Μέρος Α’
Οι άοκνες προσπάθειες άλωσης και κατάκτησης του Αγίου Όρους στο διάβα των Αιώνων, από την Ρωσική Εκκλησία
Για όσους ασχολούνται με τα εθνικά θέματα, που τις περισσότερες φορές είναι και άρρηκτα δεμένα με την ορθοδοξία, γνωρίζουν τις συνεχείς και άοκνες προσπάθειες της Ρωσίας, να επιβληθεί και θρησκευτικά επί της ορθοδοξίας.
Συνεχείς και διαχρονικές οι προσπάθειες της ρωσικής προπαγάνδας, για την… ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ, ώστε και δι’ αυτού ανακηρυχθεί και παγκόσμια θρησκευτική δύναμη.
Γνωστές και ιστορικά αποτυπωμένες οι προσπάθειες της να της δοθεί και ο τίτλος της ΤΡΙΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ,μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, το 1453.
Από τότε, πάντοτε το όραμα της… εισπήδησης… στην οφειλόμενη οικουμενική πατριαρχικότητα, καλλιεργήθηκε εντέχνως.
Το “ξανθό γένος” …έδωσε ελπίδες στους υπόδουλους Έλληνες. Ορθοδόξους Χριστιανούς, που στην καθημερινότητά τους, αλλά και στα εθνικά τους ενύπνια, περίμεναν… τον μόσκοβο, τον άνεμο εκείνο, που θα έφερνε την θρησκευτική, αλλά και εθνική αναγέννηση… με προοπτική.
Βέβαια, κάποιες προσπάθειες έγιναν, κάποια γεγονότα… απελευθέρωσης υποδαυλίστηκαν, αλλά η επιθυμία πνίγηκε στο αίμα.
Η τσαρική Ρωσία, για λίγο και η κομμουνιστική… επενέβαινε πάντοτε στην ορθόδοξη θρησκευτική πραγματικότητα, παντού.
Η νέα Ρωσία, η μετακομμουνιστική, σε ένα κράμα προηγούμενου εθνικού μεγαλείου, με στοιχεία, απολυταρχισμού… τσαρικού και κομμουνισμού, ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ… ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ.
Ο νεοτσάρος ΠΟΥΤΙΝ Βλαδίμηρος, αφού ξεκαθάρισε το κομμουνιστικό τοπίο και αφού επιβλήθηκε επί των πάντων με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο και μέσο, επιδιώκει να επιβληθεί και δια μέσω της Ορθοδοξίας.
Γνωστές είναι οι προσπάθειες στην Αφρική, σε ένα φτωχό οικονομικό περιβάλλον, να εισπηδήσει και θρησκευτικά.
Εμείς, εδώ στην Ελλάδα… μην έχοντας γνώσεις γεωστρατηγικής και με ασχετοσύνη περί των θρησκευτικών ζητημάτων, νιώθαμε μία άφατη χαρά για τις πυκνές επισκέψεις του Πούτιν στο Άγιο Όρος.
Τον νιώθαμε ως δικό μας άνθρωπο, της διπλανής πόρτας, που τον συναντούμε στις μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης, να προσκυνά με… έμφυτη ευλάβεια και να συμμετέχει στην μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.
Το Άγιο Όρος, ως τόπος απόλυτης λατρείας των πιστών ορθοδόξων, έχει συμβολιστεί με την απάρνηση των εγκοσμίων και την μετάβαση σε μία υπέργεια πραγματικότητα.
Ο Πούτιν… εκεί… δούλεψε την ιδέα …της θρησκευτικής κατάκτησης και επιρροής, ως κέντρο της προσωπικής του… πνευματικότητας.
Γνωρίζουμε ότι το Άγιο Όρος πέραν της αγιότητάς του …εξέθρεψε δυστυχώς και τις πανσλαβικές ιδέες, όχι μόνο ως εθνική προοπτική, αλλά και ως μηχανισμός κυριαρχίας.
Εκεί, μαζί με τους μοναχούς της πίστης, ευδοκίμησαν και οι ιδέες του ΠΑΝΣΛΑΒΙΣΜΟΥ.
Η παρουσία των Ρώσων στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, ήταν πολυπληθής και κυριαρχική, ενώ προϋπήρχε μετά το 1453.
Την Ρωσική εκκλησιαστική παρουσία αυτή ,την έχει καταγράψει και ο Μ. Γ. Ταλαλάϊ στο έργο του “Η Ρωσική εκκλησία και το Άγιο Όρος από τον 15ο αιώνα μέχρι τον 20ο”.
* Τον Μάϊο του 1900, ο Βούλγαρος αντιπρόσωπος Α. Shopov, έγραψε:
“ταξίδευσα σε όλα τα μοναστήρια, σκήτες, αρσανάδες και νόμισα ότι ήμουν στη Ρωσία. Παντού συναντάς λαϊκούς και μοναχούς. Σε 15.000,οι 10.000 είναι Ρώσοι. Σε λίγο θα κατοικείται από Ρώσους και όπως λένε οι Ρώσοι αξιωματούχοι δεν θα τους αφήσουν στις αυθαιρεσίες μιας χούφτας Ελλήνων μοναχών”.
Μετά το 1912, οι Ρώσοι μοναχοί του Αγίου Όρους, απευθύνθηκαν στις Μεγάλες Δυνάμεις, για υποστήριξη.
Το 1913, στην πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, έστειλαν εκτενές υπόμνημα, που εκτός των άλλων απαιτούσαν οι ρωσικές σκήτες Αγίου Ανδρέα και Προφήτη Ηλία, γίνουν κυρίαρχες μονές.
Τα ανωτέρω, που άρχισαν να εξελίσσονται σε διεθνές επίπεδο θα σας τα δώσω εδώ, όπως καταγράφηκαν τότε δημοσιογραφικά.
** Όσο πλησιάζει η εποχή της επανάληψης των εργασιών Διεθνούς Σύσκεψης του Λονδίνου, τόσο αυξάνει η ανησυχία των Αγιορειτών Μοναχών, γιατί πρόκειται να κριθεί, από την Συνδιάσκεψη και η τύχη του Αγιωνύμου Όρους.
Είναι γνωστό ότι, η Ελληνική κυβέρνηση έσπευσε στο Λονδίνο, δια του Πρωθυπουργού, να αποδεχτεί την γνώμη της ρωσικής κυβέρνησης, για την δημοκρατικοποίηση του Αγίου Όρους, γιατί βρέθηκε σε οδυνηρή ανάγκη, να θυσιάσει το Άγιο Όρος, για να πετύχει αλλού άλλα ανταλλάγματα και υποστηρίξεις…
Ποιο δικαίωμα μπορεί να έχει η Ελληνική κυβέρνηση για την τύχη του Αγίου Όρους και κατά πόσο η Ρωσική, μπορεί να βασίζει δικαιώματα πάνω στην συγκατάθεση και στην αποδοχή του, του πρωθυπουργού, της πρότασής της, για την δημοκρατικοποίηση;
Τα πράγματα βέβαια θα κριθούν, από την αγανάκτηση που εκδηλώνουν ήδη οι Αγιορείτες, που εκφράζονται ότι θα υπερασπισθούν στην ανάγκη και με όπλα, τα προαιώνια δικαιώματα των Ιερών Μονών του Αγίου αυτού τόπου.
Το Άγιο Όρος, απολαμβάνει από αιώνων, πλήρη αυθυπαρξία και ανεξαρτησία και δεν εξαρτάται από καμμία πολιτική αρχή.
Επί τουρκοκρατίας, η παρουσία καϊμακάμη, με συνοδεία χωροφυλάκων, εκπροσωπούσε απλά την τουρκική κυριαρχία και δεν αναμειγνυόταν στα εσωτερικά διοικητικά ζητήματα, με ποινή παύσεως και φυλακίσεως, σε αντίθετη περίπτωση, παρά μόνο μετά από επίσημη και έγγραφη πρόσκληση της επιτροπής της κοινότητας, από Μοναχούς που διοικεί το Άγιο Όρος.
Η Ελληνική κυριαρχία, που διαδέχτηκε την Τουρκική, δεν έχει κανένα δικαίωμα επέμβασης στα εσωτερικά του, πολύ δε περισσότερο, δεν μπορεί η Ελληνική κυβέρνηση να επιβάλλει την θέληση της, ώστε να αποδεχτούν οι Αγιορείτες, το νέο σύστημα που επιδιώκουν οι Ρώσοι, με το οποίο ανατρέπονται άρδην, οι κανόνες του μοναστικού βίου, αυτού του θεϊκού καθεστώτος, που ισχύει και είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην λατρεία και την δοξολογία του Θεού,
Η Ελληνική κυβέρνηση, συνεπής προς την Ρωσία, έσπευσε να αποσύρει και τις ελληνικές φρουρές από το Α .Ο. και να εκδηλώσει έτσι την αδιαφορία της προς τους Μοναχούς, για τις ενέργειες και τις επιδιώξεις τους.
Μόνο η Υπέρτατη Κορυφή της Ορθοδόξου Πίστεως, ως αρχή που εποπτεύει πνευματικά όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες και συνεπώς και το Α .Ο., ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί αυτού Ιερά Σύνοδος, είναι αυτοί που καλούνται να υπεραμυνθούν των δικαιωμάτων και της ανεξαρτησίας του.
Το παρακάτω υπόμνημα που απηύθυνε η Α.Θ. Παναγιότητα προς τους πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στην Κωνσταντινούπολη, είναι απόρροια του υψίστου ενδιαφέροντος της Μεγάλης Εκκλησίας, ως μόνης αρμόδιας πνευματικής αρχής να ενισχύσει τους αγώνες των Αγιορειτών.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
Το Ο.Π. έλαβε γνώση κάποιας πρότασης, που διατύπωσε προ μερικού χρόνου η Αυτοκρατορική κυβέρνηση της Ρωσίας για το Άγιο Όρος. Συνεπεία της γρήγορης σκοπιμότητας της ΔΕΝ μπορεί να κατανοήσει σαφώς την έκταση της πρότασης, όμως αν δεν απατάται νομίζει ότι η ρωσική πρόταση, περιστρέφεται στα δύο αυτά σημεία.
1.- Δεν θα επέλθει καμμιά μεταβολή στο διοικητικό και θρησκευτικό καθεστώς, που θεσπίστηκε στο βάθος των αιώνων και ισχύει μέχρι σήμερα και θα ισχύσει και στο μέλλον… ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΌ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ.
2.- ότι τουρκική εξουσία που ασκήθηκε, ως κοσμική εξουσία στην Χερσόνησο του Άθω, θα αντικατασταθεί από σύστημα εξουσίας διεθνούς, όπου θα συμμετέχουν όλα τα ορθόδοξα κράτη.
Πριν το Ο.Π. μπει στην εξέταση της ρωσικής πρότασης, θεωρεί καθήκον να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στην Αυτοκρατορική Ρωσική κυβέρνηση, που με την νέα πρόταση δίνει νέο δείγμα σεβασμού προς αυτό”.
…αλλά εξακολουθεί…
“Το υπόμνημα δεν έλαβε υπ’ όψη του, αν και κατά πόσο μπορεί να συμβιβαστεί αυτή, με το καθεστώς του Α.Ο. και αυτό το διοικητικό σύστημα.
Δύο σημεία λαμβάνει υπ’ όψη η ρωσική πρόταση.
1.- την κοσμική εξουσία, που ασκεί μέχρι σήμερα η τουρκική εξουσία,
2.- την επ’ αυτού πνευματική δικαιοδοσία του Ο.Π.
Αν αυτή η εξουσία εξασκηθεί, όχι ως σκιά, αλλά στο όνομα αυτών των κρατών, τότε η διεθνής εξουσία, παίρνει αφορμή, για αληθινή συγκυριαρχία, που παραβιάζει το καθεστώς.
Σε τέτοιες συγκυριαρχίες, εκτός των άλλων, θα προκύψει και αυτό το κακό, ότι οι Μονές θα υφίστανται τον αντίκτυπο των διαφωνιών και των αντιθέτων βλέψεων των συνενδιαφερομένων κυβερνήσεων.
Το Ο.Π. θα αποβεί εστία έριδων και διενέξεων φυλετικών και οι Μοναχοί με την έξω επιρροή, θα εγκαταλείψουν την επιβαλλόμενη, για την μοναστική ζωή γαλήνη και θεώρηση της ζωής.
Θα παραδοθούν σε εσωτερικούς σπαραγμούς!!
* Τις εγγυήσεις για την τήρηση του πανάρχαιου καθεστώτος του Α.Ο. πρέπει κατά την αντίληψη του Ο.Π., να ζητήσουν από την Ελλάδα, που διαδέχθηκε την Τουρκία. Το δε Πατριαρχείο, θα φροντίσει να μην επέλθει, ούτε η ελάχιστη μεταβολή στο πανάρχαιο καθεστώς.
Αυτό το απαιτεί το γόητρο της Ορθοδοξίας και η πανάρχαια αναλλοίωτη παράδοση του Ο.Π., όπου από την ίδρυση της πρώτης Μονής, μέχρι σήμερα, αδιάκοπα και με κάθε αυστηρότητα, εφαρμόζονται οι κανόνες της Μοναστικής ζωής.
Το θέμα έτσι τιθέμενο, δεν διαφέρει καθόλου του διακανονισμού κάθε άλλης ορθόδοξης Μονής της Τουρκίας, όπως των Ιερών Μονών Παναγίας Σουμελά και Πάτμου.
** Στο Α.Ο., υπάρχει και “τρίτο στοιχείο”, ίσης σπουδαιότητας, προς τα δύο προηγούμενα. Το στοιχείο αυτό προσδίδει ακριβώς στο Α.Ο. τον πρωτότυπο και εξαίρετο χαρακτήρα του και είναι η αυτονομία του, που μετά των απ’ αιώνων ήδη καθεστώς του, που καθιερώθηκε”.
*** Το υπόμνημα εξιστορεί με μακρά ανάλυση το ιστορικό που καθιερώθηκε από τους Έλληνες αυτοκράτορες και δια μέσου των αιώνων, το καθεστώς που αναπτύχθηκε και η ευθύνη ανήκει σε ηθικά πρόσωπα των 20 Μονών και ούτε σπιθαμή γης ανήκει ή μπορεί να περιέλθει σε άτομα , γιατί ολόκληρη η περιουσία του παραμένει αναπαλλοτρίωτη, ο δε δημόσιος φόρος πληρώνεται κατ’ αποκοπή, στο Υπουργείο Οικονομικών”.
Το υπόμνημα κατακρίνει την διεθνοποίηση δηλ. την υποκατάσταση της τουρκικής εξουσίας, από επιτροπή αντιπροσώπων ορθοδόξων κρατών…
Συνεχίζεται…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού
