
Γιατί με βασανίζετε,
Τι να σας πω ακόμα,
Ρωτάτε αν έχω πληγή,
Στο στήθος μου, στο σώμα,
Ξύνετε πληγές να αναστήσω,
Να κλάψω, να δακρύσω,
Με οδηγείτε, πίσω να βρεθώ,
Σ’ αγάπη παλιά να τρέξω,
Όνειρο ήταν, έσβησε.
Μη με ξαναρωτάτε,
Αν η καρδιά αντέξει,
Πίκρα νωπή να στάξει,
Νοιώστε με,
Μη με τυραννάτε.
Γεώργιος Χ. Τσαρακτσίδης