Τώρα που ο τουρισμός στην πόλη έχει αυξηθεί, γιατί να μην υπάρχουν οι πληροφορίες για τον Φάρο και στα Αγγλικά;
Το περασμένο Σάββατο 1η Ιουνίου, το σήμα-κατατεθέν της Αλεξανδρούπολης, ο Φάρος, είχε γενέθλια!
Για την ακρίβεια, συμπλήρωσε 144 χρόνια ζωής, καθώς είχε κατασκευαστεί το μακρινό 1880. Από τότε λειτουργεί χωρίς διακοπή.
Τα γενέθλια αυτά, μας έδωσαν αφορμή για κάποιες σκέψεις…
Αλήθεια, τι γνωρίζουμε εμείς οι ντόπιοι για τον Φάρο μας;
Λίγα στοιχεία για τον Φάρο
Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης κατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα από την Γαλλική Εταιρία Φάρων και Φανών της Μεσογείου, κατόπιν σύμβασης με την τότε τουρκική κυβέρνηση. Χτίστηκε στο σημερινό λιμάνι της πόλης, αποσκοπώντας στη διευκόλυνση της ακτοπλοΐας και της πελαγοδρομίας για τους ντόπιους ναυτικούς και ναυτιλλομένους, που ταξίδευαν στην περιοχή του Ελλήσποντου.
Είναι τοποθετημένος στη δυτική πλευρά του λιμανιού και εδράζεται πάνω σε ένα κυλινδρικό βάθρο που απέχει 27 μέτρα (εστιακό ύψος) από τον θαλάσσιο πυθμένα.
Αποτελεί έναν από τους ψηλότερους φάρους της Ελλάδας, μιας και το ύψος του αγγίζει τα 18 μέτρα, διαθέτει 98 εσωτερικά σκαλοπάτια που οδηγούν στο θάλαμο του φανού, ενώ το πάνω μέρος του είναι ελασμάτινο με 10 σειρές υαλοπινάκων.
Γύρω από τον φανό, στην κορυφή του Φάρου της Αλεξανδρούπολης, περιστρέφεται ένας κοίλος καθρέφτης που στέλνει το φως στα τοποθετημένα γύρω του πρίσματα – μια διαδικασία που γινόταν με βάση τα αντίβαρα και τις τροχαλίες, που φρόντιζε ο φαροφύλακας για πολλά χρόνια.
Σε 6 ενδιάμεσα σημεία του κλιμακοστασίου υπάρχουν 6 πλατύσκαλα και 6 παράθυρα, που χρησιμεύουν στην εσωτερική φωταγώγηση του κτηρίου.
Ξεχωριστό χαρακτηριστικό του Φάρου της Αλεξανδρούπολης αποτελεί η φωτεινή του δέσμη, καθώς σημειώνει 3 λευκές αναλαμπές κάθε 15 δευτερόλεπτα.
Η φωτιστική του ορατότητα είναι δυνατή σε απόσταση 24 ναυτικών μιλίων από την ακτή (44 χλμ περίπου).
Τα πρώτα χρόνια λειτουργούσε με ασετιλίνη, μέθοδος που με την πάροδο του χρόνου αντικαταστάθηκε με αυτή του της πυράκτωσης με την χρήση πετρελαίου.
Από το 1974 μέχρι σήμερα λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά διαθέτει και εφεδρικές φιάλες με ασετιλίνη για έκτακτες περιπτώσεις διακοπής της ηλεκτροδότησης.
Επισκευές και μετασκευές στην κτιριακή υποδομή του φάρου έγιναν το 1946 και το 1955.
Το 2002 αντικαταστάθηκε ο ηλεκτρολογικός του εξοπλισμός με έναν πιο πρόσφατης τεχνολογίας.
Η επιγραφή
Τα βασικά στοιχεία για τον Φάρο της Αλεξανδρούπολης υπάρχουν στα Ελληνικά, σε μια μαρμάρινη επιγραφή κοντά στην πόρτα του φάρου.
Η επιγραφή αυτή ήταν μια δωρεά από τον Σύλλογο Αρχαιοφίλων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ν. Έβρου και κατασκευάστηκε το 1994.
Βέβαια, τα γράμματα δεν είναι και τόσο ευδιάκριτα (είναι αχνά)…
Πέραν τούτου όμως, παρά το πάγιο αίτημα της «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ» εδώ και χρόνια, δεν υπάρχει και μια κατατοπιστική επιγραφή και στην Αγγλική γλώσσα (γιατί και όχι και στην Τούρκικη;) για να την καταλαβαίνουν οι τουρίστες.
Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως βασικό έλλειμμα για την Αλεξανδρούπολη, από την στιγμή που το κύμα των τουριστών τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλο.
Θαρρούμε πως δεν λέμε κάτι παράλογο ή δύσκολο, εάν θέλουμε όντως να αναβαθμιστούμε στον τουριστικό κλάδο.
Όλα – όπως το έχουμε ξαναεπισημάνει – είναι θέμα απόφασης.
Άραγε, θα φτιαχτεί κάποια στιγμή μια επιγραφή για τον Φάρο μας, στα αγγλικά;
Ελπίζουμε το σημερινό αίτημα να εισακουστεί από τους υπεύθυνους της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού.
Στην τελική, ας πιέσει και ο Δήμος Αλεξανδρούπολης.
Μ.Κ.
