Μια αναγωγή στο σήμερα – Υπαρκτά και φλέγοντα μέχρι σήμερα τα προβλήματα
*.- Τα τελευταία χρόνια, στην πατρίδα μας, έχουμε μία πλημμυρίδα συμπεριφορών από την Τουρκία, που προκαλούσε μία αναταραχή στις σχέσεις μας, ως κυρίαρχων και ανεξάρτητων κρατών.
Πολλές οι καταγραφές των όποιων γεγονότων και η πληθώρα των αναλύσεων από ειδικούς και… “ειδικούς”, που δίνουν φώτα γνώσεως, αλλά και… συσκότισης και διαστρέβλωσης, ανάλογα από την κομματική και πολιτική αφετηρία θεώρησής τους και του… γνωστικού αντικειμένου τους.
Το σίγουρο είναι, ότι από την ημέρα της δημιουργίας του ανεξάρτητου και κυριάρχου μικρού κράτους, της Ελλάδας, η συμπεριφορά της οθωμανικής Τουρκίας, είχε πάντοτε ένταση, πολεμικές και διπλωματικές συγκρούσεις, αλλά και φιλικές και οικονομικές σχέσεις.
Η ειρηνική συνύπαρξη, μέσα σε πνεύμα εθνικής ολοκλήρωσης, ήταν και είναι το ζητούμενο, διαχρονικά.
Το μικρό κράτος κινήθηκε σε πολλές συμπληγάδες, εσωτερικής και εξωτερικής, μεθόδευσης και οι τότε εφημερίδες με δυναμικές ανταποκρίσεις μετέφεραν τα γεγονότα στους αναγνώστες τους.
Τα γεγονότα αυτά συνοδευόταν και από αναλύσεις δημοσιογράφων, συντακτών, αλλά και πολιτών.
Μία τέτοια καταγραφή σάς παρουσιάζω εδώ, που σας καλώ να την μελετήσετε με ιδιαίτερη προσοχή, για να γίνει συνδυασμός του τότε με το τώρα, για να διαπιστώσετε ότι τα προβλήματα σχέσεων με την Τουρκία, ήταν και θα είναι υπαρκτά και φλέγοντα, με μία διαχρονική εμμονική συνέπεια και συνέχεια και ας περνούν τα χρόνια και οι… αιώνες.
***. Όταν η κυβέρνηση συνέπραττε το 1832, για την οριοθεσία της επικράτειας με το οθωμανικό μέλος της Οριοθετικής Επιτροπής ΧΟΥΣΕΪΝ μπέη, του έλεγαν η Τουρκία χρειάζεται την φιλία μας, αν θέλει την εξόντωση μας, ΔΕΝ το κατορθώνει.
*. Πρέπει λοιπόν να μη θέλει τον χαμό της! Τι κερδίζει αν μας αδικεί και μας λυπεί; Εμείς χρειαζόμαστε την φιλία της, αν όμως μας θεωρεί αναγκαίους και ωφέλιμους γείτονες, καίτοι δεν υπάρχουν σε μας πολλοί υπήκοοι και μεγάλες εμπορικές σχέσεις προς το παρόν, αλλά για να έχει την φιλία μας, είναι απαραίτητο προκαταρτικά να μη λεπτολογεί, ούτε να στρεψοδικεί πολύ στο ζήτημα του ορίου του νέου κράτους.
Έπρεπε να μας παραχωρηθεί αυτόματα, Κρήτη, Σάμος, η πολύπαθη Χίος και κατά την Στερεά, τουλάχιστον η Άρτα, Πρέβεζα και ο Βόλος, χωρίς να προσέχει τις κακές συμβουλές των ψευδοφίλων της.
*. “Πολλές φορές του εξήγησα και ποια ωφέλεια μπορεί να έχει από τους Ελληνες η Τουρκία, εάν σωφρονεί. Των Οθωμανών η επικράτεια είναι μεγάλη, ο χαρακτήρας της “γενναιόδωρος (επειδή λέγω ή γράφω αυστηρά για την Τουρκία, ποτέ δεν παραγνωρίζω τα ιδιωτικά προτερήματα των προσώπων, μάλιστα του λαού, που αγαπά τους Ελληνες, έχοντας μαζί του παλιά συγγένεια, από τον βίαιο προσηλυτισμό τους).
Χρειάζονται πάντως φίλους μεταξύ του Χριστιανισμού, που τους περικυκλώνει και δεν θα τους αφήσει ανενόχλητους.
Φυσικώτερους δε, φίλους ικανούς για ωφέλεια ή βλάβη, δεν έχουν άλλους παρά τους Έλληνες.
Πρέπει λοιπόν γι’ αυτούς τους λόγους η Τουρκία, να θυσιάσει τα μικρά και να βλέπει το μεγάλο συμφέρον της.
Η Τουρκία έχει μεγάλη ωφέλεια, αν χάνει κάποιους περιττούς τόπους, γι’ αυτήν, αλλά αναγκαιότατους σε μας, κερδίζοντας την φιλία μας.
Αυτό είναι το φυσικό δίκαιο, να δίνει ο έχων πολλούς χιτώνες, στον μη έχοντα και μάλιστα τον αρχαίο κάτοχο των χιτώνων.
Αυτό είναι και έντιμο, συγχρόνως και φιλάνθρωπο και πολιτικό έργο.
Ο γενναιόφρων Ηπειρώτης (ΧΟΥΣΕΪΝ μπέης) καταλαβαίνει τις αλήθειες αυτές, χαμογελούσε ευνοϊκά και αντιπαρατηρούσε μόνο, ότι προς το παρόν αυτό δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά, γιατί ο Σουλτάνος και το ΝΤΙΒΑΝΙΟ (κυβέρνηση), με ισχυρογνωμοσύνη, δεν θα τον συγχωρήσουν, αν κάνει την παραμικρή παράβλεψη υπέρ της Ελλάδας.
Το πρωτόκολλο, εκείνο το καταστατικό της οριοθεσίας του νέου κράτους, που συντάχθηκε στην Κωνσταντινούπολη, από τον πρέσβη ΚΑΝΝΙΓΚ, με την παρουσία του ΡΕΪΖ εφέντη και του ίδιου του ΧΟΥΣΕΪΝ μπέη, αδικούσε τους Ελλήνες, ολοφάνερα και ομολογούμενα .
Επειδή, αντί της Λαμίας που πωλήθηκε, παραδίδει στην Τουρκία, με την Κρήτη και την Σάμο, 15-16 άλλα ελληνικά νησιά, μεταξύ αυτών τα πολύπαθα, Κάσο, Ψαρά και Χίο, που κατέχουν οι Ελληνες, εκτός από την Χίο, με ναυτική δύναμη, με όπλα και φρουρές.
Στην Κρήτη μόνο οι Τούρκοι είχαν τα περισσότερα φρούρια.
Οι Ελληνες κατείχαν και μερικά άλλα μέρη, περί τον Αμβρακικό και τον Πελασγικό κόλπο και προς το μέρος των Αγράφων, που παραδόθηκαν στους Οθωμανούς.
Είναι βέβαιο ότι η Τουρκία έδωσε τότε μυστικές οδηγίες, στον απεσταλμένο ΧΟΥΣΕΪΝ μπέη, ώστε να αντικρούει κάθε αίτημα, για να αποτύχει η οροθεσία… Γι’ αυτό αντιτάχθηκε πολύ στην επιτροπή, δημιουργώντας προβλήματα.
Είναι πασίγνωστό, πόσες δυσκολίες και καθυστερήσεις δημιούργησε το ΝΤΙΒΑΝΙ, στην επικύρωση της οριοθεσίας αυτής.
Αν η Τουρκία περιοριζόταν στα νομιζόμενα αυτά κέρδη της, οι Ελληνες έμποροι και τεχνίτες σ’ αυτήν, θα είχαν παραβλέψει τις επί πολλά χρόνια παλιές και απαράγραπτες απαιτήσεις τους.
Δεν αντιλαμβάνεται αυτά τα δίκαια συμφέροντα των εθνών, αλλά προσφεύγει στον φυσικό και απλό και πράγματι ασιατικό αλόγιστο μίσος εναντίον μας.
Τι δεν έκανε μέχρι τώρα, προς την σημαία μας και τα πλοία, στους πρόξενους και πρέσβεις, στους έμπορους και τεχνίτες Ελληνες, από τους οποίους απολαμβάνει τιμή και πραγματικό όφελος και αληθινή μακροθυμία και ανεξικακία και ευγενή φιλοφροσύνη.
Βρισιές, χλευασμοί, ατιμίες, διωγμοί, ζημιές, θάνατοι, κάθε μορφής επιβουλές, από την εξουσία, συνέχεια και ύπουλα. Να η δεκαετής πολιτική των περισσοτέρων εξουσιαστών και μεγιστάνων της Τουρκίας.
Ποιός αρνείται, ποιός λησμονεί, ποιός αμφιβάλλει γι’ αυτά;
Όσα γνωρίζω μόνο εγώ, είναι πολλαπλάσια όσων γίνονται καθημερινά στην Τουρκία, εναντίον των Ελλήνων, απρόκλητα, είναι αρκετά σύμφωνα με το δίκαιο των εθνών, ώστε να κηρύξουμε δέκα πολέμους.
Για μένα, θέλω δίκαια και έντιμη ειρήνη παρά πόλεμο, στον οποίο είμαι έτοιμος να θυσιάσω το παν και τις υπόλοιπες ημέρες της ζωής μου, για την τιμή και τα δίκαια του κράτους, για το συμφέρον της πατρίδας, από την οριοθεσία.
Αν το θελήσει ο βασιλιάς, το πανελλήνιον, ένα σώμα και μία ψυχή, θα σωφρονήσει την Τουρκία.
Το Πανελληνιον έχει μέσα του μεγάλες δυνάμεις, όσες δεν φαντάζεται, ούτε μπορεί ποτέ να διανοηθεί η Τουρκία.
Έχει τρία μεγάλα και απόρθητα οχυρώματα του, τον ΝΟΥ, την ΚΑΡΔΙΑ, τα ΧΕΡΙΑ.
Εχει την εξ Ουρανού και την φιλελληνική αντίληψη.
Εννοείται ότι έχει μαζί του και τους φιλαλήθεις και φιλοδίκαιους των Μωαμεθανών, όσοι προτιμούν τον νόμο και την ανεξιθρησκεία του.
Οι Ελληνες, ναι βέβαια, χρειάζονται και αγαπούν, τουλάχιστον τώρα, την ειρήνη, αλλά η τιμή και το εμπόριο είναι η ίδια η ζωή τους.
Το νέον Εθνος, όπως ο νέος έμπορος ή ο νέος δημότης, στην κοινωνία των εθνών, είναι μηδενικό χωρίς τιμή.
ΤΙΜΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΑ.
Επειδή η Τουρκία θέλει με κάθε τρόπο να διατηρεί προς εμάς πολεμική και άσπονδη συμπεριφορά, είτε από αλόγιστο μίσος, είτε από αλόγιστη ελπίδα, της ανάκτησης του τόπου αυτού, είτε από πολλές έξεις, είτε επειδή νομίζει, ότι δεχόμαστε τα πάντα με υπόκλιση, περιμένοντας με πόθο το… ΥΨΟΣ της (όπως εκφράστηκε στο Παρίσι ο θαυμαζόμενος ο ΡΕΣΙΤ πασάς, ο έκπτωτος σύμβουλος). Ας μάθει μια και έξω, για το δικό της και το δικό μας συμφέρον, τι πιστεύουμε εμείς, αν μέχρι σήμερα δεν το έμαθε καλά, από τους υπουργούς εξωτερικών και των πρέσβεων μας.
Οι Έλληνες ούτε φοβούνται, ούτε αποστρέφονται τον πόλεμο, αν η Τουρκία εξακολουθεί να τους αναγκάζει γι’ αυτό. Αυτό το λένε με μία ψυχή όλες οι επαρχίες.
Ο δεύτερος πόλεμος μας ενώνει, εγκαθιστά την τάξη οριστικά και φέρνει πλούτο στην επικράτεια, που αναστατώθηκε και πτώχευσε από τον πρώτο εθνικό πόλεμο. Μεγαλώνει και η επικράτεια.
Δεν καταλαβαίνουμε γιατί το παραβλέπει τόσο η κυβέρνηση.
Ο Τούρκος αν δεν πάθει, δεν σωφρονίζεται.
Πρέπει να τον πολεμήσουμε,για να τον κάνουμε καλό και δίκαιο φίλο… Όσο τον καλοπιάνουμε, τόσο μας κακοπιάνει αυτός.
Τέτοια περίπου γλώσσα έχουν όλες οι επαρχίες της Ελλάδας και σκέψεις για την Τουρκία.
Αντί να ασχολούμαστε με διπλωματικές απάτες, είναι φρονιμώτερο να προσέξουν τις θεμελιώδεις και μεγάλες αυτές αλήθειες, οι της Κωνσταντινούπολης του ΝΤΙΒΑΝΙΟΥ και οι πρέσβεις και ο αντιπρέσβης στην Αθήνα ΜΟΥΣΟΥΡΟΣ (που τιμούμε πραγματικά τον φιλοδίκαιο και φιλαλήθη χαρακτήρα του, στην Οθωμανική υπηρεσία αν όμως εφαρμόζεται και προς τα ελληνικά δίκαια) και οι υπουργοί μας και οι φιλέλληνες και οι φιλότουρκοι πολιτικοί κάθε χώρας.
Αν πραγματικά θέλουν με φιλανθρωπία ειρήνη και ησυχία μεταξύ των δύο εθνών, επειδή ούτε η Τουρκία έχει το προνόμιο να αδικεί κανένα, ούτε ο Ελληνας να υποφέρει αδικούμενος από την Τουρκία, για χάριν κανενός.
Ο υποφαινόμενος, καίτοι αποδοκιμάζει έντονα την διαγωγή της Τουρκίας προς τους Ελληνες, για το συμφέρον των δύο λαών κηρύττει συγχρόνως ότι έσωσε κατά καιρούς ή έκανε γνωστό με φιλοφρόνηση και ειλικρινά,σε διάφορους Οθωμανούς, μεγάλες αλήθειες και όχι μεγάλες ή μικρές απάτες.
Όπως είπα, πολλοί Οθωμανοί έχουν αναντίρρητα, μεγάλες ατομικές αρετές, αν και δεν έχει τις ίδιες το πολίτευμα του κράτους τους.
Θέλεις να σε τιμά ένας τέτοιος Οθωμανός και αναγνωρίζει τα δίκαια σου; Δίδαξε τον νου του να χρησιμοποιεί και να ερωτεύεται την ηθική και πολιτική διδασκαλία και περιόρισε φιλόφρονα και τιμητικά, αλλά έντονα και επίμονα, την φιλοκερδή και δεσποτική αδικία του, στους φυσικούς όρους του δικαίου και της ισονομίας.
Υποκλίνεσαι, παραβλέπεις και καταπίνεις την δυσαρέσκεια σου? Εχασες τα πάντα και ακόμη και την φιλία που ζητάς
Η αλήθεια και το δίκαιο βασιλεύει ή έπρεπε να βασιλεύει παντού και σε αυτήν την Τουρκία! Αν όχι αλλοίμονο στους ανθρώπους!!
Ο συνετός, εκφράζει μεγάλες και θεμελιώδεις αλήθειες και δεν εννοεί να μπερδεύσει, ούτε να διαστρέψει εν γνώσει του το δίκαιο κανενός, ούτε της Τουρκίας της ίδιας, αν η αλήθεια και το δίκαιο ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ.
*. Η Τουρκία πρέπει να καταλάβει τέλος πάντων, ότι για την σωτηρία και την τιμή της και την ευνομία της, συμφέρει μάλλον σ’ αυτήν παρά σε εμάς να είναι αληθινά φίλη με τους Ελληνες, που διακηρύττουν ότι χρειάζονται την φιλία της. Όμως, ειρήνη και συμφιλίωση μεταξύ δύο εθνών δεν υπάρχει χωρίς δικαιοσύνη και αμοιβαία εκτίμηση.
*. Αν η Τουρκία θέλει πράγματι φιλία με εμάς, πρέπει να αλλάξει και να διορθώσει τον την συμπεριφορά της προς τους Ελληνες. Και αν δεν αντιλαμβάνεται εντελώς την ανάγκη αυτή, συμφέρει και στην ίδια και σε εμάς, να της δώσουμε έγκαιρα την αίσθηση αυτή.
*. Αν η Τουρκία χρειάζεται την εύνοια της Χριστιανικής Ευρώπης, χρειάζεται περισσότερο όλων την εύνοια της Ελλαδας.
Αν αυτή χρειάζεται πολιτικούς και δασκάλους, αυτή δεν έχει άλλους πιο φυσικούς και ωφέλιμους, παρά τους Ελληνες.
**. Η Τουρκία σώζεται και συντηρείται ίσως για πολύ, αν αγκαλιάσει και προτιμήσει τους Ελληνες. Ο λόγος είναι ότι μόνο με αυτούς, ως φίλους συμμάχους εν ειρήνη δεν φοβάται τους εχθρούς που την περικυκλώνουν.
Μοναδική και κύρια αιτία διωγμού των Τούρκων από την Ευρώπη, είναι βέβαια η μεταξύ των Ελλήνων διαφορά.
Οι Ελληνες, έχοντας την τιμή και εμπορικές συναλλαγές και κέρδη δεν αδίκησαν ποτέ, ούτε και Πέρση**.
Σπάρτη 13 Δεκεμβρίου 1841. ΕΥΘΥΦΡΩΝ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΑΙΩΝ», 24 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 1842.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
