«Η Μηχανή και το Δίκτυο ως Δομικά Αρχέτυπα στην Αρχιτεκτονική»

Νέο βιβλίο του Γιάννη Ζαβολέα

Η μη­χα­νή και το δί­κτυο συ­νι­στούν δύο αντί­θε­τες δο­μές ορ­γά­νω­σης, οι οποί­ες έχουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σε δι­α­φο­ρε­τι­κές πε­ρι­πτώ­σεις για την από­δο­ση ση­μα­σι­ών ανα­φο­ρι­κά με την έν­νοια της χω­ρι­κό­τη­τας. Ακρι­βώς, όμως, εξαι­τί­ας των δι­α­φο­ρών τους, η μη­χα­νή και το δί­κτυο μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν δύο συ­μπλη­ρω­μα­τι­κές δο­μές, ενταγ­μέ­νες σε ένα σύν­θε­το πρό­τυ­πο. Ένα τέ­τοιο εν­δε­χό­με­νο δι­ε­ρευ­νά­ται στην πα­ρού­σα έρευ­να.

Αρ­χι­κά εντο­πί­ζο­νται και αξι­ο­λο­γού­νται οι δι­α­φο­ρές και οι ανα­λο­γί­ες με­τα­ξύ μη­χα­νής και δι­κτύου ως τε­χνο­λο­γι­κά επι­τεύγ­μα­τα και ακό­λου­θα ως προς την προ­σαρ­μο­γή τους στην από­δο­ση της έν­νοι­ας της χω­ρι­κό­τη­τας. Ανά­λο­γα δι­ε­ρευ­νώ­νται οι δυ­να­τό­τη­τες συ­γκρό­τη­σης ενός σύν­θε­του προ­τύ­που που να συν­δυ­ά­ζει τις δύο δο­μές, με εφαρ­μο­γή στο σχε­δι­α­σμό του χώ­ρου. Μέ­σα από σχε­τι­κές προ­σπά­θει­ες του μο­ντερ­νι­σμού κα­τά το Με­σο­πό­λε­μο και τον ύστε­ρο μο­ντερ­νι­σμό πά­νω άλ­λο­τε στη μία δο­μή άλ­λο­τε στην άλ­λη, ανα­δει­κνύ­ο­νται τα ιδι­αί­τε­ρα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά των δύο δο­μών ταυ­τό­χρο­να, όμως, δι­α­πι­στώ­νε­ται ότι οι δο­μές αυτές λει­τουρ­γούν συ­μπλη­ρω­μα­τι­κά, έτσι ώστε να ικα­νο­ποι­εί­ται μια πι­θα­νή με­τα­ξύ τους σχέ­ση. Η πα­ρα­τή­ρη­ση αυτή ισχυ­ρο­ποι­εί­ται με την εξέ­τα­ση επι­λεγ­μέ­νων αρ­χι­τε­κτο­νι­κών πα­ρα­δειγ­μά­των της πρό­σφα­της πε­ρι­ό­δου, οπό­τε και κα­τα­δει­κνύ­ε­ται η κα­ταλ­λη­λό­τη­τα του συν­δυ­α­στι­κού προ­τύ­που μη­χα­νή/δί­κτυο στη συ­γκρό­τη­ση του χώ­ρου.

«Το πρό­τυ­πο μη­χα­νής και δι­κτύου θα ήταν κα­τάλ­λη­λο στο να πε­ρι­γρά­ψει τη γέν­νη­ση, την εξέ­λι­ξη, τις αλ­λη­λε­πι­δρά­σεις, τις με­ταλ­λά­ξεις, το θά­να­το και την ανα­γέν­νη­ση για κά­θε μορ­φή συ­γκέ­ντρω­σης, ορ­γά­νω­σης, τρό­που σύ­ντα­ξης της σκέ­ψης, έκ­φρα­σης και από­δο­σης ση­μα­σι­ών, επί­σης τους σχη­μα­τι­σμούς σύν­θε­των ή και απλού­στε­ρων μορ­φών τά­ξης, με­ρι­κής ατα­ξί­ας ως και του από­λυ­του χά­ους. Εκτι­μώ­ντας το εύρος και τις προ­ε­κτά­σεις των εφαρ­μο­γών αυτών, πά­νω στο πρό­τυ­πο μη­χα­νής και δι­κτύου θα μπο­ρού­σε πι­θα­νά να ανα­πα­ρα­στα­θεί με επάρ­κεια κά­θε στοι­χείο, συν­θή­κη και γε­γο­νός ανα­φο­ρι­κά με την από κοι­νού συ­νει­σφο­ρά τους στη συ­γκρό­τη­ση του χώ­ρου».

Σελίδες: 360
Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ