
Χρόνια οι Καρδούχοι προσπαθούν,
να στήσουν μια πατρίδα.
Να ζουν κι αυτοί ελεύθεροι,
μ’ αγάπη και μ’ ελπίδα.
Είναι ο Λαός, που βρίσκεται
σκόρπιος σε άλλες χώρες.
-Συρία, Τουρκία και Ιράκ, –
και ζει πάντα με «μπόρες»!
Είναι πανάρχαιος λαός,
με ένδοξη ιστορία,
που, αν και τον πνίγει η σκλαβιά
κι όχι η μοιρολατρία…
Κάνει αγώνες με καρδιά
και πολεμάει γενναία.
Κι όμως δεν αξιώθηκε
για μια πατρίδα νέα!
Άραγε, κάποτε θα ‘ρθει
σε αυτούς ελευθερία;
Ως πότε η πατρίδα τους
θα κόβεται στα τρία;
Ως πότε θα ανέχονται
οι «Τρανοί» στην Οικουμένη,
να ζουν λαοί περήφανοι,
για πάντα σκλαβωμένοι.
Α.Π.