Ο ξεριζωμός του Θρακικού Ελληνισμού ολοκληρώθηκε το 1923, με την ανταλλαγή του πληθυσμού
Την 6ηΑπριλίου τη θυμόμαστε όλοι σαν την ημέρα που οι Γερμανοί επετέθησαν, το 1941, στην Ελλάδα.
Συνέβησαν όμως και άλλα φοβερά την ίδια ημερομηνία. Σαν προχθές, στις 6 Απριλίου 1914, είχαμε το μαύρο Πάσχα για τους Θρακιώτες. Τότε, οι Νεότουρκοι εκδίωξαν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Αρκαδιούπολης, Βιζύης και άλλων περιοχών της Θράκης.
Το ίδιο έτος έγιναν διωγμοί, δολοφονίες, απελάσεις, διαρπαγές, εμπρησμοί και λεηλασίες κατά των Ελλήνων των περιοχών Ηράκλειας, Μαλγάρων και Κεσσάνης.
Από τον Απρίλιο του 1915 περίπου 150.000 Θρακιώτες από τη Μακρά Γέφυρα, τη Μάδυτο, την Καλλίπολη, τις Σαράντα Εκκλησίες, τη Ραιδεστό, το Σκοπό και άλλες περιοχές της ανατολικής Θράκης εκτοπίστηκαν από τους Νεότουρκουςστη Μικρά Ασία και ελάχιστοι από αυτούς επέζησαν από τις πορείες στα «τάγματα εργασίας», όπως και χιλιάδες άλλοι Μικρασιάτες και Πόντιοι αδελφοί μας.
Ο συνολικός πληθυσμός των εξόριστων Ελλήνων της ανατολικής Θράκης που εκτοπίστηκε μέχρι και το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έφτασε τελικά τις 220.000 ψυχές, σύμφωνα με στοιχεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Παρά τους διωγμούς αυτούς, η ανατολική Θράκη απελευθερώθηκεαπό τον Ελληνικό Στρατό τον Αύγουστο του 1920 και παρέμεινε ελεύθερη μέχρι τον Οκτώβριο του 1922, οπότε αποχώρησανοι Έλληνες στρατιώτες και μαζί με αυτούς και πολλοί Θρακιώτες για να αποφύγουντα αντίποινα των Τούρκων.
Ο ξεριζωμός των Ελλήνων της ανατολικής Θράκης ολοκληρώθηκε το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Η θρακική Γενοκτονία είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη, αν και αποσιωπημένη και ελάχιστα μνημονευμένη από την ελληνική ιστοριογραφία, όπως αναφέρει ο ιστορικός καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος.
Ο ίδιος σημειώνει με έμφαση ότι «η αφετηρία των διωγμών και της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και αργότερα του Πόντου υπήρξε ο χώρος της ανατολικής Θράκης. Εκεί δοκίμασαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά το μοντέλο των μετατοπίσεων (και διωγμών) των ελληνικών πληθυσμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων, εκεί επέβαλαν τη γενοκτονική τους συμπεριφορά και εκεί αξιοποίησαν τα θλιβερά αποτελέσματα των πειραμάτων τους, ώστε να τα επεκτείνουν σχεδόν αμέσως (και με μεγαλύτερη επιτυχία) στη δυτική Μικρασία και αργότερα σε κραυγαλέο βαθμό (και μεγαλύτερη αγριότητα)στον Πόντο.
Αλήθεια, έγινε κάποια κεντρική εκδήλωση για τη μαύρη αυτή επέτειο; Έγινε κάποια ομιλία, παρουσία των πολιτικών μας ηγεσιών; Έγινε κάποια αναφορά για το θέμα αυτό στα σχολεία; Κατατέθηκαν στεφάνια στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη; Διδάσκεταιτο «μαύρο Πάσχα» των Θρακιωτών στα σχολεία μας;
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι λαοί που δεν γνωρίζουν την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να μάθουν μιαν άλλη, οδυνηρότερη! Εκτός κι αν κάποιοι τη γνωρίζουν ήδη!
Η ΑΚΙΣ
