Μπροστά στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, δεν ήταν ο Μητσοτάκης, αλλά η ίδια η Ελλάδα
Δειγματοληπτικά και μόνο, από τις φυματικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης στην ιστορική πια ομιλία του Μητσοτάκη στο Κονγκρέσσο, αναζητώ στα λεξικά τον ορισμό εκείνων των υποκείμενων που, εκτελώντας κομματικές διαταγές, έκαναν την προδοτική, κατά πολλούς, με κάθε πρόστυχο τρόπο αποδόμηση του πρωθυπουργού, άρα της χώρας που άξια εκπροσώπησε μπροστά στη διεθνή κοινή γνώμη.
Και ενώ ακόμη και οι ορκισμένοι οπαδοί τους ένιωσαν ένα τσίμπημα συγκίνησης και περηφάνειας, επειδή εκεί, μπροστά σε σύσσωμη την Αμερικανική πολιτική, δεν ήταν ο Μητσοτάκης της Ν.Δ. αλλά η ίδια η Ελλάδα. Κάτι που οι διαπνεόμενοι και εμπνεόμενοι από μίσος αντιπολιτευόμενοι κατάπιαν δύσκολα και κατέπνιξαν σε υπέρτατο φθόνο.
Βρήκα λοιπόν τα εξής:
Μικρόψυχος: που δεν έχει υψηλό ηθικό ανάστημα και ανωτερότητα, που είναι κακός, έτσι ώστε να μη συγχωρεί αυτούς που τον βλάπτουν ούτε να ευεργετεί αυτούς που έχουν ανάγκη. Η ιδιότητα του μικρόψυχου, η έλλειψη σθένους και μεγαλοσύνης ή κατά τον Αριστοτέλη η αδυναμία της ψυχής να προξενήσει οτιδήποτε κρίσιμο: ούτε ευτυχία αλλά ούτε και ατυχία, ούτε τιμή, ούτε και ατιμία.
Σκ#@τόψυχος (υβριστικό) σκληρός, άκαρδος
Πόσο σκ#@τόψυχος πρέπει να είναι ένας πολίτης μιας χώρας, όταν κάθεται πίσω και βρίζει;
Κακόψυχος, που έχει κακή ψυχή.
Άψυχος, που δε διαθέτει ψυχή, όπως η νεκρά φύση, τα αντικείμενα.
Μεγαλόψυχος, που φέρεται με επιείκεια, καλοσύνη και συγχωρητικότητα.
Λιπόψυχος, που χάνει το θάρρος του, που λιποψυχεί.
Έχετε τώρα τους ορισμούς, αποδώστε τους ελεύθερα σε εκείνους που δεν κατάφεραν ούτε τώρα να σταθούν σε πόδια ελληνικά, με καρδιά ελληνική, και κυρίως με ψυχή — κάτι που ξεπούλησαν στον διάβολο της πολιτικής, έναντι πινακίου φακής και του μηνιαίου παχουλού μισθού τους.
Με μερικές ενθαρρυντικές εξαιρέσεις (Ανδρουλακης,) έχουμε αντιπολίτευση γεμάτη ηθικά υπολυματα, ανίκανη να κρίνει, να επικρίνει, να συγκρίνει και κυρίως να αποδεχτεί και να παραδεχτεί την ανωτερότητα του άλλου.
Ο εκμηδενισμός αξιοπρέπειας που οδηγεί σε τυφλό μηδενισμό κάθε αξίας του αντιπάλου, είναι καταστροφικός, κοινωνικά επιβλαβής. Γιατί όσο η κοινωνία χρειάζεται μια καλή κυβέρνηση, άλλο τόσο είναι ζωτικής ανάγκης η καλή αντιπολίτευση.
Και από αυτήν, τα πρόσφατα δείγματα σηπτικής κατάστασης, δηλώνουν απελπιστική ανεπάρκεια οξυγόνου.
Νίκος Μαστοράκης
