Βαρέθηκα,
τους επαγγελματίες της αμφισβήτησης
με τα θέσφατα τους στο τίποτε.
Βαρέθηκα,
αυτούς που πάντα προβάλλουν
την ανυπαρξία τους ως αυθεντία.
Βαρέθηκα
τους επαγγελματίες” επαναστάτες “,
που με τον πόλεμο τους λέν
θα φέρουν την ειρήνη
και μόλις το έμαθαν τα περιστέρια
τρόμαξαν και πέταξαν μακριά.
Βαρέθηκα,
να βλέπω ιδεολογικούς σωτήρες
με τις βερμπαλιστικές μπροσούρες τους να
καλούν τους κατατρεγμένους σε συστράτευση,
πλούσιοι αυτοί χωρίς κόπο
χωρίς να μοιράζουν τον πλούτο τους.
Βαρέθηκα,
να προβάλλουν τα φανταχτερά φτερά τους
κόντρα στα φτωχικά παγώνια,
ενώ είναι “τενεκέδες ” ηχούντες και
κύμβαλα αλαλάζοντα.
Βαρέθηκα,
τους πολιτικούς της τσέπης και της πάρτης τους
και τις προσωπικές τους συνομωσίες
σε ” ανήλιαγα ” λαγούμια.
Βαρέθηκα,
τις συμβουλές και παροτρύνσεις τους
για το μέλλον με συνταγές
ως σεφ της πολιτικής.
Βαρέθηκα τις κομματικές και τοπικές εξουσίες,
να φορούν τα καλά τους και λαμπεροί,
παρφουμαρισμένοι και με μπριγιαντίνη,
να μου απλώνουν το χέρι με συγκατάβαση επαίτη.
Βαρέθηκα,
τους μεταξοβρακοφορεμένους
που ψηλά ανεβαίνουν, …..πάντα φαίνεται
ο γυαλιστερός τους…πισινός.
Βαρέθηκα,
τους αγράμματους καλλιτέχνες,
που εμφανίστηκαν ως ποιητές του ήθους
και κυλιούνται στο βούρκο της ανηθικότητας.
Βαρέθηκα,
τους αρχοντοχωριάτες της καταγωγής,
που στην ζωή εκ τύχης έγιναν κάτι,
εξ αιτίας της μίζερης εποχής
Βαρέθηκα, να περπατώ στις λεωφόρους του λάθους,
ενώ τα στενοσόκακα της ζωής,
μας δίνουνε το…βάθος.
Βαρέθηκα,
να μου πωλούν ιδέες και υποσχέσεις,
οι μεταπράτες και αργυραμοιβοί…..
της όποιας σχέσης.
Βαρέθηκα,
να δίνω μάχες σε μαρμαρένια αλώνια
και οι Εφιάλτες να στρογγυλοκάθονται
σε ολόχρυσα σαλόνια.
Βαρέθηκα,
τους εργολάβους των ..οδών της θεωρίας,
που στην οδό της πράξης απαιτούν
πανάκριβα διόδια.
Βαρέθηκα,
την χλαλοή από προσωπικούς θριάμβους,
από άκαπνους και απόλεμους μαχητές.
Βαρέθηκα,
τους Δον Κιχώτηδες να καλπάζουν πάνω
σε ξωραλέα άτια του πνεύματος
και να μάχονται με καθρέπτες
κοίλους και μεγεθυντικούς.
Β Α Ρ Ε Θ Η Κ Α Α Α Α Α. !!!!.
Βασίλειος Ναζλής
Αλεξανδρούπολη
