Πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Μόσχα το βιβλίο λαμπρού σύγχρονου Ρώσσου ποιητή Σερκέι Κασιάνωφ.
Η ποιητική συλλογή ονομάζεται « Άστεγος ουρανός».
Το αξιοσημείωτο είναι ότι το κάθε πρωτότυπο, γραμμένο στην Ρωσική γλώσσα, ακολουθείται από αντίστοιχη Ελληνική μετάφραση.
Οι ελληνικές δημιουργίες και η πλούσια εικονογράφηση του βιβλίου ανήκουν στην χαρισματική Εβρίτισσα, ποιήτρια, μεταφράστρια από την Ρωσική και την Τουρκική στην Ελληνική γλώσσα, ζωγράφο και ιατρό, Νάνη Σαρίδου.
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί το σήμα-κατατεθέν του τόπου μας, ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης.
Δεν είναι πρώτη φορά που η Νάνη Σαρίδου επιμελείται την ποιητική μετάφραση.
Το 2021 στο Βερολίνο έχει δημοσιευτεί ακόμα μια δίγλωσση ποιητική συλλογή σε συνεργασία με την ρωσόφωνη ισραηλινή ποιήτρια Βαλεντίνα Τσαϊκόβσκαϊα, με τίτλο «Ο δρόμος των κατόπτρων».
Ευχόμαστε στην κυρία Σαρίδου, έμπνευση, πολλές συγκινητικές φωτεινές στιγμές, δημιουργικές επιτυχίες και πιστούς αναγνώστες εντός και εκτός Ελλάδας!
ΠΕΤΡΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ
Τα κουρέλια μας άφησε φεύγοντας ο *Μπλόκ.
Πως το εξέλκωμα της αποδόμησης πάντα
βρίσκει τι να διαβρώσει, με τι να τραφεί
(απ’ τις άχειλες άκρες του στάζει η νιρβάνα)!
Για ανάρρωση ο ίδιος μετέβη αλλού,
κολυμπώντας στα κρύα της λιποσαρκίας,
ως μπλε σπίρτο φλεγόταν το κούφο γραφείο
του κωφού οχυρού της Πετρούπολης.
Ω, μες στο ζόφο μονάχα η κουβέρτα ψιλή,
τρανταζόταν, ανέπνεε, η κουρελιασμένη,
στροβιλίζοντας πάνω απ’ την προσμένουσα γη
το βαμβάκι, πετούσε, ως πίδακας τρένου,
τόσο ένοχο, μα και ενοχικό.
Τον απόσπαγαν από τους αγαπημένους
ο τουρκουάζ-βαθυκόκκινος προορισμός
της Εδέμ και το ίδιο το γρήγορο τρένο.
Ή Εδέμ, όπου ο Μωυσής
ως προφήτης
στην τάξη, στην πίστη εμμένει,
με τον άγραφο Πίνακα μας απειλεί,
μες τα σίδερα, ο εκσυγχρονισμένος!
Τα λευκά του, τ’ έχουν σκίσει στα χίλια πανιά,
και για τόσες ακόμα κουκέτες την κουβέρτα,
στον ψειριάρικο λόφο χιονιού, στην κοιλιά του
τ’ ογκώδες του μέτωπο πλύθηκε έστω.
Το νωθρό εκείνο μέτωπο μες τον χιονιά…
Στην σαπίλα της Πετρούπολης παραληρούσε,
μακριά α’ τον κρότο των κούπων Μονάχου.
Τα μαλλιά γυναικών, των αγνώστων, που ζούσαν
στα πορτρέτα του **Κραμσκόι, μακριά, είτε κάπου
παραδίπλα, ανθίσανε, σκόρπισαν όλα
μες στα διάφορα άγνωστα μαξιλάρια.
Κροταλίζοντας έτρεχε το τρένο, πετώντας,
στην στροφή το αδιέξοδο βρήκε. Καμπόσα
πανωφόρια στρατού
ήταν γύρω, και τόσες άλλες νότες-κραυγές,
και η πειθώ της ***Scarlet Rose
(η σκουριά της ****Κολιμάς με τα μούρα του Βάτου).
Το τελευταίο αντίο του είπε ο αιώνας
με το σκούξιμο. Όσο για την ακολουθία,
με κουτούς, ποταπούς και πλανόδιους γεμάτη,
στην μπλε άβυσσο πέφτοντας, όλο και χανόταν.
…Όσο εγώ τον εσκέπαζα με την κουβέρτα,
ο πέτρινος άνεμος με διαπερνούσε,
και όσο φύσαγε, μ΄ αποσπούσε την σάρκα,
και κολλούσε το βαμβάκι, κολλούσε στα άκρα,
όλο στα δάκτυλα μ΄ εκείνο το βαμβάκι κολλούσε…
ΣΕΡΓΚΕΙ ΚΑΣΙΑΝΩΦ (Μόσχα, Ρωσία)
Μετάφραση στα ελληνικά από την Νάνη Σαρίδου.
___________
* Ο Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μπλοκ Θεωρείται κλασσικός συγγραφέας της ρωσικής Αργυρής Εποχής και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρωσικού συμβολισμού. Τραγικός Θάνατος του στην Πετρούπολη.
** Ο Ιβάν Κραμσκόι, Ρώσος ζωγράφος, δημιουργός πορτρέτου «Μιας άγνωστης Γυναίκας»
*** Μυστικό Τάγμα Ιπποτών της ***Scarlet Rose
Ιδρύθηκε μετά από την πρώτη σταυροφορία. Οι 8 ιδρυτές του αρχικά υπηρετούσαν τον Πάπα της Ρώμης, σύντομα απαρνήθηκαν την τυραννία της Καθολικής εκκλησίας ορκίστηκαν εν αίμα ότι δεν θα πέθαιναν πια «αθώοι» από το σπαθί τους… Έχοντας εγκατασταθεί στη Γαλλία, στην Ιβηρική Χερσόνησο επέλεξαν την κομητεία Foix, κάστρο Foix. Το Τάγμα ραγδαία μεγάλωσε, ενσωματώνοντας πολλούς σταυροφόρους, Ναΐτες…
**** Ο Κολιμά είναι ποταμός της Ρωσίας (βορειοανατολική Σιβηρία), τόπος εξορίας των εχθρών της επανάστασης του 1917.
