(Όπως τις βλέπει ένας παλιός)
Πάμπολλες είναι οι αλλαγές, που έγιναν στα χωριά,
στα σπίτια τα προσφυγικά, σε κάθε φαμελιά.
Τα σπίτια κάποτε ήτανε, μικρά, με ανέσεις λίγες,
που δόθηκαν στους πρόσφυγες, λες κι ήταν όλοι κολίγες.
Ενίοτε συστεγάζονταν, οι άνθρωποι με τα ζώα,
σ’ άλλους κοιτώνες φυσικά, κι όχι μαζί κι αθρόα.
Στάβλοι, αχυρώνες, μαντριά, χτιστήκανε αργότερα,
οι πρόσφυγες όταν πρόκοψαν, και δεν ήταν όπως πρότερα.
Κάποιοι κατάφεραν, κι απόκτησαν, γιδοπρόβατα, κοπάδια,
και άλλοι προτιμήσανε, γαϊδάρους και γελάδια.
Παρ’ όλα αυτά δεν έλειπαν, και τα πολλά παιδιά.
Τα κτήματα χέρια ήθελαν, πολλά και δυνατά!
Και όλοι, απ’ τον πιο μικρό, ως τον γέρο παππού,
έβρισκαν δουλειά, που τους ταίριαζε, και δεν ρωτούσαν πού;
Τ’ αγόρια, τα ζώα φρόντιζαν, να πάνε στη βοσκή,
όταν δεν είχαν άλλη δουλειά, πηγαίνανε για εκεί.
Και τα κορίτσια βόηθαγαν, στις δουλειές του σπιτιού,
στον αργαλειό, στο κέντημα, στο ράψιμο κι αλλού.
Με το πέρασμα του χρόνου, άλλαξαν κάποιες δουλειές.
Μειώθηκαν τα σταροχώραφα, φυτεύτηκαν κι ελιές.
Τα πρώτα χρόνια οι γεωργοί, σπέρνανε αραποσίτι,
ηλιόσπορους, και σιτηρά, να ‘χουνε για το σπίτι.
Με τον καιρό αλλάξανε, έβαλαν και βαμβάκια,
παραγωγή συμφέρουσα, νέα αγροτών μεράκια.
Και τα παιδιά σταμάτησαν, τα ζώα να φροντίζουν.
Τώρα πια μόνη έννοια τους, σχολειά να τριγυρίζουν.
Μα, τώρα είναι λίγα τα παιδιά, που φέρνει ο πελαργός.
Φαίνεται πως βαρέθηκε. Και μένει πια …αργός.
Αιτία λένε η εξέλιξη, που άλλαξαν πολλά,
και οι άνθρωποι τώρα προσπαθούν, να ζούνε πιο καλά.
Κι όμως! Να ένα παράδειγμα, που δείχνει τι σημαίνει,
και τι αποτέλεσμα καλό ή κακό, η αλλαγή μας φέρνει.
Είναι τα ζώα! Που έβοσκαν στην εξοχή, στα λαγκάδια,
και τους δρόμους καθάριζαν, απ’ τα πολλά χορτάρια.
Τώρα, τα αγριόχορτα, θεριεύουνε παντού,
μα μέριμνα καθαρισμού, δεν βρίσκεις ουδαμού.
Άλλαξε η φύση κι ζωή, άλλαξαν κι οι συνθήκες
Και τώρα λεν, φίλε, όχι όπως ήξερες, αλλά όπως τα βρήκες.
Και για ακόμη μια φορά ερωτώ. Ποιος θέλει ν’ απαντήσει;
Γιατί, τώρα είναι λίγα τα παιδιά, δεν μας τα φέρνει η φύση;
Κι άλλες πολλές είναι οι αλλαγές, δεν ξέρω αν συμφωνείτε.
Αλλά πείτε μου, πότε ήταν καλλίτερα, παλιά ή τώρα, πείτε!
Αθ. Παπατριανταφύλλου
