Έτσι είναι η ζωή
μια γλυκιά μια πικρή.
Η χαρά διαδέχεται τη λύπη
και η λύπη τη χαρά.
Γι αυτό δεν πρέπει να τα παίρνουμε
όλα τοις μετρητοίς.
Πρέπει να τα ζούμε όλα χωρίς παράπονα
αλλά με αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο.
Θα γίνουμε ό,τι δεν ήμασταν.
Θα δώσουμε ό,τι δε δώσαμε.
Θα ονειρευτούμε όσα μπορούμε.
Θα εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες.
Θα κλέψουμε τις ομορφιές.
Θα ζήσουμε τις βροχές, τις λιακάδες,
τους ανέμους, τις θύελλες.
Θα κερδίσουμε τα χαμένα.
Θα αγωνιστούμε για το άπιαστο.
Θα δακρύσουμε, θα γελάσουμε.
Θα αγκαλιάσουμε, θα αγκαλιαστούμε.
Θα γράψουμε νέες ιστορίες
και θα αφήσουμε πίσω ό,τι μας πόνεσε.
θα κυνηγήσουμε και θα πραγματοποιήσουμε τα σχέδιά μας
Θα ρωτήσουμε να μάθουμε.
Θα ρουφήξουμε τις γνώσεις που μας προσφέρονται.
Θα δημιουργήσουμε κάτι δικό μας.
Θα επιχειρήσουμε και θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε.
Θα παρηγορήσουμε και θα παρηγορηθούμε.
Θα συγχωρήσουμε και θα ζητήσουμε συγγνώμη.
Θα καταλάβουμε τι είναι η ζωή
και θα ωριμάσουμε Θεού θέλοντος.
Θα θερίσουμε τους καρπούς των κόπων μας
και θα τραγουδήσουμε:
Δε σε φοβήθηκα βρε ζωή
σε πάλεψα με δύναμη και αντοχή.
Τάνια Στεφάνου – Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
