Έγινε ποίηση και τραγούδι ο πόνος
Εκφράστηκε, εξωτερικεύτηκε,ελάφρυνε ο ώμος.
Πέταξε ανάλαφρα σαν πολύχρωμο πουλί
και φώτισε ουρανό και γη.
Άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς.
Έπαψε να είναι φονιάς της χαράς.
Έγινε αγάπης τραγούδι το ποίημα
κι έκανε ένα ευχάριστο βήμα.
Βήμα προς την ηρεμία.
Βήμα προς την αισιοδοξία
που κάνει τα όνειρα πραγματικότητα
και σου δημιουργεί νέα οντότητα.
Δημιουργικότητα και δράση
που όλα μπορεί να τα ξεπεράσει,
να διαλύσει κάθε μαύρη σκέψη
και σε δίχτυα χαράς να σε μπλέξει.
Μόλις το σούρουπο πέσει
και μια μαγική εικόνα σε εμπνεύσει
γίνεται τραγούδι η πεζότητα
και η ζωή αποκτά ποιότητα.
Μόλις ακουστούν λόγια τρυφερά
εκδηλώνονται με ποιήματα φλογερά
που κρύβουν μέσα τους μαγεία
και φέρνουν στην ψυχή ευφορία.
Ανοίγει κάθε κλειστό πορτάκι.
Μπαίνει ο ρομαντισμός απ΄το παραθυράκι.
Γίνονται όλα μοναδικά, ιδανικά
μέσα σε μια ονειρεμένη βραδιά.
Ξεχνιέται κάθε μαρασμός.
Ανοίγει καινούριος λογαριασμός
που όλα τα κάνει φανταστικά
γιατί εκφράζονται ποιητικά.
Τάνια Στεφάνου- Τσαβδάρη
