Μαζί ξεκινήσαμε τη ζωή στο 3ο Δημοτικό Σχολείο, με τον αξέχαστο δάσκαλο Άγγελο Ποιμενίδη.
Μαζί συνεχίσαμε στο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη, γύρω από την Ροτόντα και την Καμάρα.
Γυρίσαμε στην Αλεξανδρούπολη, ο ένας γιατρός και ο άλλος δικηγόρος, δημοσιογράφος.
Την «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ», μία από τις πιο ιστορικές Εφημερίδες της Ελλάδος σήμερα, την έστησε ο πατέρας σου μαζί με τους γονείς μας.
Εσύ ανέβασες στα ύψη και αργότερα το «ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ».
Η πολυετής παρουσία μου στον Ιατρικό Σύλλογο Έβρου με δίδαξε, ότι οι ατελείωτοι αγώνες που δώσαμε για την Ιατρική Σχολή, το Περιβάλλον και την περίθαλψη των κατοίκων του Έβρου δεν θα είχαν καμία τύχη, αν δεν είχαμε πάντα την στήριξη και την συμπαράσταση της «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ».
Οι περισσότεροι αγώνες ξεκινούσαν από το γραφείο του Σταύρου, στον 2ο όροφο.
Δεκάδες φορές μαλώσαμε για ορισμένες επενδύσεις.
Εκατοντάδες φορές όμως, αγκαλιαστήκαμε από χαρά για ό,τι καταφέραμε για την υγεία των συμπατριωτών μας.
Έφυγε μαχόμενος για το καλό του τόπου.
Δεν ξέρω που πάνε οι ψυχές Σταύρο, και ούτε θα μάθει κανείς.
Την δική σου όμως, όπου και αν βρίσκεται, θα την αγκαλιάζουν οι φωτεινές ακτίνες του Φάρου της Αλεξανδρούπολης, της Αλεξανδρούπολης που τόσο πολύ αγάπησες.
Εκ μέρους Όλων των φίλων, των συμμαθητών και όλων όσων αγάπησαν πραγματικά την Αλεξανδρούπολη, θα είσαι για πάντα στην σκέψη μας και στην καρδιά μας.
Σταύρο, γεια σου…
Δημήτρης Αναστασιάδης
Επίτιμος Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Έβρου
