Λένε, πως όρκο δίνει ο γιατρός, τον όρκο του Ιπποκράτη,
ότι, θα σώζει ασθενών ζωές. Και πάντα θα το πράττει.
Χωρίς να έχει κατά νου, κάποιες υστεροβουλίες,
πως σώζοντας τον ασθενή, θα λυθούν κάποιες …δουλείες.
Ας είναι το κύριο μέλημα, τον ασθενή να γιάνει,
και από τα δύσκολα, που περνά κάπως, να τον γλυκάνει.
Το ατομικό του όφελος, ας πάει σε δεύτερη μοίρα,
και να αναλογίζεται, όσα έπρεπε …τα πήρα.
Γι αυτό, και το φιλότιμο, πάντα παρόν ας είναι,
κι εσύ γιατρέ, φιλάνθρωπος, καλός Άνθρωπος μείνε!
Σώζε ζωές, θα ανταμειφθείς, σώζοντας τους αρρώστους.
Μη σταματάς και ό,τι μπορείς, κάνε το θαύμα. Σωσ’ τους.
Αλλ’ όμως το φιλότιμο, ας το δείχνουνε κι άλλοι,
εκείνοι, που για άλλους κάτι κάνουνε, και το παίζουν μεγάλοι.
Ο δικηγόρος προφανώς, μην ρίχνει στον πελάτη,
τέτοια οικονομική επιβάρυνση, ασήκωτη στην πλάτη!
Ας σκέφτεται, ότι μπορεί, στη θέση του να πέσει,
και τότε βέβαια, δεν θα ζητά, παράλογο πεσκέσι.
Το ίδιο κι ο μηχανικός, τα νόμιμα να παίρνει,
κι ας μην κάνει το οικοδόμημα, προς μια πλευρά, να γέρνει.
Για να ‘χει πιότερη δουλειά, να τα οικονομήσει,
κι από την πλάτη του φτωχού, κεμέρι να γεμίσει!
Κι ο δάσκαλος με φιλότιμο, να κάνει τη δουλειά του.
Κι ας σκέφτεται, πως όλα τα παιδιά, είναι η φαμελιά του.
Ναι, δικά του είναι τα παιδιά, αφού θα ακολουθήσουν,
εκείνα, που τους δίδαξε, πως στη ζωή να ζήσουν.
Κι ας μην ψάχνει συμφέροντα, άνομα απ’ τα παιδιά,
για κάποια ιδιαίτερα, εκτός σχολείου αυτά.
Τέλος, θα είναι προσβολή, κι ανήθικο συνάμα,
ένας παπάς αδιάφορα, να φερθεί σ’ ένα δράμα.
Και μόνον προς τον άνθρωπο, δεν θα ‘ναι η προσβολή.
Θα ‘ναι και προς τον Δημιουργό, ευθεία μια βολή!
Άρα! Όλοι οι άνθρωποι, την όποια υπηρεσία,
προσφέρουν, ας το κάνουνε, φιλότιμα με ουσία.
Η αξία των προσφερόμενων, να έχει λογική,
ειδάλλως για τον δίδοντα, θα ‘ναι, ίσως και… τραγική.
Αθ. Παπατριανταφύλλου
