Ανέκαθεν γάμοι γίνονταν, ανδρών και γυναικών,
που είχαν μύχιο όνειρο, τη γέννηση παιδιών.
Κι όμως γάμοι υπήρξανε, μόνο για το συμφέρον,
χωρίς άλλα χαρακτηριστικά, ή άλλο ενδιαφέρον.
Τα πλούτη, τον πρώτο είχανε, λόγο και τελευταίο.
Τα άλλα ακολουθούσανε, ρόλο αμελητέο.
Κάποτε λόγο έπαιζε, κι η σπάνια ομορφιά,
που πάντρευε ανδρόγυνα, και κύρια, ανήλικα παιδιά.
Ένας κανόνας γενικός, ήταν οι μνηστευμένοι,
να είναι πάντα ομόγλωσσοι, κι ομόθρησκα ευλογημένοι.
Αλλά, πάντα υπάρχει ένα αλλά, για πολλά παρατράγουδα,
για γάμους, που όμως έγιναν, και, καλλίτερα να μην άκουγα.
Όπως ο γάμος του πορθητή, που πήρε χριστιανή,
και κυνικά κατέστρεψε, μια χώρα αληθινή.
Και βρέθηκαν, παιδιά να πολεμούν, ενάντια με ομογενείς,
που είχαν πατρίδες διάφορες, λες κι ήταν αλλογενείς.
Πολλές φορές ενώθηκαν, γόνοι βασιλικοί,
και ενώσανε τις χώρες τους. Το έκαναν, γιατί ήταν …βολικοί!
Είδαμε μια βασίλισσα, την Αιγύπτια Κλεοπάτρα,
να παίρνει τον Αντώνιο, έναν Ρωμαίο κι όχι από την …Πάτρα.
Μα βρέθηκαν και σύγχρονοι πολιτικοί, που με αλλοδαπές,
έκαναν γάμους κι είχανε, λάμψεις κι αναλαμπές.
Όπως, είδαμε τη Μάργκαρετ, τον Ανδρέα να παίρνει,
και, η Κάρλα Μπρούνι στο πλευρό, του Σαρκοζί να γέρνει.
Αλλά, κι ένας Κούλης δεν άντεξε, και πήρε τη Μαρέβα,
που του ‘πε, αν θες και στου πρωθυπουργού, την έδρα τώρα ανέβα.
Μα έχω κι ένα ερώτημα. – Τι συνέβη στην Τζάκη;
Γιατί πήρε τον Αρίστο; Επειδή ήταν από οικονομημένο τζάκι;
Αθ. Παπατριανταφύλλου
