Τότε η ένταση θα επανέλθει στο Αιγαίο, στον Έβρο, στην Κύπρο – Καμία υποχώρηση δεν πρέπει να γίνει – Τί έννοια έχει η διεύρυνση της Ατζέντας επαφών Μητσοτάκη-Ερντογάν;
Στα εθνικά ζητήματα, κατά την αρξαμένη ήδη διαπραγμάτευση με την Τουρκία, για την διατήρηση του «θετικού κλίματος» -όρος αδόκιμος, δεν δικαιολογείται.
Το κλίμα είναι εύκρατων, τροπικόν ή ήπειρωτικόν. Με την τουρκική ήγεσία είναι τοξικόν.
Επιδιώκει την υποταγή των Ρωμιών και την εξαφάνιση του Ελληνισμού. Απόδειξις, η μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε μουσουλμανικό τέμενος που συνεπιφέρει την καταστροφή του μνημείου.
Επιπροσθέτως, η διεθνείς συγκυρία είναι υπέρ της Ελλάδος και μάλλον εις βάρος της Τουρκίας εξ αιτίας του προέδρου της. Το ζήτημα είναι ευρύτερον.
Αισίως, η Δύσις άρχισε ν’ αντιλαμβάνεταιτό μάταιον της συνεννοήσεως με το Ισλάμ. Κι αυτό δεν είναι συγκυριακό αποτέλεσμα του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, Χετζμπολλάχ, Ιράν. Γιατί η Τουρκία να θεωρείται εξαίρεσις;
Το απάνθρωπο παρελθόν της, με την γενοκτονία των Αρμενίων, την εξόντωση των Ποντίων, το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, Ίμβρου και Τενέδου και την εισβολή και κατοχή του 38% της Κύπρου, χώρας- μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, όμιλε! αφ’ εαυτού.
Οι τουρκικές στενές σχέσεις με τους Ισλαμιστές τρομοκράτες και με το θεοκρατικό Ιράν πείθουν ότι κι αν οι Γκρίζοι Λύκοι γέρασαν, δεν άλλαξαν τα χούγια, της αγέλης και των νομάδων.
Η πολιτική συγκυρία ευνοεί την ελληνική υπόθεση και δεν ζούμε πιά εις εποχάς όπου η Τουρκία ήταν το «χαϊδεμένο παιδί» της Δύσεως. Η Αμερική την θεωρεί έκτος συμμαχικής γραμμής τού ΝΑΤΟ, η διηρημένη Ευρώπη συμφωνεί μόνο εις ένα: ότι η Τουρκία δεν έχει θέση μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια κι ο Ρώσσος Πρόεδρος Πούτιν συνιστά ταχεία επίλυση της διαφοράς στην Γάζα με διαπραγματεύσεις.
Το διαζύγιο Τουρκίας με το ΝΑΤΟ αντελήφθησαν ακόμη κι οι μουλάδες που κυβερνούν το Ιράν, αλλά δεν θ’ αργήσει να πάρει θέση έναντι του «επιτηδείου συμμάχου» ο υπόλοιπος κόσμος: η Γερμανία, η Ινδία, η Σουηδία, η Δανία -ακόμη κι η Κίνα, με την μουσουλμανική της μειονότητα.
Το Βέλγιο κι ο Γ άλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν ήδη το έκαμαν με εχθρικές δηλώσεις τους. («Εστία» 17.10.23 σελ. 5.)
Τι έννοια συνεπώς έχει η «διεύρυνση της ατζέντας επαφών Μητοστάκη – Ερντογάν»; Άλλη μία νεφελοκοκυγία. Οι βασικές πολιτικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών παραμένουν αμετάβλητες, το τουρκοελληνικό χάσμα εισοδήματος, το οικονομικό αλισιβερίσι πρέπει να εγκριθή πρώτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι ύστερα από την «ανωτάτη» συνάντηση στην Θεσσαλονίκη τον Δεκέμβριον, και η πολιτική προστασία και κλιματική κρίση υπερβαίνουν την αρμοδιότητα των αντιπροσωπειών των δύο χωρών.
Στο μεταξύ οι λαθρομεταναστευτικές ροές διατηρούνται αμείωτες (Σάμος), αν δεν αυξάνουν, αλλά τηρείται από της ιδικής μας πλευράς «αιδήμων σιγή».
Όταν οι διαπραγματευτές συμφωνήσουν ότι σε όλα διαφωνούν, θα ξαναρχίσει την ένταση στο Αιγαίο, στον Έβρο, στα διεθνή φόρα (ΟΗΕ, Λιβύη) και στην Κύπρον.
Με μία όμως βασική διαφορά, ότι τότε δεν θα μπορούν τα τουρκικά μή επανδρωμένα μαχητικά να αλωνίζουν στον αέρα και στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Διότι θα απειλούν τον αμερικανικό στόλο και οι Τζιχαντιστές τα αναπαυόμενα στην Κρήτη και Ρόδο πληρώματά του.
Ο λιμήν της Αλεξανδρουπόλεως θα έγείρει κρίσιμα ζητήματα ασφαλείας των φορτίων προς ανατολικήν Ευρώπη μέχρις Βαλτικής.
Και τότε ο κ. Μητσοτάκης τί κάνει; Θα «γειωθή» με το μήνυμα των προσφάτων εκλογών η θα συνεχίσει την αδιέξοδη πολιτική Γεραπετρίτη;
Κώστας Κόλμερ
