Και ξαφνικά, έχεις στα χέρια σου το πρώτο βιβλίο σου που εκδίδεται! Το ξεφυλλίζεις, το μυρίζεις, το χαϊδεύεις, το κοιτάζεις. Ομολογουμένως, ο εκδοτικός σου οίκος έκανε σπουδαία δουλειά. Το βιβλίο είναι όμορφο και καλοτυπωμένο. Τι γίνεται όμως με το περιεχόμενό του; Πώς έγινε και το έγραψες; Τι ήθελες να πεις;
Η πατρίδα μας περηφανεύεται για τους ήρωές της. Σε ολόκληρη τη μαθητική, ίσως και την ενήλικη ζωή μας, διαβάζουμε, ακούμε, μαθαίνουμε τα κατορθώματά τους. Είμαστε τυχεροί να διαθέτουμε ως έθνος πλούσια μυθολογία κι ακόμη πλουσιότερη Ιστορία. Τόσο μακρόχρονη και ένδοξη, που να τη μελετούν ακόμη και οι ξένοι, να τη διδάσκουν στα δικά τους σχολεία.
Ξεκινώντας να ψάχνει κανείς στα παρασκήνια της Ιστορίας, εκεί όπου έδρασαν όλοι αυτοί οι αρνητικοί χαρακτήρες, μένει έκπληκτος με το βιβλιογραφικό ημίφως που καλύπτει αυτά τα γεγονότα. Υπάρχουν εμβληματικοί προδότες που έχουν τη δική τους περίοπτη θέση στην Ιστορία και όλοι τούς γνωρίζουμε και τους αναφέρουμε, όπως ο Εφιάλτης, ο Ανδρόνικος Δούκας, οι δωσίλογοι της Κατοχής. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της αρνητικής χορείας, αυτής της θλιβερής λιτανείας των δολερών και ύποπτων προσωπικοτήτων συνήθως καλύπτεται με ένα πέπλο μυστηρίου και άγνοιας, αν μείνει κανείς έξω απ’ την περιοχή των ακαδημαϊκών και ερευνητικών ενδιαφερόντων. Πολλοί απ’ αυτούς αξιώνονται κάποτε ένα άρθρο στις σελίδες των εφημερίδων ή των απειράριθμων ιστολογίων που διεκδικούν στις μέρες μας την προσοχή όσων αρέσκονται στα ιστορικά θέματα. Άλλους θα τους βρείτε μόνο ως λήμματα στην ελληνική Wikipedia, και μέχρις εκεί.
Η προσπάθεια να ελαφρύνω κάπως τα αιματηρά, δύσκολα και στενάχωρα αυτά γεγονότα πιστεύω πως θα γίνει αντιληπτή απ’ τον αναγνώστη.
Η πρόκληση να συμπεριλάβω σε ένα ευσύνοπτο βιβλίο κάποιες από τις ιστορίες προδοσίας και δόλου, ξεκινώντας απ’ τη μυθολογία και την εκστρατεία του Πολυνείκη εναντίον της γενέθλιας πόλης του της Θήβας και φτάνοντας μέχρι την προδοσία της Κύπρου το 1974, φάνηκε ελκυστική και ενδιαφέρουσα στα μάτια μου. Η υλοποίησή της ήταν μακροχρόνια, εργώδης και –οφείλω να ομολογήσω– πολλές φορές ιλαρή.
Σελίδες: 272
Εκδόσεις: «ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ»
