Τεράστια η ερημοποίηση των χωριών στο βόρειο κομμάτι του νομού – Ελάχιστες οικογένειες στα άλλοτε «κεφαλοχώρια», Βύσσα, Καβύλη, Στέρνα και Καστανιές – Έντονα φαινόμενα μικρο-παραβατικότητας από κοινότητα Ρομά
Από το κακό στο χειρότερο οδεύει η ερημοποίηση και το «άδειασμα» των χωρίων στον Βόρειο Έβρο, καθώς λιγοστές οικογένειας ζουν στα άλλοτε «κεφαλοχώρια», Βύσσα, Καβύλη, Στέρνα και Καστανιές. Η κατάσταση έχει εξελιχθεί σε μια θλιβερή πραγματικότητα, με τους ντόπιους κατοίκους των περιοχών του Β. Έβρου να παρακολουθούν μια καθημερινή συρρίκνωση του πληθυσμού. Η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού σε χωριά και περιοχές του Βορείου Έβρου, έχει δραματικές συνέπειες, όπως η αλλοίωση της τοπικής ταυτότητας.
Τα προηγούμενα χρόνια, ο Βόρειος Έβρος ήταν μια μεγάλη κοινωνία, «γεμάτη» από ζωή. Σχολεία, στρατόπεδα, επιχειρήσεις και αρκετοί νέοι, πλημμύριζαν τις μεγαλουπόλεις και τα χωριά του Βορειοδυτικού νομού. Ενώ τώρα, τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά.
Ο Σαράντης Σαραντίδης, Διευθυντής του δημοτικού σχολείου Βύσσας, περιέγραψε την πληθυσμιακή κατάσταση του χωριού, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΘΡΑΚΗΝΕΤ με τον Σταύρο Παπαδόπουλο.
Ειδικότερα, ο κ.Σαραντίδης ανέφερε:
«Κανένα χωρίο δεν μένει ζωντανό στον Βόρειο Έβρο. Χαρακτηριστικά, εγώ λέω συχνά, ότι είμαστε λίγο πριν την εντατική ή ακόμα και κάποιοι μέσα στη εντατική, περιμένοντας κάποιον να τραβήξει τα…σωληνάκια. Εγώ έλειψα πάρα πολλά χρόνια, άφησα τη Νέα Βύσσα ακμαία και δυνατή, με τα 3 δημοτικά σχολεία. Επιστρέφοντας στην πατρίδα μου μετά από χρόνια, βρήκα μια άλλη Βύσσα που όλο μίκραινε, αλλά το 2007 τα πράγματα χειροτέρεψαν δραματικά με ποιο γρήγορους ρυθμούς από ότι συνήθως. Να φανταστείτε ότι το 2007, στο σχολείο Βύσσας είχαμε 120 μαθητές, τώρα μετά βίας έχουμε 70 και μάλιστα, είναι από 3 χωριά!
Επίσης να αναφέρω, ότι το 53% των μαθητών του σχολείου είναι μια νέα κοινότητα που εισάγεται, η κοινότητα των Ρομά, οι οποίοι μετακινούνται στην περιοχή μας για να δουλέψουν, αντικαθιστώντας τα εργατικά χέρια των Βουλγάρων των προηγούμενων ετών», δήλωσε ο Διευθυντής του δημοτικού σχολείου Βύσσας, κ.Σαραντίδης.
Η ερημοποίηση των χωριών, είχε ως συνέπεια την έλλειψη εργατικών χεριών. Τα προηγούμενα χρόνια, Βούλγαροι εποχικοί εργάτες ανέλαβαν αυτές τις δουλειές, ωστόσο αργότερα μετανάστευσαν για άλλες χώρες της Ευρώπης. Οι ντόπιοι κάτοικοι, έπρεπε να βρουν εργάτες, καθώς οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι και δεν μπορούν να εργαστούν. Όπως αναφέρει ο κ.Σαραντής, η Ρομά κοινότητα ήρθε στην Βύσσα για να δουλέψει, έχοντας αρκετά θετικά δείγματα στην αρχή, αργότερα όμως ξεκίνησαν οι μικροκλοπές και οι κακές συμπεριφορές, προκαλώντας έντονο φόβο στους ηλικιωμένους κατοίκους των έρημων περιοχών του Νομού Έβρου.
Αναλυτικότερα, ο κ.Σαραντής, σημείωσε:
«Είναι μια νέα κοινότητα Ρομά, η οποία έρχεται με όλα τα προβλήματα που μπορεί να έχει. Τα πρώτα δείγματα ήταν πάρα πολύ θετικά. Τα παιδιά των Ρομά ενσωματώθηκαν κατευθείαν στο σχολείο, πηγαίναν στο Γυμνάσιο και ήταν παιδιά της αγκαλιάς. Δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, ήταν πολιτισμένοι Ρομά.
Αυτό βέβαια, άλλαξε με τον καιρό. Κυρίως, στα χωριά του Β. Έβρου, δούλευαν Βουλγάροι εργάτες, ωστόσο αργότερα οι περισσότεροι έφυγαν για την Ολλανδία. Στη συνέχεια, οι ντόπιοι προσπάθησαν να βρουν διάφορους τρόπους για να αντικαταστήσουν αυτά τα εργατικά χέρια. Η κοινότητα των Ρομά που εγκαταστάθηκε στην Βύσσα, μεγάλωσε αρκετά και δεν ενσωματώνεται και «γκετοποιείται.» Άρχισε η μικροπαραβατικότητα, ξεκίνησαν οι μικροκλοπές, oi απειλές και τα μεθύσια κάθε είδους. Αρχικά, δεν ξέρω αν έχουν διπλώματα οδήγησης, γιατί οι περισσότεροι είναι αγράμματοι με κακή συμπεριφορά. Η Ρομά κοινότητα, είναι γύρω στα 200 άτομα και οι περισσότεροι ζουν στις Φέρες, υπάρχει μια καινούργια κοινότητα στο Σουφλί αλλά και στην Βύσσα. Στις αρχές, οι κοινωνία δεν έδειχνε να ενοχλείται έντονα από τις μικροκλοπές αν και τα ξύλα στις αποθήκες εξαφανίζονταν πολύ πιο γρήγορα. Τώρα τελευταία, οι ντόπιοι κάτοικοι ενοχλούν την αστυνομία. Δεν γίνονται μικροκλοπές σε καθημερινή βάση, αλλά υπάρχει ένας έντονος φόβος από τους κατοίκους. Να σας πω, ότι εδώ οι περισσότεροι είναι αρκετά ηλικιωμένοι. Η γειτόνισσα μου, τους δίνει χαρτζιλίκι αν και της κλέβουν αγγούρια από τον μπαχτσέ, επειδή φοβάται», ολοκλήρωσε ο κ. Σαράντης Σαραντίδης.
Αλέξανδρος Κεσανλής
