Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της στάχτη και αποκαΐδια – Αποκαρδιωτικό το σκηνικό στις δασικές εκτάσεις του νοτίου Έβρου
Οι φωτιές στον νομό μας, ακόμα δεν έσβησαν… Οι αναζωπυρώσεις είναι συνεχής, και παρά τις άοκνες προσπάθειες των πυροσβεστικών δυνάμεων, υπάρχουν ακόμη πύρινα μέτωπα στον δήμο Αλεξανδρούπολης.
6 ολόκληρες ημέρες πέρασαν και δεν μπήκε ακόμη τέλος στον πύρινο όλεθρο.
Δυστυχώς, τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Η καταστροφή – από κάθε άποψη – τεράστια.
Παντού υπάρχει μαυρίλα. Καμένα δέντρα, στάχτες, μυρωδιά καπνού…
Δεν υπάρχει πλέον φύση στο τοπίο. Όλα είναι γκρίζα.
Ένας Αλεξανδρουπολίτης δήλωσε στην εφημερίδα μας: «Γυρνώντας από την Κίρκη, είδα στον δρόμο 2 χελωνίτσες. Προσπάθησα μην τις πατήσω με το αυτοκίνητο. Μετά όμως σκέφτηκα, και που θα ζήσουν, πού θα βρουν ένα πράσινο φυλλαράκι να μασήσουν; Λίγο νερό να πιουν; Όλα μαύρα τριγύρω».
Ένας άλλος συνδρομητής μας, ανέφερε: «Ένας γνωστός μου κτηνοτρόφος είχε 500 ζωντανά στην περιοχή του Πεδίου Βολής ΑΕΤΟΣ, στην Αλεξανδρούπολη. Από αυτά, γλύτωσαν μόνο 80. Κι αυτά όμως, πού θα πάνε να φάνε τώρα, που δεν έμεινε ούτε ένας πράσινος θάμνος τριγύρω;».
Τέλος, αρκετοί ήταν οι πολίτες που είχαν μελίσσια στις περιοχές γύρω από την Αλεξανδρούπολη.
Τα μελίσσια αυτά κάηκαν. Ρημάχτηκαν. Στα μηνύματα συμπαράστασης που δέχτηκε ένας μελισσοκόμος, απάντησε:
«Ευχαριστώ όλους & όλες για την συμπαράσταση. Το θέμα όμως τελείωσε. Όχι γιατί δεν έχουμε το κουράγιο να τα ξανακάνουμε ή γιατί δεν μπορούμε να καλύψουμε το κόστος.
Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ΦΥΣΗ πια, για να υπάρξουν τα μελίσσια. Και ως γνωστόν, οι μέλισσες δεν βοσκούν στάχτη και κάρβουνο. Δεν υπερβάλλω. Στην περιοχή του νοτίου Έβρου δεν έμεινε τίποτα που μπορεί να στηρίξει μελισσοκομία…».
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η περιβαλλοντική – και ως εκ τούτου, η οικονομική – καταστροφή είναι πολύ μεγάλη.
Κι ακόμη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει όλες τις τραγικές συνέπειες αυτής της πυρκαγιάς…
Μ.Κ.
