Ήττα της Ελληνικής Διπλωματίας αποτελεί η εμπορική σημασία «Turk Aegean» – Αιδώς Αργείοι – Αιδώς Σύμμαχοι
Μια άνευ προηγουμένου επώδυνη ψυχρολουσία υπέστη πρόσφατα ο εχέφρων Έλλην πολίτης, όταν πληροφορήθηκε την κατοχύρωση της χρήσεως ονομασίας του ιερού Αιγαίου ως “Turk Aegean” για τουριστική διαφήμιση εκ μέρους της Τουρκίας. Στην ουσία, μια ακόμη διπλωματική ήττα της χώρας στην, κατά πολλούς αναλυτός, λίστα αποτυχημένων και ανεπίστρεπτα άστοχων χειρισμών. Μία ακόμη μελανή σελίδα στην ακατανόητη τακτική ατελέσφορης πολιτικής, μονόπλευρης σχεδόν προσκολλήσεως στον Ιστό του διεθνούς δικαίου, έναντι της τουρκικής αδηφάγου πολιτικής.
Μια ακόμη θυσία εθνικής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας στον βωμό των συμμαχικών κυρίως συμφερόντων. Η ελληνική Διπλωματία, με τους διαφόρους κρατικούς εκπροσώπους σε θέσεις κλειδιά σε ευρωπαϊκές και νατοϊκές δομές, δεν κατάφερε όχι μόνο να αποτρέψει τον θρασύτατο σφετερισμό του ονόματος του Αιγαίου, αλλά ούτε να αντλήσει κάποια σχετική πληροφορία για το τουρκικό, σίγουρα και με νατοϊκά και Ευρωπαϊκής Ενώσεως υλικά, μαγείρεμα. Οι διπλωματικές κεραίες των ημετέρων υπηρεσιών αδράνησαν απαράδεκτα, παραχωρώντας ζωτικό χώρο δράσεως στην τουρκική πλευρά. Η πολιτική του κατευνασμού και της ειρηνικής διευθετήσεως, μια πολιτική προσφιλής στους νατοϊκούς και ευρωπαϊκούς κύκλους, ούτε συνετίζει ούτε πτοεί την Τουρκία, που φαίνεται ότι προσπαθεί βήμα-βήμα να κερδίζει έδαφος για δημιουργία και πάλι τετελεσμένων εις βάρος βεβαίως της τρωθείσης εδώ και χρόνια εθνικής μας κυριαρχίας. Θα το επιτρέψει ο ελληνικός λαός; Θα αρθεί στο ύψος των σημερινών κρίσιμων καταστάσεων, αντλώντας δύναμη και θάρρος από τις προγενέστερες γενεές, για να αντιμετωπίσει τούς κινδύνους και τις προκλήσεις, που ποικιλόμορφα τον απειλούν; Στο χέρι του είναι, αλλά και στην πολιτική βούληση των εχόντων την εξουσία ταγών.
Θα περίμενε κανείς από όλο το πολιτικό φάσμα μια έστω στοιχειώδη συνεννόηση με ουσιαστικές και στοχευμένες προτάσεις, ώστε η χαίνουσα και διαχρονικά δυσλειτουργούσα διπλωματία μας να αρθεί στα επίπεδα των σημερινών αυξημένων απαιτήσεων, καθιστάμενη ανταγωνιστική στο διεθνές πεδίο, με θετικά για τα συμφέροντα της χώρας αποτελέσματα; Απογοήτευση και οργή κυριεύουν όταν έρχονται στον νού η υπέρτατη θυσία και ο αγώνας των Μιαούλη, Κανάρη, Μπουμπουλίνας, Μαντώς Μαυρογέννους, Ναυάρχου Κουντουριώτη με τον θρυλικό Άβέρωφ, τον Παπανικολή και το ηρωικό του πλήρωμα, που έδωσαν τη ζωή και όλα τους τα υπάρχοντα, για να παραμείνει ελεύθερη για πάντα αυτή η θάλασσα, η θάλασσα της παγκόσμιας ομορφιάς, το χιλιοαιώνιο ελληνικό και μόνο Αιγαίο. Ένας τρομερός ακούγεται τριγμός, απαύγασμα των ιερών οστών εκείνων των μεγάλων. Μία ιερή κραυγή οργής και αγανακτήσεως της απανταχού ελληνικής ψυχής διαχέεται στον καθάριο γαλανό ουρανό. «“Αιδώς- Αργεΐοι”, Αιδώς-Σύμμαχοι». Κάτω τα χέρια από το Ιερό μας «ΑΙΓΑΙΟ».
Αθανάσιος Δημ. Ιλαρίδης
