Τη νοσταλγία εξαφάνισα
γυρνώντας στην πατρίδα
μια μέρα δίχως κλάμα
κι ο πόνος έσβησε με μιας
που την καρδιά μου σπάραζε
χρόνια πολλά στα ξένα
Τώρα πατρίδα μου γλυκιά
στην αγκαλιά σου μ’ έσφιξες
και νιώθω να με πνίγεις
απ’ την πολλή σου αγάπη
και τα φτερά μου σπάζουνε
από το ψύχος του Απρίλη
Δημήτρης Κ. Κοσμίδης