρο και Δυτική Θράκη.
γ. Στην Περσική Πλημμυρίδα, αρχές του 4ουαιώνα π.Χ., της περσικής, αχανούς Αυτοκρατορίας, από Σκυθία – Ινδία – Αραβική Χερσόνησο – Μεσόγειο – Θράκη, η Ελλάδα εντελώς μόνη αντιτάχθηκε νικηφόρα έχοντας στην πρώτη γραμμή επικεφαλής ένα Μιλτιάδη, Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Παυσανία. Σήμερα ποιους έχουμε, τους υπογράψαντες την Συμφωνία των Πρεσπών και αύριο, ο μη γένοιτο, τις Συμφωνίες Αιγαίου, Δυτ. Θράκης, ελεύθερης Κύπρου;
δ. Στην φασιστική ισλαμική πλημμυρίδα, προ μιας Δύσης, και Ευρώπης, εν υπνώσει τελουσών, η Ελλάδα, ως εμπροσθοφυλακή και παλι, όπως στους Περσικούς Πολέμους, πρώτη καλείται να δώσει την μεγάλη μάχη…… αν νικήσει; τότε η Ευρώπη σώζεται, εάν ηττηθεί; η Ετρώπη χάνεται, βυθίζεται στο σκότος.
Ας αφυπνιστούν, όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες, όσο υπάρχει χρόνος. Οι δυο μεγάλες μάχες για την Ευρώπη έχουν δοθεί και ήταν, η πρώτη, με τους Ελληνοπερσικούς πολέμους το 490-479 π.Χ., η δεύτερη, κατά σειρά αξιολόγησης τους, η Συμμαχική απόβαση στην Νορμανδία, το 1944, η δε τρίτη επερχόμενη και καθοριστική, η σύγκρουση του φασιστικού Ισλάμ, με την Δύση-Αμερική-Ευρώπη, αρχίζοντας από τις εμπροσθοφυλακές της, που είναι η Ελλάδα…. Η μάχη των εμπροσθοφυλακών είναι καθοριστική, για το αποτέλεσμα, νίκης ή ήττας, της όλης μάχης. Επιτέλους ας προβληματιστούν, εκείνοι οι οποίοι, έχουν υποστεί τρομοκρατικά κτυπήματα, να μην έχουν, κοντή μνήμη και ας ενστερνιστούν ότι “πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται”, δηλαδή “τoκακό ξεριζώνεται με το κακό”
Βιβλιογραφία
Παναγιώτης Χόχολης
Αντιστράτηγος Ε.Α. Επίτιμος Διοικητής Ανώτατης Σχολής Πολέμου
Σπυρίδωνος Δελλή
ΣΚ 3-1 Επιτελικά Καθήκοντα
Υποστράτηγου Ε.Α. Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ)
