Στον πλανήτη αυτό που ζούμε,
δυο όψεις έχει, μα δυστυχώς
μόνο μια κοιτούμε
και ευχάριστα την χειροκροτούμε,
την άλλη την δύσκολη την άγνωστη,
την σκληρή δολίως την λησμονούμε.
Την όψη την λαμπερή αυτήν αγαπούμε,
Αυτή την φωτεινή όψη θαυμάζουμε,
μαζί μες στο άπλετο φως προχωρούμε,
γλεντούμε, τραγουδούμε,
τις νύχτες ονειρευόμαστε,
εμείς καλά να είμαστε.
Για όλα, εμείς θ’ ανησυχούμε;
Εμείς δόξα το Θεό μια χαρά περνούμε.
Την άλλη όψη δυστυχώς,
όλοι, εγκληματώντας την παραμελούμε,
κι αυτή δυσανασχετεί, άρχισε έντονα
να διαμαρτύρεται, φωνάζοντας δυνατά,
μα ποιος θα την ακούσει;
Ποιος θα γυρίσει να τη δει;
Αφού μες στο σκοτάδι ζει!
Ακόμα και ο ήλιος (ασφυξιογόνα μάσκα φορεί,)
για να αναπνέει και να δει,
πόσο πολύ κινδυνεύει ο πλανήτης γη,
απ’ τα δηλητηριώδη καυσαέρια,
το ίδιο και το φεγγάρι και τ’ αστέρια.
Εκεί το σκοτάδι δυστυχώς κυβερνά,
αφού οι βιομηχανικές χώρες
τα ηνία των, παρέδωσαν αμαχητί,
«τα συμφέροντα νάνε καλά».
Και απειλείται θανάσιμα ο Πλανήτης γη,
Απ’ την άνοδο της θερμοκρασίας της γης,
το λιώσιμο των πάγων, των σεισμών,
την άνοδο της στάθμης των ωκεανών,
των καταρρακτωδών βροχών, τις ανομβρίες,
τις πυρκαγιές δασών, τις πλημμύρες,
τους τυφώνες, τους ανεμοστρόβιλους,
τις ανεμοθύελλες, και άλλες απειλές.
Κι εσύ λαέ μες στο χάος παλεύεις,
προσπαθείς, αγωνίζεσαι, ανήμπορος μένεις,
οι δυνάμεις σου σκορπισμένες εδώ κι εκεί,
χωρίς προγραμματισμό, χωρίς προοπτική.
Για όλα αυτά λαέ, δεν φταις εσύ μόνο,
φταίνε πάρα πολύ δυστυχώς,
οι Μεγάλοι και Τρανοί,
αυτοί που έχουν τα ηνία και οδηγούν
τον Πλανήτη γη χωρίς ντροπή, εκεί,
στην Κ α τ α σ τ ρ ο φ ή.
Ανοίγουν το δρόμο χωρίς επιστροφή.
Όμως υπάρχει ακόμα ελπίδα.
«Η Ελπίδα Πεθαίνει Τελευταία».
Αλεξ/πολη 3-1-2022
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης
