Το καθεστώς λειτουργίας της το 1931, η αφθονία ψαριών και η Μονή Βατοπεδίου
Ο Κώστας Βαξεβάνης, δημοσιογράφος των σκανδάλων και των… “σκανδάλων”, το 2008, σε οργανωμένη προσπάθεια γράφει για το “ΣΚΑΝΔΑΛΟ” της Μονής Βατοπεδίου.
Το “σκάνδαλο” αυτό ταλαιπώρησε πολιτικούς αντίθετους ιδεολογικά με την κομματική ιδεολογία του κατασκευαστή του, έγκριτου δημοσιογράφου Βαξεβάνη, αλλά και την ελληνική κοινωνία με συνεχείς επιθέσεις πληροφόρησης, αλλά και παραπληροφόρησης.
Ο Βαξεβάνης άνοιξε το «ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ» του, όπου μέσα συσσώρευσε στοιχεία πραγματικότητας και κομματικής φαντασίας, σε μία σύγχρονη πολιτική και κομματική ζύμωση, παρουσιάζοντας νέο εκδοχή απόλυτου σκανδάλου, με συμπλοκή και διαπλοκή.
Γνωρίζουμε από τον μύθο του Ησίοδου ότι η Πανδώρα δέχτηκε ως δώρο του γάμου της ένα πιθάρι, όπου είχαν εγκλειστεί τα δεινά και η δυστυχία.
Έτσι και Βαξεβάνης… τότε… προσέφερε στον κομματικό του φορέα ως γαμήλια συνεύρεση… το δικό του πιθάρι, όπου είχε κλείσει ξεδιάντροπα και με δολιότητα τα δεινά, για να καταστρέψει τους αδικοπράξαντες.
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ από το 2008, μέχρι της τελεσιδίκου αθωωτικής απόφασης το 2017 του Αρείου Πάγου, έγινε σημαία πολιτικής και εθνικής κάθαρσης, με ορατά και μετρήσιμα κομματικά αποτελέσματα.
Δεν θα σας κουράσω με όλα εκείνα, που συνέβησαν και μονοπώλησαν τις ειδήσεις συνεχώς και καθημερινά, για την μεταστροφή της πολιτικής, της πολιτικής ατζέντας… όπως ελληνοπρεπώς λέμε.
Εδώ θα σας γυρίσω πίσω στο 1931, στο τότε υφιστάμενο λειτουργικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς, επί της εκτάσεως της λίμνοθάλασσας Βιστωνίδας στα όρια των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, της επονομαζόμενης μέχρι και σήμερα από τους κατοίκους «ΜΠΟΥΡΟΥ».
Η εφημερίδα «ΑΓΩΝ» της Δράμας σε δημοσίευμα της την 27-9-1931 γράφει τα παρακάτω:
** Το ελληνικό κράτος, από την απελευθέρωση της Ξάνθης (4 Οκτωβρίου 1919), μέχρι το 1930, νοίκιαζε το ιχθυοτροφείο της “Μπουρού”, του Πόρτο Λάγος και εισέπραττε ενοίκιο, σε καλή χρονιά παραγωγής 2.500.000 δραχμές.
Παρεμβαίνει η Μονή Βατοπεδίου και ξεκινά αγώνα κατά του Δημοσίου, για τα δικαιώματά της, που είχε με χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου και κερδίζει την υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Με απόφασή του, ορίζεται ως συνεκμεταλλευτής στο ιχθυοτροφείο με 60%, το Δημόσιο.
Ανέλαβε και την υποχρέωση, απέναντι στο Κράτος να βελτιώσει την κατάσταση και έτσι από τον Μάϊο του 1930, υπάρχει νέο καθεστώς στην “Μπουρού”.
Το κράτος με αντιπρόσωπό του και η Μονή με τον δικό της, τον ΙΓΝΑΤΙΟ, τον Βατοπεδινό, που εγκαταστάθηκε σε χώρο δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, επί της λίμνης, εποπτεύουν το ιχθυοτροφείο, που από τον Μάϊο του 1930, έως Μάρτιο του 1931, τα κέρδη υπερέβησαν κάθε προσδοκία για το Κράτος.
Υπήρχαν μόνιμοι έμμισθοι αλιείς, με επικεφαλής τον ΧΟΥΜΑ Ανδρίκο, θαλασσόλυκο από την Σάμο, συμπαθέστατο, όπως όλοι οι αλιείς του ιχθυοτροφείου, με αμοιβή 1.500 δραχμές και για τον Χούμο 6.000 δραχμές.
Σιτίζονται με δαπάνες της επιχείρησης, διαμένουν σε ωραίο οίκημα με ανθρώπινες συνθήκες σαν μια οικογένεια.
Εργάζονται νύχτα-μέρα, ανάλογα με τους ανέμους, 9 μήνες, ενώ από τον Απρίλιο, μέχρι τέλη Ιουνίου, δεν γίνεται αλιεία, για να έχει φθηνά ψάρια και η Θράκη.
Έχει δημιουργηθεί και πρόχειρο φαρμακείο και αν δεν υπήρχε η ελονοσία, που κάπου-κάπου ξεσπά άγρια, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι δεν μπορεί να έχει παράπονο κανείς από τους εργαζομένους.
Η Μονή Βατοπεδίου βελτίωσε την εκμετάλλευση και τον εμπλουτισμό της με ψάρια.
Περίφημοι είναι οι κέφαλοι, τα λαυράκια, οι τσιπούρες, οι κυπρίνοι και οι σαρδέλες και σε λίγο θα γεμίσουν οι αγορές της Ελλάδας όλης, με την προσφορά φρέσκου και φθηνού ψαριού.
Σύντομα θα κληθεί ένα περίφημος ιχθυολόγος από την Βενετία, για να μελετήσει την τοποθεσία και να προτείνει τα έργα εκείνα, που πρέπει να γίνουν, για να αυξηθεί η παραγωγή στην λιμνοθάλασσα.
Επίσης θα συμμετάσχει και ο γεωλόγος ΓΕΡΑΓΑΣ, για να βρει κατάλληλο νερό, για να γίνει εγκατάσταση ψυγείου, ώστε σε περίοδο νοτιά τα αλιευμένα ψάρια σε μεγάλες ποσότητες να συντηρούνται εκεί με τον τρόπο αυτό θα ρυθμίζεται η προσφορά με συντονισμένες ενέργειες της επιχείρησης.
Τα ψάρια μεταφέρονται στην Ξάνθη και εκεί φορτώνονται σε ειδικό βαγόνι ψυγείο και με την ταχεία αμαξοστοιχία των Σ.Ε.Κ. μεταφέρονται σε αγορές της Δράμας, Θεσσαλονίκης, Αθηνών και Πειραιά, όπου δημοπρατούνται με την εποπτεία των Αγορανομιών των πόλεων αυτών.
Σύντομα θα παραχθεί και το θαυμάσιο αυγοτάραχο της “ΜΠΟΥΡΟΥ”, που για το 19312 ήταν σε 1.000 οκάδες. Τα άφθονα κεφάλια και η τεχνική του Χούμα Ανδρίκου, το καταφέρνουν.
Ο Ιγνάτιος Βατοπεδινός, προσπαθεί να βρει αγορές στο εξωτερικό γι’ αυτό.
Άλλη εξαιρετική παραγωγή είναι τα χέλια για εξαγωγή. Ήδη γερμανική εταιρεία, προαγόρασε για 3 χρόνια, με τιμή 30 δραχμές την οκά με παραλαβή στο ιχθυοτροφείο. Επίσης αποστέλλονται και ζωντανά χέλια.
Το 1930 εξήχθησαν 100.000 οκάδες. Για το 1931 υπολογίζουν στο διπλάσιο.
Τα ψάρια δημοπρατούνται επιτόπου και οι έμποροι της Κομοτηνής και της Ξάνθης, έχουν επιτόπου τους αντιπροσώπους τους.
Αν υπάρχει μικρή ποσότητα… μαλλιοτραβιούνται ποιος θα την πάρει με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν οι τιμές.
Αν διατεθούν 10-20.000.000 δραχμές, θα μπορέσει η Μπουρού να προμηθεύει με πολύ ψάρι τον ελληνικό λαό , με 10 μόνο δραχμές την οκά, για τα θαυμάσια λαυράκια και τους νόστιμους κέφαλους της. Το κράτος αποφάσισε να βοηθήσει.
Με την σύμβαση 2343 /4ης Μαϊου 1930 παραχωρήθηκε η εκμετάλλευση και η εμπορία τους και διατηρήθηκε κάθε άλλο δικαίωμα του δημοσίου. **
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
* Το τότε… υπαρκτό ή ανύπαρκτο ΣΚΑΝΔΑΛΟ, οπωσδήποτε σκανδάλισε όσους γνώριζαν ή αγνοούσαν την όποια ιστορική πραγματικότητα και το καθεστώς που διαμορφώθηκε, από την εκμετάλλευση του στο έπακρο.
** Ένα είναι το σίγουρο ότι η λίμνη αυτή με τα 45.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της αποτελούσε πλουτοπαραγωγική και διατροφική πηγή.
Δυστυχώς αυτός ο χώρος που θα έπρεπε να είναι ένα σημείο οικονομικής αναφοράς, έγινε σημείο αναφοράς και αδυσώπητης σκανδαλολογίας, από τις κατά καιρούς αβελτηρίες των ιθυνόντων.
* Την υπ’αριθ. 2343 της 4ης Μαϊου 1930, υπέγραψαν ο τότε υπουργός Γεωργίας, ΣΠΥΡΙΔΗΣ Δημήτριος και ο ΙΓΝΑΤΙΟΣ Εμμανουήλ ΛΑΜΠΑΚΗΣ Βατοπεδινός, προϊστάμενος Γέρων Ι.Μ. Βατοπεδίου και συμφωνήθηκε να παίρνει το 60 % το Δημόσιο από τα έσοδα εκμετάλλευσης του πλούτου της λίμνης, εφ’ όσον έμενε καθαρό εισόδημα 1.000.000 δραχμές τον χρόνο.
** Για όσους επιθυμούν μπορούν να ανατρέψουν στο διαδίκτυο στο βιβλίο ” το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης Βιστωνίδας, που το 2010 εξέδωσε ο «Σύλλογος Φίλων Μονής Βατοπεδίου» το 2010 (το Βατοπέδιο με την σωστή γραφή με Ε).
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
