Όσα δεν έγιναν τόσα χρόνια για το Λιμάνι μας, πρέπει να γίνουν τώρα, άμεσα, για να μην έχουμε «λαχτάρες», όπως στα Τέμπη – Απαραίτητα το Κέντρο Εγκαυμάτων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και μόνιμο Πυροσβεστικό Σκάφος, όπως στην Καβάλα
Όταν, το Μάρτιο του 2007, επρόκειτο να υπογραφεί στην Αθήνα η Διακρατική Συμφωνία (Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρωσίας) « Συνεργασία στην Κατασκευή και την Εκμετάλλευση του Αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη» (Ν.3558/2007), από τις στήλες της ‘ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ’ (Ε.Θ 14-3-2007 με τίτλο ‘Υποδομές για την προστασία μας’) καλωσορίζαμε το έργο αλλά συγχρόνως επισημαίναμε την ανάγκη υλοποίησης των απαραιτήτων υποδομών και λειτουργιών που θα διασφάλιζαν άμεσα ή έμμεσα την προστασία της ανθρωπινής ζωής στη θάλασσα, την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας για την αποφυγή ναυτικού ατυχήματος και φυσικά την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος.
Μεταξύ άλλων είχαμε αναφερθεί και στην ανάγκη δημιουργίας Πλοηγικού Σταθμού, Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λιμένος, Κέντρου Ελέγχου και Διαχείρισης Θαλάσσιας Κυκλοφορίας, γνωστού ως V.T.S.(Vessel Traffic Services) κλπ. Μάλιστα σε επόμενα φύλλα είχαμε παρουσιάσει αναλυτικά την κάθε απαιτούμενη «λειτουργία».
Δυστυχώς, κανένας Φορέας δεν ασχολήθηκε με αυτά και ευτυχώς που το τεράστιο έργοΜπουργκάς – Αλεξανδρούπολη δεν υλοποιήθηκε γιατί όπως φάνηκε θα υλοποιείτο χωρίς τις απαιτούμενες ναυτιλιακές υποδομές.
Μετά το οριστικό τέλος του αγωγού, μας ήρθε η οικονομική κρίση, τα μνημόνια, το ΤΑΙΠΕΔ, η αναμονή ξένου επενδυτή με συμβάσεις παραχώρησης ή πώλησης των μετοχών του, οι σκέψεις επαναφοράς του στο κράτος κoκ. Όλα αυτά «μαράζωσαν» το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και η περιβόητη ανάπτυξή του έμεινε πίσω για δέκα τουλάχιστον χρόνια.
Όμως, τον τελευταίο καιρό πολλά γεγονότα αλλάζουν το σκηνικό στο λιμάνι και την περιοχή μας.
Συγκεκριμένα και με χρονολογική σειρά :
Η «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» με την οποία, εκτός των άλλων, «…χορηγείται στην Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης…» Ν.4660/2020 (ΦΕΚ 23 Α/4-2-2020) .
Ο πόλεμος που ξέσπασε στην Ουκρανία, το Φεβρουάριο του 2022.
Η εξαγγελία στη Βουλή, το Μάρτιο του 2022, από τον πρωθυπουργό, κατασκευής και δεύτερου σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, του «Α.Σ.Φ.Α Θράκης».
Τα εγκαίνια έναρξης κατασκευής του πρώτου πλωτού Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου Α.Σ.Φ.Α της «GASTRADE Α.Ε», το Μάιο του 2022.
Η «Κύρωση του Δεύτερου Πρωτοκόλλου Τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» με την οποία, εκτός των άλλων, κατοχυρώνεται «η παρουσία των Αμερικανών και στην Αλεξανδρούπολη (Στρατόπεδο Γιαννούλη)» Ν.4932/2022 (ΦΕΚ 95 Α/13-5-2022) .
Η εξαγγελία, το Νοέμβριο του 2022, αναβίωσης του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης αλλά με αντίστροφη φορά.
Η απόφαση των Βρυξελλών, το Δεκεμβρίου του 2022 για επανένταξη του λιμένα της Αλεξανδρούπολης στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών (ΔΕΔ-Μ)
Ο σχεδιασμός του ΟΛΑ ΑΕ, το Μάρτιο του 2023, να προμηθευτεί ειδικό γερανό για χύδην φορτία ώστε να προσελκύσει τη διακίνηση ουκρανικών φορτίων σιτηρών από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Μάρτιο του 2023, το πρώτο μεγάλο πιλοτικό offshore αιολικό πάρκο θα «χτιστεί» στη θάλασσα της Αλεξανδρούπολης μέχρι το 2028.
Ο «πανικός» που επικρατεί στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (βλέπε εκτενές ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ και ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ ΤV 10-3-2023) από τη διακίνηση Νατοϊκού στρατιωτικού υλικού και υλικών για ΒΙΠΕ Αλεξανδρούπολης και Κομοτηνής.
***
Μετά από όλα αυτά, μήπως πρέπει να «ξυπνήσουμε» και να απαιτήσουμε τα αυτονόητα ; Αυτά που γράφαμε και πριν από δεκαέξι (16) χρόνια ;
Ευπρόσδεκτη η «ανάπτυξη» αλλά μήπως βαδίζουμε ξυπόλητοι στα αγκάθια και πάμε κι όπου βγει ;
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)
Αλεξανδρούπολη
* * *
Σημείωση Ε.Θ.
Όπως όλα δείχνουν, οι καθυστερήσεις και αναβολές των προηγούμενων ετών, έχουν πλέον μπει στο περιθώριο.
Η Αλεξανδρούπολη, της οποίας την αξία η Αθήνα επί δεκαετίες δεν ήθελε να αναγνωρίσει, προχωρά πλέον δυναμικά στον δρόμο της Ανάπτυξης.
Για όλους τους παραπάνω λόγους που προαναφέρθηκαν.
Όμως, το κενό στις Υποδομές Ασφαλείας, παραμένει ουσιώδες και υπαρκτό.
Τι χρειαζόμαστε και δεν υπάρχει;
Χρειαζόμαστε:
Α) Κέντρο Εγκαυμάτων στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης
Β) Πυροσβεστικό πλοίο στο Λιμάνι. Η Καβάλα έχει, εμείς όχι.
Γ) Πλοηγικό Σταθμό, δηλαδή Πιλοτίνες-Ρυμουλκά για τον είσπλου-απόπλου των μεγάλων σκαφών που μπαίνουν στο λιμάνι.
Ας τα φροντίσουμε από τώρα, για να μην έχουμε στο μέλλον λαχτάρες, όπως στα Τέμπη.
Σ.Κ.
