Το Λιμάνι–Βάση των ΗΠΑ, για την μεταφορά Στρατιωτικού Υλικού στην Ν.Α. Ευρώπη, απαιτεί προστασία, με επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων πέραν των 6 Ν.Μ. – Θα συμπεριληφθεί και η «Ζουράφα» της Σαμοθράκης
Φανταζόταν κανείς πριν από μερικά χρόνια ότι το όνομα «Αλεξανδρούπολη» θα γινόταν BRANDNAME;
Φανταζόταν κανείς ότι η Αλεξανδρούπολη θα αναφερόταν στο Αμερικανικό Κογκρέσο, και ότι η …«Βάση» των ΗΠΑ (χρησιμοποιούμε εντός εισαγωγικών την λέξη Βάση) θα αποτελούσε κάρφον εις τους οφθαλμούς της Τουρκικής Ηγεσίας;
Τώρα λοιπόν, κατά πως φαίνεται, η Αλεξανδρούπολη γίνεται η αιτία που οδηγεί και στην επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων (Χ.Υ.) στα Δώδεκα (12) Ναυτικά Μίλια.
Οι Αμερικανοί είναι προβλεπτικοί άνθρωποι. Γνωρίζοντας ότι οι Ρώσοι αργά ή γρήγορα θα εισέβαλαν στην Ουκρανία, μετά την προσάρτηση της Κριμέας κι’ ό,τι θα έκλειαν τα Στενά του Ελλησπόντου για τους εμπολέμους απ’ την Τουρκία, λόγω της Συνθήκης του Μοντραί, ήδη από τριετίας εγκατεστάθησαν στην περιοχή Αλεξανδρουπόλεως (λιμένα και αεροδρόμιον Ελευθερουπόλεως) και εξασφάλισαν τις μεταφορές πολεμικού υλικού μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας , μέχρις Πολωνίας, στην ήδη εμπόλεμο ζώνη της Ουκρανίας.
Ξέχασαν ότι ενώ η Ελλάδα έχει χωρικά ύδατα 12 μιλίων στην δυτική νησιωτική και ηπειρωτική επικράτεια, στην ανατολική απεθαρρύνετο από το ΝΑΤΟ. Τούτο όμως απέκοπτε την ενιαία ασφάλεια της δυτικής Θράκης από θαλάσσης και αέρος όπου ισχύουν ακόμη τα 6 μίλια ΧΥ.
Η στρατηγική σημασία της Αμερικανικής βάσεως στην Αλεξανδρούπολη επανέθεσε το ζήτημα στο Σταίητ Ντηπάρτμεντ, όπου ως φαίνεται αντιμετωπίζεται η αναγνώριση των Ελληνικών Χ.Υ. 12 μιλίων και στην ηπειρωτική ακτή της ανατολικής Ελλάδος (Βλ. σχ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15.5.22 άρθρο του καθηγητού στο «Κίνγκς Κόλετζ» κ. Μάνου Καραγιάννη).
Δεν είναι η πρώτη φορά, που η Ελλάς είχε χωριστεί από τους «συμμάχους» της σε δύο τμήματα: Όπως τώρα με τα Χ.Υ. ανατολικής και δυτικής Ελλάδος σε 6 και 12 μίλια αντιστοίχως, έτσι και το 1916 διεκρίνετο σε βόρεια και νότιο Ελλάδα.
Η χώρα ήταν αρχικά ουδέτερη κατά την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Η ουδετερότητα αυτή προκάλεσε την επέμβαση της Αντάντ (Βρετανίας και Γαλλίας), δίχασε το Ελληνικό κράτος σε Βενιζελικό στην Θεσ/κη και Κωνσταντινικό στην Αθήνα κι’ οι Γάλλοι χάραξαν την νέα τότε αμαξιτή οδό Ιτέας-Αμφίσσης – Μπράλου- Λαμίας για να μεταφέρουν στρατεύματα και «ματεριέλ» στο μέτωπο της Μακεδονίας κατά των Βουλγαρο-αυστριακών δυνάμεων, με τελική αισία έκβαση για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τον Σλαβικό κίνδυνο.
Mε την επέκταση των Χ.Υ. στα 12 μίλια στην ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα γίνεται ένα περαιτέρω βήμα για την ενοποίηση του εύρους της Αιγιαλήτιδας ζώνης της χώρας που θα περιλάβει και την πετρελαιοφόρο βραχονησίδα Ζουράφα, βορείως της Σαμοθράκης.
«Έτσι θα προστατεύθουν καλύτερα οι Αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Αλεξανδρούπολη από υβριδικές απειλές προερχόμενες από θαλάσσης και αέρος. Ούτε η ελεύθερη ναυσιπλοΐα θα επηρεασθεί, ούτε θα ενεργοποιηθεί ξαφνικά Τουρκικό casusbelli» γράφει ο καθ. Καραγιάννης (ibid).
Ίδωμεν! Αλλά οι ταρτουφισμοί εξακολουθούν. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας ξέχασε προχθές στην βουλή, για την κύρωση της Αμερικανοελληνικής αμυντικής συμφωνίας, ότι αυτός ενέκρινε την παραχώρηση της Αλεξανδρουπόλεως, οι δε Αμερικανοί διπλωμάτες δεν παραδέχονται ακόμη τα διεθνώς ισχύοντα Χ.Υ. 12 μιλίων και για τα Ελληνική νησιά του Αιγαίου πελάγους ενώ οι Ρώσοι άρχισαν να αναθεωρούν τις αντιρρήσεις τους.
Κώστας Κόλμερ
