Κίνδυνος πλημμυρών από ρέμα Βανικιώτη

Ο «χείμαρρος» Αράπης, όπως ονομάζεται το Ρέμα Βανικιώτη, εγκυμονεί αυξημένο Κίνδυνο πλημμυρών, μετά τις καταστροφικές Πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου, στην Αλεξανδρούπολη – Να ελεγχθεί και το κατάστρωμα οδού επικάλυψης του Βανικιώτη – Παρουσιάζει ρωγμές

Ο Καβαλιώτης Πολιτικός Μηχανικός κ. Θωμάς Παπαλάσκαρης, είναι γνωστός στους αναγνώστες της «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ» για τα δημοσιεύματά του, τόσο κατά την περίοδο των πυρκαγιών του Δάσους Δαδιάς, Κίρκης, Αλεξ/πολης, όσο και για την εργασία του σχετικά με τον κίνδυνο Πλημμυρών του ρέματος «ΕΙΡΗΝΗ» της Μαΐστρου.

Σήμερα, δημοσιεύουμε τα στοιχεία που μας έδωσε για τον Αυξημένο Κίνδυνο Πλημμυρών του «Χειμάρρου Αράπης», όπως είναι η ονομασία του γνωστού σε εμάς Ρέματος «ΒΑΝΙΚΙΩΤΗ».

Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο κ. Παπαλάσκαρης:

* * *

Αυξημένος είναι ο κίνδυνος πλημμυρών στο «Ρέμα “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης») καθώς πολύ μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του έχει πληγεί από την πρόσφατη πυρκαγιά που έπληξε, μεταξύ άλλων, και τον «Δήμο Αλεξανδρούπολης». Το «Ρέμα “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης» είναι, στο σύνολό του, ένα ρέμα «2^ης Τάξης», (κατά την μέθοδο “Strahler” κατάταξης των ρεμάτων), με συνολικό μήκος ρεμάτων «1^ης Τάξης», «L₁^STR=16.007,69 μ.μ.» («ως επί το πλείστον, ορεινά πηγαία ρέματα, απομακρυσμένα από την θάλασσα») και  με συνολικό μήκος ρεμάτων «2^ης Τάξης», «L₂^STR=6.559,75 μ.μ.» («ως επί το πλείστον, πεδινά ρέματα, κοντά στην θάλασσα»), δηλαδή με συνολικό μήκος ρεμάτων, («Ανεξάρτητα Τάξης»), «L₍₁₊₂₎^TOTAL =22.567,44 μ.μ.» (ή αλλιώς, περίπου, «L₍₁₊₂₎^TOTAL=22,567 χιλιόμετρα»). Το συνολικό εμβαδόν της «λεκάνης απορροής» του «Ρέμα “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης» είναι ίσο με «46.236,88 στρέμματα» (ή αλλιώς είναι ίσο με το «3,80%» του εμβαδού της επιφάνειας του «Δήμου Αλεξανδρούπολης»). Η καμένη επιφάνεια της προαναφερθείσας λεκάνης απορροής έχει εμβαδόν ίσο με «36.836,30 στρέμματα» (ή αλλιώς είναι ίσο με το «79,67%» του εμβαδού της προαναφερθείσας «λεκάνης απορροής») [1,2,3,4].

Δεδομένου ότι ο «συντελεστής απορροής πλημμύρας» («runoff coefficient»), για παράδειγμα, σε περιοχές με «δάση» («woodlands»), (όπως ενδεχόμενα αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν πριν την έναρξη της πυρκαγιάς), κυμαίνεται, (σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία), μεταξύ των τιμών «0,05-0,25» ενώ των «γυμνών συμπυκνωμένων/συμπιεσμένων εδαφών με ανώμαλη υφή» («bare packed soil with rough texture»), (όπως ενδεχόμενα αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν μετά το πέρας της πυρκαγιάς), κυμαίνεται μεταξύ των τιμών «C=0,20-0,50» γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι από την αύξηση του συγκεκριμένου και μόνο παράγοντα/συντελεστή έως και, περίπου, κατά «1.000%» («από C=0,05 σε C=0,50»), σε ανάλογο βαθμό, κατά προσέγγιση, μπορούν να αυξηθούν και οι αναμενόμενες ποσότητες υδάτων που θα μεταφέρει, «μετά την πραγματοποιηθείσα εκδήλωση πυρκαγιών», ο «Ρέμα “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης» σε συνάρτηση πάντοτε με την ένταση και την διάρκεια της εκάστοτε βροχόπτωσης, (ωστόσο, για τον ακριβή καθορισμό του «συντελεστή απορροής πλημμύρας» απαιτείται αναλυτικός και ακριβής καθορισμός των χρήσεων γης, εκτίμηση της υγρασίας και της γεωλογικής κατάταξης του εδάφους, αποτύπωση των κλίσεων του εδάφους κλπ.) [5,6].

Εικόνα 1.    Η απεικόνιση, της «καμένης επιφάνειας» («ανοιχτή βυσσινί» απόχρωση), της «λεκάνης απορροής» («ανοιχτή θαλασσιά» απόχρωση) [του «Ρέματος “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης»)], του «υδρογραφικού (γραμμικού) δικτύου» («έντονη μπλε» απόχρωση) [του «Ρέματος “Βανικιώτη”» («Χείμαρρος Αράπης»)], του «Δήμου Αλεξανδρούπολης» («πράσινη» απόχρωση) και των «οικισμών του “Δήμου Αλεξανδρούπολης”» (κουκίδες με «καφέ» απόχρωση και ονομασίες), όπως απεικονίζονται στο «ελεύθερο διαδικτυακά λογισμικό» «Q.G.I.S.» [9], μέσω των σχετικών αρχείων που ανακτήθηκαν τόσο από την σχετική διαδικτυακή «πλατφόρμα» («Copernicus») όσο και από την σχετική διαδικτυακή «πλατφόρμα» («ΕΛ.ΣΤΑΤ.») [3]. Το «υδρογραφικό (γραμμικό) δίκτυο» («έντονη μπλε» απόχρωση) αναπαρίσταται με γραμμές πάχους ανάλογα με την «Τάξη» του κάθε ρέματος δηλαδή οι λεπτότερες γραμμές αντιστοιχούν στα ρέματα «1^ης Τάξης» ενώ οι γραμμές με το μεγαλύτερο πάχος αντιστοιχούν στα ρέματα «2^ης Τάξης», με ανάλογη βαθμιαία διαβάθμιση [1,3,4].

* * *

Σημείωση Ε.Θ.

Η επιστημονική ορολογία που χρησιμοποιεί ο κ. Παπαλάσκαρης, μπορεί να μην γίνεται άμεσα κατανοητή από τον αναγνώστη, μεταφέρει όμως με άριστο τρόπο, την ανάγκη προστασίας από πλημμυρικά φαινόμενα.

Εμείς θα προσθέσουμε ότι το κατάστρωμα του δρόμου, που αποτελεί την επικάλυψη του χειμάρρου Βανικιώτη, σύμφωνα με πληροφορίες-παρατηρήσεις των περιοίκων, έχει υποστεί ρηγματώσεις και γι’ αυτό χρειάζεται να γίνουν άμεσοι έλεγχοι για την στατικότητά του, που κινδυνεύει να «ανατιναχθεί» σε περίπτωση μεταφοράς μεγάλου όγκου βρόχινων υδάτων.

Ας προσέχουμε για να μην τρέχουμε.

Σ.Κ.