Μια φθίνουσα και παραμελημένη ιστορική πραγματικότητα των Ιαματικών πηγών
Λίγο έξω από την Αλεξανδρούπολη, βρίσκεται ο οικισμός Λουτρών, έδρα πάλαι ποτέ ομώνυμης κοινότητας και μετέπειτα έδρα διευρυμένου δήμου.
Την ονομασία την πήρε από τα περίφημα λουτρά της που υπήρχαν εκεί από την αρχαιότητα. Τα λουτρά της περιοχής ήταν γνωστά και χρησιμοποιήθηκαν από Ρωμαίους, Βυζαντινούς και μουσουλμάνους κατακτητές.
Ο αυτοκράτορας Μάρκος Ουλπιος Τραϊανός (98 – 117) την ίδρυσε πάνω στον άξονα της Εγνατίας Οδού, που στις μέρες μας συναντάμε κοντά …θλιβερά απομεινάρια μιας πασίγνωστης οδού που διέσχισαν άπειροι οδοιπόροι, έμποροι, στρατεύματα και απλοί άνθρωποι που αναζητούσαν καλύτερη τύχη στην εύφορη περιοχή της ενιαίας Θράκης.
Ο οικισμός των Λουτρών στις μέρες μας αποτελεί ένα σημείο όπου συναντιούνται οι ιστορικές εποχές σε αρμονική συνύπαρξη με το σύγχρονο οικιστικό παρόν. Στην είσοδο δίπλα στο ποτάμι που διασχίζει την περιοχή, είναι η αρχαία περιοχή….με τα ιστορικά της χαλάσματα …που κραυγάζουν για την διαχρονική… κρατική… αλλά και τοπική αδιαφορία (εκτός λίγων εξαιρέσεων).
Τα ερείπια αυτά δείχνουν τα τραυματισμένα τους ιστορικά τους σώματα και επιζητούν μάταια την αρχαιολογική θεραπεία και αποκατάσταση τους.
Η πόλη δεν δημιουργήθηκε μόνο λόγω της θέσης της, αλλά και λόγω των γνωστών και χρησιμοποιούμενων ιαματικών πηγών της.
Μετά από πολυχρόνιες φθορές των εγκαταστάσεων, αμέσως μετά την απελευθέρωση της περιοχής τον Μάιο του 1920, ανακαινίστηκαν γρήγορα και οι εκμεταλλευτές άρχισαν την ενεργή διαφήμιση για την προσέλκυση πασχόντων, γιατί τα πλούσια σε θεραπευτικά στοιχεία νερά των πηγών τους προσέφεραν θεραπεία σε ρευματοπάθειες.
Η περιοχή άρχισε να αποκτά ιατρικό ενδιαφέρον και γύρω από τις πηγές δημιουργήθηκαν κάποιες υποδομές φιλοξενίας, που με την πάροδο των χρόνων μεγάλωσαν… όχι βέβαια θεαματικά, αλλά κάλυπταν αρκετές και βασικές ανάγκες.
Πολλές θεωρητικές προσπάθειες έγιναν για ανάπτυξη της περιοχής τουριστικά, αλλά ιαματικά, ώστε να αυξηθεί η κίνηση και να αποτελέσει πόλο έλξης και οικονομικής ανάπτυξης.
Γνωστές οι δυσκολίες λόγω της αρχαιολογικής θέσης, αλλά κάτι το θεαματικό που οραματίσθηκαν οι τοπικοί ταγοί… έμειναν επιθυμίες μόνο γραπτές.
ΟΙ παλιές καλές εποχές, με τα τότε πρόχειρα καταλύματα, που φιλοξενούσαν πληθώρα επισκεπτών για λουτροθεραπεία και ποσισοθεραπεία… έφυγαν ανεπιστρεπτί.
Δυστυχώς, 100 χρόνια μετά την απελευθέρωση της περιοχής, το 2020, με απόφαση του Δήμου, δόθηκε η χαριστική βολή της… ανυπαρξίας και σταμάτησε η λειτουργία…στο βωμό της βελτίωσης των υποδομών με προοπτική.
Ο τότε διευθυντής τους, στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ανακοίνωνε ότι από 15 Μαϊου 1920, δεχόταν επισκέπτες , γιατί επισκεύασε και ανακαίνισε τελείως τα λουτρά (δες το αντίτυπο της εφημερίδας).
Στην Τραϊανούπολη γεννήθηκε η Αγία Γλυκερία το 161 μ.Χ., που μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού.
Η Τραϊανούπολη υπήρξε έδρα επισκοπής και μετά τον 5ο μ.Χ. έδρα Μητρόπολης.
Καταλήφθηκε μετά το 1204 από τους Φράγκους και μετά δύο χρόνια το 1206 την κατέλαβε ο τσάρος των Βουλγάρων Ιωννίτζης μαζί με άλλες θρακικές πόλεις.
Το 1329, οι Τούρκοι με πολλά πλοία αποβιβάστηκαν στην Αίνο και την κατέλαβαν μαζί με την γειτονική Βήρα-Φέρες.
Στα σπλάχνα της, η περιοχή έχει καλά φυλαγμένα τα ιστορικά μυστικά της πολυαιώνιας παρουσίας και λίγα ανασκάφτηκαν, που δυστυχώς έμειναν και… χάσκουν μέσα στην σιωπή, γιατί τα μάτια της αρχαιολογική επιστήμης έχουν μόνιμο γλαύκωμα.
Η Τραϊανούπολης…τα Λουτρά…έχουν υπομονή …και ας υφίστανται και τώρα επιθέσεις αγνωσίας από ταγούς, έχει υπομονή και περιμένει τα δικαιούμενα τα… τότε αλλά και τα σημερινά.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΑΓΟΙ ΑΣ ΣΚΥΨΟΥΝ…ΑΣ ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΘΟΥΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΥΛΗ… ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΙΑΜΑΤΙΚΗΣ… ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού
