Το ψέμα κυλάει σαν νερό
από τα στόματα εδώ και καιρό.
Άλλοτε είναι για καλό
κι άλλοτε κρύβει κάτι απατηλό.
Καλό το ψέμα της παρηγοριάς
σε ανθρώπους που αγαπάς,
όταν είναι στο κρεβάτι
να τους δίνεις ελπίδα, έστω κι αν είναι απάτη.
Είναι το ψέμα που δίνει θάρρος
σε εκείνους που νιώθουν ότι είναι βάρος
στους δικούς τους τους ανθρώπους
που τους επιβαρύνουν με πολλούς τρόπους.
Είναι το ψέμα που παρέχει αξία
για να σε ανεβάσει σε ανώτερα πεδία,
ώστε να πιστέψεις στον εαυτό σου
και να τον κάνεις ανώτερό σου.
Είναι όμως και τα ψέματα
που σου ανάβουνε τα αίματα,
όταν κάποιοι προσπαθούν να δικαιολογηθούν
για λάθος πράξεις που κάποια στιγμή θα φανερωθούν.
Είναι τα ψέματα των αρχηγών
που φορτίζουν τα μυαλά των πολιτών
ότι δήθεν θα ξεφύγουν απ’ τις στενές ατραπούς
και θα βαδίσουν σε μεγάλες οδούς.
Οικονομικά θα εμπλουτιστούν,
επαγγελματικά θα τακτοποιηθούν,
καινούριοι ορίζοντες για την παιδεία
και όλα θα κυλήσουν με ευφορία.
Ψέματα μέχρι να πάρουν ψήφους να επικρατήσουν
την Ελλάδα να κυβερνήσουν
και ύστερα πέφτει η αυλαία
και δε δίνει σήματα η κεραία.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
