Όχι μόνο η επιφάνεια που φαίνεται
υπάρχει και το βάθος στον καθένα μας.
Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά είναι ορατά
αλλά τα εσωτερικά χαρίσματα, προτερήματα,
θέλεις χρόνο να τα γνωρίσεις, να τα καταλάβεις.
Πόσο εύκολο είναι άραγε
στα χρόνια τα δύσκολα που ζούμε
ν΄αφήσεις να γνωρίσουν τον εσωτερικό σου κόσμο;
Εμπιστεύεσαι να ανοίξεις την ψυχή σου
ή κρατάς κλεισμένη τη θύρα;
Θα εκτιμήσουν κάποιοι έστω
τον πλούτο των συναισθημάτων σου
ή θα εκμεταλλευτούν ασύστολα
τον ήπιο και δίκαιο χαρακτήρα σου
και την ευαισθησία που διαθέτεις;
Γι αυτό καλωσορίζεις τον εαυτό σου,
τον προστατεύεις απο κάθε πρόβλημα
πριν καταβληθεί από άσχημες συνθήκες,
κρατάς ασπίδα, προσπαθείς, παλεύεις,
ανοίγεις γέφυρες και ξεφεύγεις.
Μόνο έτσι περνάς τις θάλασσες τις ταραγμένες,
κι ανοίγεις τις πόρτες τις κλειδωμένες.
Ο φόβος πώς θα αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες
γίνεται δύναμη και αισιοδοξία για το αύριο
για μια φιλόξενη, ήρεμη, μοναδική μαγευτική ζωή.
Το σώμα είναι γνωστό φθείρεται, καθώς γερνά,
η ψυχή κρατά το μεγαλείο της
εφ΄όσον το είχε εξακολουθεί να το έχει
όσα χρόνια κι αν περάσουν,
θα το διατηρεί αναλλοίωτο.
Ποιά είναι η ουσία σε τελευταία ανάλυση;
Ο πλούτος της ψυχής που φέρνει ευεξία,
που σε κάνει να νιώθεις, να υπάρχεις, να ζεις
αυθεντικά, αγνά, όμορφα, ανιδιοτελώς
ζωή αληθινή, αγαπώντας το συνάνθρωπο.
Τάνια Στεφάνου – Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
