Δώσε θερμούς χαιρετισμούς
σ’ εκείνο το κομμάτι γης
που λέγεται Ελλάδα.
Νιώθω βαρείς τους στεναγμούς
στο βάθος κάθε μιας πτυχής
του στήθους. Και μια δάδα
για ‘κείνο το κομμάτι γης καίει.
Για την Ελλάδα.
Τρέφω τους πόθους μου γλυκείς
για ‘κείνης τη Λαμπράδα.
Τα κάλλη όλ’ αυτής της γης
τα έχει η Ελλάδα.
Στον τόπο της πάντα θα βρεις
της νύχτας τη γλυκάδα
το γλυκοφώς της χαραυγής
της μέρας τη λιακάδα.
Κι εγώ πονώ στην ξένη γης
γιατί μου λείπει η πατρίς
η όμορφη Ελλάδα.
Δημήτρης Κ. Κοσμίδης
