Μα, τω Θεώ, είναι να αρρωσταίνει κανείς όταν βλέπει το θράσος των βορείων γειτόνων μας, των λαθρεπιβατών στο όχημα της Ευρώπης, των σφετεριστών ενός ένδοξου ονόματος (όταν όλοι γνωρίζουμε ότι τα σλαβικά φύλα βρέθηκαν στην περιοχή εκατοντάδες χρόνια έπειτα από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου), των κατασκευαστών ενός γλωσσικού εκτρώματος-μείγματος γλωσσών και λέξεων, που το ονομάζουν «μακεδονική γλώσσα», να υψώνουν φωνή και «να κινούν την πτέρνα» κατά του ευεργέτη.
Οι Σκοπιανοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ελλάδα είναι εκείνη που τους κράτησε στη ζωή ως «κράτος», ενώ αρκούσε μια κίνηση της τότε κυβέρνησης (Κωνσταντίνου Μητσοτάκη).
Είναι ευρέως γνωστή η μεγάλη επιθυμία του τότε ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, «να γίνει το φυσιολογικό».
Και, όπως γνωρίζουμε, «φυσιολογικό» εννοούσε μια παρέλαση των Σέρβων από τα βόρεια και μία των Ελλήνων από τα νότια για «να τελειώσει το πρόβλημα».
Μπορώ να βεβαιώσω ότι ανήμερα των Θεοφανείων του 1992, στην εξέδρα απ’ όπου θα γινόταν η κατάδυση του Σταυρού, ο αείμνηστος -και πάντα καλά πληροφορημένος- Ανδρέας Ποταμιάνος, μου είπε: «Χθες χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία και φοβάμαι ότι βγάλαμε τα μάτια μας».
Ο Μιλόσεβιτς είπε στον Μητσοτάκη “να μπουν αυτοί από επάνω κι εμείς από το νότιο μέρος και να πάρουμε ο καθένας το κομμάτι που δικαιούται από το μόρφωμα των Σκοπίων”.
Τον ρώτησα “γιατί τελικά δεν έγινε η κίνηση;” και μου απάντησε: “Διότι ο Μητσοτάκης θέλησε πρώτα να ενημερώσει τον Χέλμουτ Κολ και, φυσικά, η απάντηση ήταν αποτρεπτική”…
Ουδείς επιθυμούσε -πλην των Αμερικανών και των Γερμανών- ένα κράτος των Σκοπίων.
Οι Σέρβοι έβγαζαν σπυριά, οι Βούλγαροι πάθαιναν αναφυλαξία, οι Αλβανοί ήταν ακόμη ζαλισμένοι.
“Mας αρκεί μια 28η Οκτωβρίου ή μια 25η Μαρτίου, να συνεχιστεί η παρέλαση από τα Γιάννινα και να σταματήσει στα Σκόπια”, είχε πει ο Γιώργος Κατσιφάρας, σε μια σύναξη στελεχών του ΠΑΣΟΚ και πέσανε να τον φάνε οι “προοδευτικοί”.
Αυτή ήταν η κατάσταση, επιτρέψαμε στους Σκοπιανούς να ελπίζουν, κηρύξαμε ένα «εμπάργκο» που έγινε «σουρωτήρι εκ των έσω», βάλαμε στο κεφάλι μας διάφορους «ειδικούς απεσταλμένους» του ΟΗΕ και βρέθηκαν τελικώς οι «προοδευτικοί» του ΣΥΡΙΖΑ, που υπέγραψαν την θνησιγενή, διάτρητη, προβληματική και μειωτική για την Ελλάδα «Συμφωνία των Πρεσπών», για να μας οδηγήσουν, όπως φαίνεται, σε μία ακόμη περιπέτεια.
Παρ’ όλα, όμως, αυτά, παρά το ότι φθάσαμε να υπογράψουμε αυτήν την επαίσχυντη συμφωνία, την οποία οι Σκοπιανοί την έχουν ήδη κάνει ταραντέλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε η ισχυρή χώρα, εμείς είμαστε εκείνοι που ανά πάσα στιγμή μπορούν να αμφισβητήσουν ακόμη και την ύπαρξη του μορφώματος στα σύνορά μας.
Αυτό θα πρέπει να τους δώσουμε να το αντιληφθούν με την στάση μας, που οφείλει να είναι σκληρή και να τους καταστήσουμε γνωστό ότι «δεν παίρνουμε χαμπάρι» από ποντίκια που νομίζουν ότι βρυχώνται!
Καλά θα κάνει ο Πρωθυπουργός να ενημερώσει τους εταίρους μας στην Ε.Ε. ότι «αρκετά ανεχθήκαμε μέχρι σήμερα» και ότι «εάν δεν μαζευτούν» οι γείτονες, θα τους «μαζέψουμε» εμείς!
Δημήτρης Καπράνος
