Εμπιστεύεσαι; Μπορείς; Αξίζουν;
Είναι αγνοί, καθαροί, έντιμοι
οι φίλοι σου, οι άνθρωποί σου,
οι δικοί σου, οι πολιτικοί σου;
Όλα μυρίζουν σαπίλα ετών χρονίων.
Όλα έχουν δόσεις μικροβίων.
Γιατί φτάσαμε να παίζουμε σ΄ αυτό το γήπεδο;
Γιατί δεν υπάρχει σεβασμός και επίπεδο;
Μόνο το χρήμα είναι ιερό;
Είναι το θηρίο που κατακτά το βουνό;
Είναι το κύμα που κουμαντάρει τα καράβια;
Είναι η ρίζα που φουντώνει τα βλαστάρια;
Δυστυχώς αυτή είναι η σημερινή πίστη.
Λειτουργεί σαν βαθιά κύστη.
Είναι η ένεση που τονώνει
έστω κι αν τα αισθήματα αποδυναμώνει.
Τώρα που φτάσαμε στα όριά μας
μετράμε προσεκτικά τα βήματά μας.
Έχουμε πέσει σε μεγάλο πάθημα.
Ας λειτουργήσουν όλα σα μάθημα.
Τάνια Στεφάνου – Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη