Εδώ και χρόνια είναι παρατημένο στην αδιαφορία και την αφάνεια – Το παράπονο του παπά-Γιώργη Κομνίδη
Ένα μουσείο χειροποίητο στην κυριολεξία, όπως τα αντικείμενα της λαϊκής τέχνης που διασώζει εντός του, όπως τα είδη της πανίδας που συνυπάρχουν αρμονικά, ταριχευμένα διά χειρός του ιδρυτή του, από τότε που η ανάγκη να μεταδώσει γνώση «οπτικοποιημένη» στους μικρούς μαθητές του, τον ώθησε να δημιουργήσει την «μαγεία» της σημερινής συλλογής.
Πρόκειται για το Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας του ιεροδιδάσκαλου Γεώργιου Κομνίδη, που μεταφέρθηκε από τους Ψαθάδες Έβρου και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στη Νέα Χηλή της Αλεξανδρούπολης.
Εδώ και 62 χρόνια, είχε ξεκινήσει ο αεικίνητος και αειθαλής πλέον παπά-Γιώργης να συγκεντρώνει στο βόρειο Έβρο το… εποπτικό υλικό για τους μαθητές του, να εμπλουτίζει διαρκώς την συλλογή του, να διασώζει μοναδικά δείγματα παραδοσιακής τέχνης, να τα συντηρεί μόνος και να ξεναγεί αφιλοκερδώς και ακούραστα τους επισκέπτες.
Και όταν τα χρόνια πέρασαν και φάνηκε ότι το εγχείρημα υπερβαίνει τις δυνάμεις του, ο παπά-Γιώργης άρχισε να αναζητά εναγωνίως την στήριξη των τοπικών φορέων για να μην χαθεί το μουσείο, να μην απαξιωθεί από τον χρόνο και την αδιαφορία ο μικρός θησαυρός που έχει συγκεντρωθεί εκεί.
Ο παπά-Γιώργης δεν έχει βρει ακόμη την «χρυσή τομή» για να συνεχιστεί το έργο του, με το αρχαιότερο μουσείο του Έβρου να παραμένει «βουτηγμένο» στην αδιαφορία και την αφάνεια.
Πανελλήνια και τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης εδώ και αρκετά χρόνια έχουν ασχοληθεί πολλάκις για το αβέβαιο μέλλον του ιστορικού μουσείου, ωστόσο φαίνεται ότι ακόμα δεν θέλει… κανένας να ασχοληθεί με αυτό.
Όπως και η εφημερίδα μας, η «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ», η οποία από το 2005 έγραφε (και θα συνεχίσει να γράφει) για την σπουδαιότητα του μουσείου και του ιδρυτή του, αλλά και για την αδιαφορία των Αιρετών του τόπους μας.
Συγκεκριμένα, παραθέτουμε την σημείωση της Ε.Θ. από άρθρο με τίτλο «Ένα Μουσείο στη Νέα Χηλή ριγμένο… στην αφάνεια» εν έτει 2005, διά χειρός της διαχρονικής πένας του αείμνηστου εκδότη μας, Σταύρου Κονδύλη.
Έγραφε τότε ο Σταύρος Κονδύλης
«Το έργο και την προσφορά του Συνταξιούχου σήμερα Ιεροδιδάσκαλου Γιώργου Κομνίδη, έχει προβάλει και έχει επαινέσει πολλές φορές στο παρελθόν η Ελεύθερη Θράκη. Είναι κατακριτέα η αδιαφορία των Αιρετών Αρχόντων του τόπου, μας απέναντι σε έναν Εβρίτη που χωρίς να επιβαρύνει την τσέπη κανενός, δημιούργησε αυτό το Μουσείο. Ίσως, σήμερα για να προβληθείς, χρειάζονται κοσμικότητες και κοινωνικές-πολιτικές σχέσεις. Πράγμα που δεν συμβαίνει με τον σεμνό Ιεροδιδάσκαλο Γιώργο Κομνίδη. Για να δούμε; Θα συγκινηθεί κανείς;».
Στο τώρα
Πόσο οξύμωρο και ταυτόχρονα παράδοξο, να εκτιμούν την προσφορά του Ιεροδιδάσκαλου, παπά-Γιώργη σπουδαίοι και τρανοί της χώρας μας και οι τοπικοί φορείς να μην δείχνουν το απαραίτητο ενδιαφέρον…
Το μουσείο της Ν. Χηλής, το έχουν επισκεφθεί Προέδροι της Δημοκρατίας, Προέδροι κομμάτων, η Μελίνα Μερκούρη, ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Χρόνης Αηδονίδης, Ναύαρχοι, Στρατηγοί, Ακαδημαϊκοί και καθηγητές πανεπιστημίου.
Επίσης, ο ιδρυτής του μουσείου, παπά-Γιώργης, έχει βραβευτεί το 1980 από την Ακαδημία Αθηνών, από τον τότε Υπουργό Πολιτισμού, Κωνσταντίνο Τρυπάνη.
Με αφορμή το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του «AXD Film Fest» αφιερωμένο στον βίο του ιεροδιδάσκαλου, παπά-Γιώργη, το οποίο θα προβληθεί σήμερα, Παρασκευή 30 Αυγούστου στις 21:00 ώρα στην Αποθήκη Νο 1 στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, ο άγρυπνος φρουρός της παράδοσης του τόπου μας, συμπληρώνοντας τα 92 του χρόνια, μίλησε στην τηλεόραση ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ για την επιθυμία του, να βρει επιτέλους το Μουσείο έναν δημόσιο χώρο που του αξίζει για να μην χαθεί στην σιωπή της αιωνιότητας.
Αναλυτικά όσα ανέφερε ο π. Γιώργος Κομνίδης στο ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ:
«Για το Μουσείο δεν έχω πάρει πότε χρήματα, ξεκίνησα το 1962, το ολοκλήρωσα το 1965 και θα πεθάνω με αυτό το Μουσείο, μέχρι να βγει η ψυχή μου. Δυστυχώς, έχω γεράσει και η κόρη μου που είναι διάδοχός μου, αρρώστησε με σοβαρή ασθένεια και ρωτάω τι θα γίνει με το μουσείο αυτό. Θέλω κάπου να τακτοποιηθεί, να υπάρξει μια συνέχεια του Μουσείου αυτού. Έχω πάει στην Δημαρχεία και σε πολλούς φορείς, υπάρχει ένα Μουσείο στην Μαΐστρο Αλεξανδρούπολης, το οποίο είναι κλειστό. Το Μουσείο της Ν. Χηλής διαθέτει δύο κατηγορίες. Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας. Μπορεί το Φυσικής Ιστορίας να πάει στην Μαΐστρο και το άλλο να το κάνω δωρεά στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής της Αλεξανδρούπολης. Αλλά όπως μου είπαν, δεν έχουν και αυτοί χώρο. Θέλουν να το βάλουν σε διαδρόμους. Ίσως βρεθεί μια λύση πιο καλή, θα περιμένω ακόμα, έχει ο Θεός».
Αφιλοκερδώς και με προσωπικό αγώνα, ο παπά-Γιώργης, καλούσε κόσμο να γνωρίσει την πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά μας.
Κλείνοντας, παραθέτουμε και το κείμενο της φιλολόγου Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά, θέλοντας να παρακινήσουμε την τοπική κοινωνία να ανταποκριθεί σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
Γιατί αν δεν βρεθεί κάποια λύση, όλος ο θησαυρός του τόπου μας, όλη η πολιτιστική και πολιτισμική μας ταυτότητα, κινδυνεύει να χαθεί…
Αναλυτικά ένα απόσπασμα του κειμένου της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά:
«Παπά-Γιώργη μου, γνωρίζω πόσες φορές υπέφερες και υποφέρεις από προβλήματα υγείας δικά σου και της οικογένειας σου. Φάρμακο το σύνθετο Μουσείο που σε αποθεράπευε με τη σκέψη και μόνο, ότι φτιάχτηκε για να μείνει στο λαό του Έβρου.
Άσκοπα τα τροπάρια της τακτοποίησης τούτου του θέματος ,γιατί δεν φώναξες, δεν ύψωσες φωνή, δεν χτύπησες το χέρι στο μαχαίρι, όταν καθημερινά, ξοδεύονται εκατοντάδες ευρώ για εφήμερες διασκεδάσεις.
Λυπάμαι ,γιατί εσύ με έναν αιώνα σχεδόν παρουσίας στα επίγεια, δεν τους έπεισες για ένα έργο που θα χαθεί στη σιωπή της αιωνιότητας ,αν δεν λάβει τον χώρο που του αξίζει.
Λυπάμαι γιατί, αφιλοκερδώς και με προσωπικό αγώνα ,καλούσες κόσμο να γνωρίσει την πολύτιμη κληρονομιά μας, στερώντας από τα παιδιά σου έναν τεράστιο χώρο, πρόσφορο για άλλη, οικονομικά, αποδοτική αξιοποίηση.
Αν η τοπική κοινωνία ,έστω και τώρα δεν ανταποκριθεί σε τούτο το πρόβλημα της αποκατάστασης του Μουσείου σε άλλο χώρο, τότε είναι άσκοπα όλα τα ευαγγέλια της ανάπτυξης. Γιατί η ανάπτυξη του τόπου , οφείλει να στηρίζεται και στο χρώμα ,στην πολιτιστική και πολιτισμική του ταυτότητα Άξιε παπά-Γιώργη μου, να είσαι ήσυχος ότι δημιούργησες χάρη των συνανθρώπων σου και επειδή αυτό είναι μια ανώτερη ανάγκη της ψυχής σου, παρακαλώ θερμά εσένα και τα μέλη της οικογένειας σου και τώρα και μετά το τέλος της επίγειας παρουσίας σου, να μην παραδώσετε σε κανένα αντικείμενα μεμονωμένα από τον θησαυρό σας.»
Το Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας, βρίσκεται επί της οδού Θερμοπυλών 8, στη Νέα Χηλή κι ο παπά – Γιώργης, πάντα πρόθυμος θα χαρεί να σας ξεναγήσει λεπτομερώς, κατόπιν συνεννοήσεως μαζί του για την επίσκεψη στα τηλέφωνα 2551039-863 και 6944546838. Δεν θα χρειαστεί να κόψετε εισιτήριο, διότι απλούστατα δεν έχει, ίσως, γιατί η χειροποίητή φιλοξενία του δεν μπορεί να χρεωθεί, ούτε να αποτιμηθεί, ίσως για αποτελεί και η ίδια πια μουσειακό είδος…
Η διαχρονική αγνόηση και η αδιαφορία του αρχαιότερου Μουσείου του Έβρου με κάνει να ντρέπομαι για λογαριασμό εκείνων που δεν έχουν κάνει τίποτα τόσα χρόνια για να σωθεί ο πολιτιστικός θησαυρός του τόπου μας και ταυτόχρονα με κάνει να σκέφτομαι πονηρά. Με ένα μεγάλο και απογοητευμένο «γιατί» να κυριεύει το κεφάλι μου και τις απορίες συνεχώς να πληθαίνουν. Στους χρεοκοπημένους ηθικά καιρούς μας, υπερτερούν οι δημόσιες σχέσεις έναντι της ουσίας και περισσεύουν τα χαμόγελα του δούναι και λαβείν. Πολλοί μιλούν για την ανάγκη διαφύλαξης και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, για σύνορα, για άκριτες, για αντρειωμένους αλλά στο δια ταύτα… ΤΙΠΟΤΑ».
Αλέξανδρος Κεσανλής
