Κάποια, αλλόκοτα πράγματα,
λένε οι μυθολογίες,
για τέρατα, που είχανε,
κακές αναλογίες.
Λένε, για κάποιους κένταυρους,
που ‘χανε σώμα αλόγου,
κι είχαν ανθρώπου κεφαλή,
μα κι ένα δώρο, του λόγου.
Και, για τις γοργόνες λένε,
που είχαν όψη μιας κοπέλας,
αλλά, το σώμα ήταν ψαριού,
και η ομορφιά, μέχρι …τρέλας.
Ένα άλλο τέρας τρομερό,
ήτανε ο μινώταυρος,
που είχε σώμα ανθρώπινο,
και με κεφάλι, δυνατό, ταύρος.
Και άλλων πολλών ειδών τέρατα,
υπήρξανε στο παρελθόν,
που, όλα λένε προέκυψαν,
με τρόπο, όχι ορθόν.
Επιμειξίες γίνονταν,
ανθρώπων με τα ζώα,
κι έτσι προέκυπταν τέρατα,
μ’ ανώμαλα, μητρώα!
Και όλα τούτα έγιναν,
από τους πρωτανθρώπους,
που δεν ήταν σαν σήμερα,
που είχαν άλλους τρόπους.
Αλλά, ήρθανε κάποτε,
όντα εξ ουρανού,
και άλλαξαν τον άνθρωπο,
σε συνήθειες και νου.
Εκείνοι, οι εξωγήινοι,
ήρθαν σ’ επιμειξίες
με κόρες ανθρώπων φρόνιμων
κι όχι επιδειξίες.
Και, εξ αυτών προέκυψε
νέο είδος ανθρώπου,
που άλλαξε συνήθειες,
και την μορφή του τόπου.
Αυτά, και άλλα πολλά περίεργα,
ο Νταίνικεν μας λέει,
που σε ταξίδια ιστορικά,
γράφοντας πάντα, πλέει.
Αλλά, αλήθεια είναι αυτά,
κι ο κόσμος έτσι ήταν;
Οι άνθρωποι αλλάξανε,
και άλλους τρόπους βρήκαν;
Aθ. Παπατριανταφύλλου
