Σήμερα φτωχότερος ο Έβρος, η Θράκη, η Ελλάδα, γιατί έφυγε, ένας ευπατρίδης της δημοσιογραφίας, ένας δημοσιογράφος που στο DNA, είχαν εγκατασταθεί όλα τα αγαθά στοιχεία του δημοσιογράφου-εκδότη πατέρα του Γεωργίου, που ήρθε από την Μυτιλήνη Μικρασιάτης και δημιούργησε την «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ», το 1945, και λίγο μετά ήρθε στην ζωή και ο γιος του Σταύρος.
Ο γεννήτοράς του, με όπλο του την πέννα του και άρμα του τις σελίδες της, πολέμησε για όλα τα οφειλόμενα στον Έβρο.
Μέσα στα πιεστήρια με το ντάκα-ντούκου, την μυρωδιά της μελάνης την στοιχειοθεσία των γραμμάτων, έζησε τις όλες αγωνίες και τις καθημερινές προσπάθειες για την έγκαιρη έκδοση της εφημερίδας και διάθεσή της, αμέσως στους χιλιάδες αναγνώστες.
Σπούδασε Νομικά κατ’ επιθυμία του πατέρα του… αλλά τελικά έγινε… επίορκος και επέστρεψε στην πνευματική του τροφό του, την «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ».
Πήρε στα χέρια του την εφημερίδα και συνέχισε δυναμικά τον αγώνα του, για κάθε κακώς κείμενο και οφειλόμενα εθνικά στην περιοχή.
Μετά… συνέχισε με την δημιουργία τηλεόρασης και ραδιοφώνου.
Τα νέα δημοσιογραφικά τέκνα του, με την μητέρα εφημερίδα, ήταν παρόντα σε όλα τα τεκταινόμενα, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, δημογραφικά… για κάθε θέμα.
Οι προτάσεις και οι παρεμβάσεις του ουσιώδεις και με προοπτική βάθους για όσους εκ των ταγών, τοπικών ή της κεντρικής πολιτικής σκηνής, είχαν αυτιά και …άκουγαν, άσχετα αν τις περισσότερες φορές η φωνή του απευθυνόταν σε ώτα μη ακουόντων.
Είχα την τιμή να έχω φιλικές σχέσεις μαζί του, αλλά και με όλη την οικογένεια του.
Πολλές οι κατ’ ιδίαν συζητήσεις όπου εξέφραζε τον πόνο και την οργή του, γιατί τα θέματα της περιοχής βάλτωναν και χάνονταν στα σκουριασμένα γραφειοκρατικά γρανάζια.
Χαιρόταν γιατί τα παιδιά του Γιώργος και Μαρίνα, Μαρίνα και Γιώργος, ανέλαβαν δυναμικά τα σύγχρονα τεχνικά μέσα, δίνοντας προοπτική βάθους.
Κουραζόταν να αγωνίζεται σε άνισες μάχες, αλλά ποτέ δεν έβαλε το όπλο παρά πόδας, εν προκειμένω την πέννα και τον καυστικό λόγο.
Δυστυχώς, βάσκανος μοίρα, μας τον πήρε.
Φίλε αγαπητέ, η απουσία θα είναι πλέον δυσαναπλήρωτη, η φωνή σου δεν θα καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, οι προτάσεις δεν θα ξαναδιατυπωθούν για την ανάπτυξη της γης που αγάπησες και πολέμησες.
Νιώθω ευτυχής που σε γνώρισα, που σε συναναστράφηκα, που τόσα μου εμπιστεύτηκες σε συζητήσεις μας.
Νιώθω ευτυχής, που με ιδιαίτερη αγάπη και ενδιαφέρον, δημοσίευες κείμενά μου, για πολλά χρόνια.
Καλό ταξίδι φίλε Σταύρε, ελαφριά η γενέθλια πολυαγαπημένη σου πατρώα γη, που θα σε σκεπάσει.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην σύζυγο σου Γιώτα, στα παιδιά σου, Μαρίνα και Γιώργο.
Φίλε, το ΣΗΜΑ σου θα είναι διαρκής φάρος και δημοσιογραφικός οδοδείκτης για τους επιγενόμενους σου.
Φίλε, θα σε έχουμε ενεργό στο εικονοστάσι της ψυχής μας.
Υστερόγραφο
Η συναισθηματική μου φόρτιση είναι μεγάλη για τον αδόκητο χαμό του.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
