
Οι μήνες και οι μέρες του
επώνυμοι εφιάλτες
περνούν γοργά απ’ τη ζωή
σκορπώντας αυταπάτες
Με της χαράς το αίμα
της λύπης και του πόνου
στα ροζιασμένα δάχτυλα
απάνω μας απλώνει
του χρόνου τ’ άσπρο σάβανο
του χάρου του ανένδοτου
Της ζωής μας είν’ Αφέντης
της φθοράς και του θανάτου
των ονείρων μας προδότης
και δωσίλογος της ιστορίας
που ακόμα δεν εγράφη
Ποιος τα λύτρα θα πληρώσει
για τα χρόνια που δε ζήσαμε
Ποιος ποτέ θα λογοδώσει
για το σπίτι που δεν κτίσαμε
Δημήτρης Κ. Κοσμίδης
Stuttgart