Ο Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Στρατιωτικής Μονάδας Μεταφορών του Αμερικανικού Στρατού παραχώρησε συνέντευξη στην «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ» και την Μαρίνα Κονδύλη
- Γεια σας, κ. Cameron! Έχοντας περάσει πολύ χρόνο πλέον στην Αλεξανδρούπολη, θα μπορούσαμε να πούμε πως είστε ήδη ένα οικείο πρόσωπο στην τοπική κοινωνία. Θα μπορούσατε να μας δώσετε κάποιες λεπτομέρειες για το μέρος στο οποίο γεννηθήκατε και για τα παιδικά σας χρόνια;
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να μοιραστώ έστω και λίγο, την ιστορία της ζωής μου. Για να δώσω τον ρυθμό σ’ αυτήν τη συζήτηση, θα ήθελα να εκφράσω την απέναντι ευγνωμοσύνη μου και θαυμασμό μου σε εσάς, την ομάδα σας και στους πολίτες της Αλεξανδρούπολης. Όπως συχνά έχω δηλώσει, την πόλη της Αλεξανδρούπολης την θεωρώ «δεύτερο σπίτι μου». Κάθε φορά που ταξιδεύω εδώ για δουλειά, είναι σα να ταξιδεύω στο σπίτι μου. Τα τελευταία τρία (3) χρόνια, έχω συνδεθεί με την όμορφη Αλεξανδρούπολη – είναι πολύ γραφική, γοητευτική, με ζεστή φιλοξενία και πραγματικά λατρεύω την πανοραμική θέα στο πανέμορφο Αιγαίο Πέλαγος και το νησί της Σαμοθράκης. Εγώ γεννήθηκα στην όμορφη πολιτεία του Maryland, όπου είχα την τύχη να ανατραφώ από δύο γονείς γεμάτους αγάπη και φροντίδα. Επίσης, ήμουν περιτριγυρισμένος από σπουδαίους φίλους και μέντορες, σε ένα μέρος όπου διαμόρφωσα όμορφες αναμνήσεις, οι οποίες με βοήθησαν στο να βρω τον δρόμο μου, μέσα στα χρόνια.
- Και μετά, μεγαλώσατε… Πώς και αποφασίσατε να καταταγείτε στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις; Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία εκεί;
Μόλις αποφοίτησα από το λύκειο, αποφάσισα να καταταγώ στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, με μακροπρόθεσμο στόχο να γίνω αρχιτέκτονας. Ωστόσο, τα πλάνα μου άλλαξαν πορεία και έτσι κατέληξα να υπηρετώ για 28 ολόκληρα χρόνια ως υπεύθυνος logistics και ως διαχειριστής κυκλοφορίας. Οι πρώτες μου εμπειρίες αφορούσαν την αναζήτηση ευκαιριών, προκειμένου να ταξιδέψω και να ωριμάσω, δεδομένου του ότι έπρεπε να είμαι ανεξάρτητος σε όλα όσα έψαχνα να κάνω, πάντα με την βοήθεια σπουδαίων μεντόρων στο μονοπάτι της καριέρας μου. Η πρώτη μου μεγάλη εμπειρία ήταν όταν μου ανατέθηκε μια αποστολή στην Κρήτη, όπου έζησα για πρώτη φορά την ομορφιά της Ελλάδας, γνώρισα φανταστικούς ανθρώπους, αγκάλιασα την υπέροχη ελληνική κουλτούρα και εκεί συνάντησα και την σύζυγό μου.
- Θα μπορούσατε να μας πείτε ποια ήταν η πιο συναρπαστική στιγμή στην καριέρα σας, που θα την θυμάστε για πάντα; Επίσης, ποια ήταν η πιο δύσκολη/τρομακτική στιγμή;
Υπάρχουν τόσες πολλές συναρπαστικές στιγμές που βίωσα κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Πολλές από αυτές περιελάμβαναν ταξίδι σε διάφορες χώρες κατά μήκος του πλανήτη – από τον μακρινό Βορρά της Ευρώπης μέχρι την Μέση Ανατολή. Μέσα από τα ταξίδια μου, είχα την τύχη να γνωρίσω πολύ ξεχωριστούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς, πράγμα που μου έδωσε την δυνατότητα να ενισχύσω τις ικανότητές μου στην πολιτιστική ευχέρεια με σκοπό να συμμετέχω ηθικά και αποτελεσματικά – και ως πρόσωπο και επαγγελματικά – σε διαπολιτισμικά σκηνικά, όπου κι αν ταξίδευα. Οι πιο δύσκολες στιγμές προέρχονται από την ανάπτυξή μου σε απομονωμένες εχθρικές περιοχές.
- Αυτήν την περίοδο, μοιράζετε τη ζωή σας μεταξύ της Αθήνας (όπου βρίσκεται η οικογένειά σας) και της Αλεξανδρούπολης (όπου έχετε τη δουλειά σας). Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας, σχετικά με αυτό το συνεχόμενο πηγαινέλα;
Με μια δουλειά, έρχονται και οι πιθανότητες απομάκρυνσης από την οικογένεια, προκειμένου να εκτελέσω επιχειρηματικές δραστηριότητες στο εξωτερικό. Για εμένα, αυτό ήταν πάντοτε ψυχολογικά δύσκολο, από τότε που υπηρετούσα στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (και τα περισσότερα ταξίδια τα έκανα τότε). Παρ’ όλα αυτά, είμαι πολύ ευλογημένος και τυχερός να έχω μια ακέραιη οικογενειακή υποστήριξη, που μου επιτρέπει να εκτελώ την δουλειά στον ύψιστο βαθμό – να διατηρώ την εστίασή μου, υποστηριγμένη από το ειλικρινές πάθος για τη δουλειά μου, την οποία αγαπώ πολύ. Τα τελευταία τρία (3) χρόνια, το συνεχές πήγαινε-έλα είχε στιγμές γεμάτες προκλήσεις. Όμως, γνωρίζω ότι σε κάθε φάση κάποιου project, η δουλειά που κάνω καθημερινά εγώ και η ομάδα μου είναι να κάνουμε την θετική διαφορά. Έναν θετικό αντίκτυπο, με κοινή προοπτική, να οδηγήσουμε και να στηρίξουμε τις δυνατότητες του Λιμένα Αλεξ/πολης μέσα από την ανάπτυξη και την εξέλιξη. Και η οικογένειά μου, μου υπενθυμίζει πως η δουλειά που κάνω με την ομάδα μου στην Αλεξανδρούπολη βοηθάει να κάνουμε μια πολύ θετική διαφορά σε όλα. Γνωρίζω πραγματικά πόσο σημαντικό και επωφελές είναι αυτό για την πόλη. Ως εκ τούτου, πασχίζουμε να αποφέρουμε υψηλής ποιότητας αποτελέσματα κάθε μέρα, όπως το κάνουμε ήδη πετυχημένα τα τελευταία 3 χρόνια. Είναι η προσέγγιση του «φιλότιμου»! Αναφορικά με εμένα, είμαι πολύ δεμένος και παθιασμένος με ανθρώπους και ομάδες που καταφέρνουν αποτελέσματα νίκης. Ειλικρινά και ενθουσιωδώς πιστεύω ότι ο «ουρανός είναι το όριο» για την φανταστική Αλεξανδρούπολη και το λιμάνι της.
- Τι απολαμβάνετε περισσότερο στην Αλεξανδρούπολη;
Τι δεν υπάρχει που να μην απολαμβάνω στην Αλεξανδρούπολη; Έχω συνηθίσει να αγαπώ πραγματικά ό,τι υπάρχει εδώ! Για μένα, στην Αλεξανδρούπολη υπάρχει μια αίσθηση άνεσης – ένα μεγάλο βάλσαμο μετά από πολλές εντατικές ώρες δουλειάς. Το φαγητό, τα ηλιοβασιλέματα, τα τοπία… η λίστα μπορεί να συνεχίζει για πολύ. Αυτή είναι η Ελλάδα – όλα τα υπέροχα πράγματα που προσφέρει η Αλεξανδρούπολη αντιπροσωπεύουν το επίπεδο της ομορφιάς, της εντυπωσιακής ιστορίας, τα ποικίλα τοπία της θάλασσας και των βουνών, η καταπληκτική και ατελείωτη κουζίνα, το τέλειο κρασί και οι άφθονες ηλιόλουστες ημέρες μέσα στην χρονιά – και φυσικά, οι φιλόξενοι άνθρωποι!
- Όπως γνωρίζουμε, είστε Χριστιανός Ορθόδοξος. Πώς και προέκυψε αυτό στη ζωή σας;
Αυτό ήταν μια προσωπική και θετική απόφαση που πήρα πριν από 20 χρόνια το να γίνω Χριστιανός Ορθόδοξος – και δεν έχω μετανιώσει καθόλου γι’ αυτό. Είμαι τόσο χαρούμενος που πήρα αυτήν την απόφαση! Στη ζωή μου, έχω ενσωματώσει όλες τις Ελληνορθόδοξες αρχές στην καθημερινότητά μου και νιώθω υπέροχα γι’ αυτό! Καθώς η σύζυγός μου και οι γιοι μου είναι επίσης Χριστιανοί Ορθόδοξοι όπως και Ελληνο-Αμερικάνοι, η θρησκεία συνεχίζει να αποτελεί θεμέλιο στις ζωές μας.
- Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ποιο όνειρό σας δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;
Μέχρι στιγμής, είμαι απίστευτα ικανοποιημένος με την δουλειά που κάνω, ως μέλος μιας φανταστικής, πρώτης κλάσης ομάδας επαγγελματιών, όπως επίσης και ενός ευρέος κύκλου σπουδαίων ανθρώπων, με τους οποίους είμαι τυχερός που συνδέομαι. Συνολικά, βρίσκομαι σε αυτό το επάγγελμα για 33 χρόνια περίπου και έχω διατηρήσει το υψηλό επίπεδο πάθους και απόλαυσης – φροντίζοντας για τους ανθρώπους και τους στόχους μέσω των logistics. Εύχομαι να συνεχίσω να δουλεύω στην Ελλάδα, αλλά και στα logistics, για όσο περισσότερο μπορώ. Στο τέλος της ημέρας – μέχρι τη στιγμή που θα συνταξιοδοτηθώ – η Ελλάδα θα παραμένει το σπίτι μου. Τελικά, ελπίζω να επιστρέψω στην προπόνηση μπάσκετ. Το μπάσκετ είναι το αγαπημένο μου άθλημα. Όλον αυτόν τον καιρό, ήμουν προπονητής μπάσκετ για πάνω από 20 χρόνια. Όμως, ευελπιστώ να ταξιδεύω πιο συχνά, να αναζητήσω άλλα χόμπι διασκέδασης, να δουλέψω για να πετύχω κάποιους προσωπικούς στόχους και να φροντίσω τον εαυτό μου – σωματικά και ψυχολογικά. Να απολαύσω τη ζωή κατά το μέγιστο, μαζί με την οικογένειά μου και με φίλους.
- Συνοψίζοντας, κ. Cameron: είστε ευτυχισμένος με τη ζωή σας; Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
Είμαι πολύ ευτυχισμένος με τη ζωή μου. Διότι, το να ξυπνάς κάθε πρωί είναι μια τέλεια αρχή – ένα ζωτικό βήμα για να ξεκινήσεις την μέρα. Είναι το πως θα πάει η μέρα αυτό που θα καθορίσει το είδος της εμπειρίας που θα έχω βιώσει στο τέλος της ημέρας. Ωστόσο, γνωρίζω πως βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον που με κάνει να νιώθω άνετα. Έχω ένα υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης, πράγμα που με βοηθά για να προσπαθήσω να κάνω το καλύτερο που μπορώ για να δημιουργήσω μια ωραία μέρα. Φυσικά, κάθε μέρα μπορεί να παρουσιάσει προκλήσεις και απελπισία. Εντούτοις, υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως μετά από κάθε καταιγίδα έρχεται ο καθαρός ουρανός. Αυτό με κάνει να υπερπηδώ τα εμπόδια και να τα καταφέρνω μέσα σε μια δύσκολη στιγμή, να πετύχω και φέρω θετικά αποτελέσματα – μια νίκη για την ομάδα μου και μια ηθική ώθηση για εμένα.
Ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα είναι το εξής: «Κάποιοι άνθρωποι θέλουν να συμβεί, κάποιοι εύχονται να μπορούσε να συμβεί, άλλοι το κάνουν να συμβεί» – Michael Jordan. Εγώ θέλω να βοηθήσεω να συμβεί. Είμαι άνθρωπος των πράξεων. Θέλω ουσιαστικά να κάνω πράγματα μέσω της δράσης, με στόχο να φέρω θετικά αποτελέσματα και να κάνω την διαφορά. Είμαι ευλογημένος με το να έχω δουλέψει και να έχω βρεθεί μαζί με πολλούς ανθρώπους που είναι πετυχημένοι σε ό,τι κι αν κάνουν. Είναι ένα πάθος που με ωθεί κάθε μέρα στο να κάνω πράγματα που απαιτούνται καθημερινά για να φτάσω στην επιτυχία. Το λαμβάνω υπ’ όψιν αυτό και το ενσωματώνω στις αξίες της εργασίας μου για να προσπαθώ και να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα και να βοηθώ και τους άλλους να πράττουν το ίδιο. Παίρνω δύναμη από την ενέργεια της οικογένειάς μου. Παίρνω δύναμη από την ενέργεια της ομάδας μου. Παίρνω δύναμη από την θετικότητα τριγύρω μου, για να πυροδοτήσω το πάθος μου, τις ικανότητές μου και την θέλησή μου να πετύχω σε κάθε ευκαιρία. Αλλά, χρειάζεται να αναλαμβάνει κανείς δράση από μόνος του, για να κάνει κάτι να συμβεί.
Μαρίνα Κονδύλη
