Ρώτησαν κάποτε ένα σοφό
ποιο είναι το τέλειο, το ιδανικό
κι αυτός απάντησε με πολλή λογική
αυτό που κάνει τη ζωή καλή
Όταν δεν υπάρχει αδικία
που να τρώει της ψυχής την αξία.
Όταν δεν υπάρχει κακία
που να γράφει πικρή ιστορία.
Όταν δεν κλέβει ο ένας τον άλλο
αλλά του προσφέρει χαράς ρεγάλο.
Όταν δεν ψεύδεται, δεν ψευδομαρτυρά
ώστε να προκαλεί αισθήματα οδυνηρά.
Όταν δεν κακοποιεί το συνάνθρωπό του
ώστε να τον έχει πάντα στο πλευρό του.
Όταν του δίνει την πρέπουσα αξία
και τον ανεβάζει σε ανώτερα πεδία.
Όταν πιστεύει ότι να πετύχει μπορεί
και δε σταματά να προσπαθεί.
Όταν μοιράζεται την αγάπη
και δεν πέφτει σε αυταπάτη.
Όταν είναι αγνός και αληθινός
και όχι ντροπιαστικός και στεγνός.
Όταν λέει τα πράγματα όπως έχουν
και όχι ανάλογα με το τι του παρέχουν.
Όταν γνωρίσει τι θα πει πόνος
και έχει ζήσει κάποτε μόνος.
Όταν γνωρίσει την αληθινή φιλία
και μ΄αυτήν ζει με απλότητα και ηρεμία.
Όταν λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη
και όχι να τα στολίζει όλα με ψευτιά και παρόλα.
Όταν είναι μετριόφρων
και όχι υπερόπτης και αλλόφρων.
Όταν πιστεύει στη δύναμη που έχει
και παράλληλα κι από το θεό ζητά να του την παρέχει.
Όταν… όταν… όταν…
Μα όλα θετικά και αρνητικά μπορεί να τα διαθέτει
είναι άνθρωπος και σε σφάλματα πέφτει.
Μόνο ο Θεός είναι ανώτερος όλων και παντογνώστης
και για τους πιστούς ναυαγοσώστης.
Αρκεί να ζητήσουμε και θα λάβουμε
και την αιώνια ζωή θα παραλάβουμε.
Όταν δακρύζουν οι άνθρωποι < όσοι δακρύζουν >
κάτι δεν πάει καλά σ΄αυτήν την πλάση.
Οι άλλοι παραβλέπουν και αδιαφορούν
κι εύχονται αυτούς προβλήματα να μην τους βρουν.
Όταν δώσεις θα πάρεις.
Κι αν δεν αναγνωριστεί η προσφορά σου,
θα έχεις πάντα το Θεό κοντά σου.
Αυτά εξέφρασε ο σοφός
που δεν ήταν άλλος παρά ο ίδιος ο Χριστός.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
