Σε κατάσταση Εθνικής Αυθυποβολής βρίσκεται σήμερα η Τουρκική Πολιτική Ηγεσία – Νομικές ασυναρτησίες για τα νησιά του Ανατ. Αιγαίου – Οι Σύμμαχοί μας, τί θα πράξουν;
Εδώκαι πολύ καιρό βιώνουμε όλοι την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος σε όλα τα επίπεδα των Ελληνο-τουρκικών σχέσεων. Η συμπεριφορά αυτή, η οποία πολλές φορές υπερβαίνει τα όρια του παραλογισμού, δεν μπορεί να εξηγηθεί με κανένα άλλον τρόπο, εί μή μόνο με την λογική του αναθεωρητισμού, που συντηρεί τις Νεο-Οθωμανικές ονειρώξεις της γείτονος.
Αφού κατάφεραν οι Τούρκοι να εξουδετερώσουν τους κινδύνους, που απειλούσαν την εξαφάνισή τους πριν από 100 περίπου χρόνια, προσπαθούν τώρα να επανασυστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία στηριζόμενοι, όπως οι πρόγονοί τους, στον όγκο των αριθμών.
Ας μή λησμονούμε ότι η Τουρκία καλλιεργώντας συστηματικά την πολυτεκνία κατ’ επιταγήν του Προφήτη, συγκαταλέγεται σήμερα, από πληθυσμική άποψη, μεταξύ των πρώτων κρατών στην Ευρώπη.
Αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψη ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του πληθυσμού της, σε λίγα χρόνια θα βρίσκεται σίγουρα στην κορυφή.
Από αυτό το στοιχείο της υπεροχής τους ξεκινώντας οι Τούρκοι συντηρούν μέσα τους μια ψεύτικη εικόνα ισχύος, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού οι Τούρκοι, στρατιωτικά τουλάχιστον, είναι εντελώς ανίσχυροι, για να υλοποιήσουν την μεγάλη ιδέα τους.
Άλλωστε οι σημερινές στρατιωτικο-πολιτικές συνθήκες δεν είναι ίδιες με τις αντίστοιχες του 1453, που αποτελεί το ορόσημο του αναθεωρητισμού της Τουρκίας.
Πάντως με βάση αυτή την εικόνα που έχουν οι Τούρκοι για τον εαυτό τους ασκούν σήμερα, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, αποικιακή πολιτική, όπως έπρατταν παλιότερα οι μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία και άλλες.
Αυτό υποδηλώνει η παρουσία τους όχι μόνο σε όμορες με αυτήν χώρες, όπως είναι η Συρία, το Ιράκ και το Αζεμπαϊτζάν, αλλά και σε άλλες χώρες πιο μάκρυνες από αυτήν, όπως είναι η Σομαλία και η Λιβύη.
Όλα αυτά αποθρασύνουν την Τουρκία, η οποία μάς απειλεί καθημερινά με πόλεμο. Η απειλή τού πολέμου γίνεται πιο ανησυχητική, διότι δεν την απευθύνει ένας μεμονωμένος πολιτικός, έστω κι αν αυτός είναι σήμερα Πρόεδρος της Τουρκίας, αλλά την συντηρεί ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της Τουρκίας με την στήριξη μάλιστα σύσσωμου του τουρκικού Τύπου.
Αφορμή για αυτήν την απειλή αποτελεί η στρατιωτικοποίηση από την Ελλάδα των νησιών του Βορειο-Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου κατά παράβαση, όπως ισχυρίζονται οι Τούρκοι, των σχετικών Διεθνών Συνθηκών, Λωζάννης (1923) και Παρισίων (1947) αντιστοίχως.
Με μιά δική τους νομική ερμηνεία των εν λόγω Διεθνών Συνθηκών -ερμηνεία την οποία ουδεμία από τις ενδιαφερόμενες μεγάλες Δυνάμεις αποδέχεται- έχουν καταλήξει οι Τούρκοι στο συμπέρασμα, ότι τα νησιά αυτά δεν περιήλθαν ποτέ στην Ελλάδα.
Συνεπώς ανήκουν στην κυριαρχία τους! Γι’ αυτό οι Τούρκοι μάς καλούν συνεχώς να σεβασθούμε το Διεθνές Δίκαιο.
Δίνοντας την δική του ερμηνεία στο θέμα της αποστρατιωτικοποίησης ο γραφικός κυβερνητικός εταίρος και αρχηγός των «Γκρίζων Λύκων» κ. Μπαχτσελί φτιάχνει δικούς του χάρτες του Αιγαίου, που τους προβάλλει μάλιστα δημοσίως.
Στους χάρτες αυτούς ο επί κεφαλής της αγέλης των τουρκικών «Λύκων» παρουσιάζει τα θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα να φθάνουν προς δυσμάς στην Σύρο και προς νότο στο μισό της απόστασης από την Λιβύη με συμπερίληψη ασφαλώς της Κρήτης ως τουρκικής νήσου!
Εντεύθεν και το πρόσφατο Τουρκο-Λιβυκό Σύμφωνο. Με περισπούδαστο δε ύφος διάσημου διεθνώς νομικού αποφαίνεται ο κ. Μπαχτσελί ότι τα νησιά του Βορειο-Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκάνησου δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις σχετικές Διεθνείς Συνθήκες κατά κυριότητα, αλλά κατά χρήση, η περίοδος της όποιας έληξε και συνεπώς τα νησιά αυτά περιήλθαν αυτομάτως στην Τουρκία!
Προφανώς, κατά την αντίληψη του κ. Μπαχτσελί, οι Σύμμαχοι θέλοντας να μετριάσουν τις αδικίες που διέπραξαν σε βάρος της συμμάχου τους Ελλάδος υπέρ της εχθρικής προς αυτούς (δυό φορές μάλιστα) αποικίας των Μογγόλων παραχώρησαν πρόσκαιρα τα εν λόγω νησιά στην Ελλάδα, για να μπορέσουν να ξεκουρασθούν σε αυτά, μετά την ήττα τους, οι άνδρες του εκστρατευτικού Σώματος στην Μικρά Ασία.
Και ακόμη, για να ξεπλύνουν στην θάλασσα τον ιδρώτα και τις λάσπες τους, αλλά και τις πληγές τους από τον πόλεμο, ώστε μετά την ανάπαυλα και τα σχετικά μπάνια του στρατού μας να θεωρείται λήξασα η περίοδος της κατά χρήση παραχώρησης των σχετικών νησιών στην Ελλάδα.
Την νομική άποψη του κ. Μπαχτσελί αναπαράγει από την κρατική τηλεόραση της Τουρκίας έτερος Τούρκος νομικός «φωστήρας», ο οποίος παραδίδοντας διά της τηλοψίας νομικά μαθήματα στο τουρκικό ακροατήριο του παρομοίασε τις σχετικές Διεθνείς Συνθήκες με μια Σύμβαση Μισθώσεως Ακινήτου! «Όπως ο μισθωτής», είπε, «εκπίπτει του δικαιώματος χρήσεως του εκμισθωθέντος σε αυτόν ακινήτου, εάν δεν τηρήσει τους σχετικούς όρους του μισθωτηρίου συμφωνητικού, έτσι και η Ελλάδα έχει εκπέσει του δικαιώματος χρήσεως των σχετικών νησιών του Αιγαίου!
Δεν νομίζω ότι αξίζει να διαθέσει κάποιος φαιά ουσία, για να σχολιάσει τέτοιες νομικές ασυναρτησίες ή για να αντικρούσει τους φαιδρούς τουρκικούς ισχυρισμούς περί διαπράξεως εκ μέρους των Ελλήνων εγκλημάτων πολέμου και γενοκτονίας σέ βάρος των Τούρκων κατά την Επανάσταση του 1821, όπως σαφώς προκύπτει από την σφαγή της Τριπολιτσάς.
Λησμονούν προφανώς οι Τούρκοι την σφαγή της Χίου κατά την ίδια επαναστατική περίοδο, όπως βέβαια και τις αναρίθμητες σφαγές πού διέπραξαν οι Οθωμανοί πρόγονοί τους σε βάρος των Ελλήνων κατά τα χρόνια της μακραίωνης δουλείας.
Και από τα μεταγενέστερα πεπραγμένα της Τουρκίας θέλουν να λησμονούν ότι βαρύνονται με δύο διεθνώς αναγνωρισμένες γενοκτονίες των Τούρκων σε βάρος τού Ποντιακού Ελληνισμού και των Αρμενίων.
Ας μείνουμε στο θέμα των νησιών. Από τα προαναφερθέντα καθίσταται σαφές ότι οι Τούρκοι βρίσκονται σήμερα σε μια κατάσταση εθνικής αυθυποβολής, αφού πιστεύουν, όλοι ανεξαιρέτως, ότι τα σχετικά νησιά είναι δικά τους.
Γι’ αυτά μάς προειδοποιούν: «Θα έλθουμε ξαφνικά ένα βράδυ». Πρέπει συνεπώς να προετοιμασθούμε σοβαρά, για να τους υποδεχθούμε, όπως τους αξίζει.
Για την αποτελεσματική όμως υποδοχή των Τούρκων είναι απαραίτητη και η συμμαχική συνδρομή.
Αν και η μαρτυρία της Ιστορίας δεν ενθαρρύνει την σχετική προσδοκία μας. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε, εάν οι εταίροι μας αυτή την φορά θα επιβεβαιώσουν ή θα διαψεύσουν την μαρτυρία της Ιστορίας.
Αλέξανδρος Π. Κωστάρας
Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης
