Tην ανάπτυξη και πλωτών αιολικών στην Αλεξανδρούπολη εξετάζει το Υπουργείο Ενέργειας
Την επιδίωξη το πρώτο πακέτο των πιλοτικών offshore αιολικών που θα αναπτυχθεί στις ελληνικές θάλασσες να περιλαμβάνει και τις δύο τεχνολογίες, τόσο τις σταθερής έδρασης (πακτωμένες στο βυθό) ανεμογεννήτριες, όσο και (σε ένα μικρότερο βαθμό) τις πλωτές, φαίνεται ότι βάζει ως στόχο το ΥΠΕΝ για το Θρακικό Πέλαγος.
Η φιλοσοφία της συγκεκριμένης στρατηγικής είναι διπλή, σύμφωνα με ανώτατες πηγές της ηγεσίας του ΥΠΕΝ, καθώς πέρα από την ευκαιρία της πιλοτικής εφαρμογής μιας νέας και ακριβής τεχνολογίας στις ελληνικές θάλασσες, η πολιτεία αποκτά με τις πλωτές ανεμογεννήτριες και μια μεγαλύτερη ευελιξία κινήσεων έναντι των διαβουλεύσεων με τις τοπικές κοινωνίες.
Στη πράξη, η δυνατότητα μετακίνησης της χωροθέτησης μια πλωτής μονάδας και της τοποθέτησης της σε μεγάλα βάθη, επιτρέπει στην κυβέρνηση έναν αυξημένο βαθμό ελιγμών κατά την ενημέρωση φορέων και κατοίκων σε τοπικό επίπεδο. Εξυπηρετεί και τοn στόχο άρσης κάποιων αντιδράσεων που έχουν ήδη αρχίσει να εκδηλώνονται στη περιοχή της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης.
Η προσέγγιση να εμπλουτιστούν τα συγκεκριμένα έργα και με floating ανεμογεννήτριες στηρίζεται στη λογική ότι ένα πιλοτικό έργο γίνεται για να «τεσταριστεί» μια νέα τεχνολογία επί του πεδίου. Κάτι που στη περίπτωση των πακτωμένων στο βυθό ανεμογεννητριών (fixed bottom) δεν έχει νόημα, όταν πρόκειται για δοκιμασμένες εδώ και δεκαετίες επενδύσεις σε πλειάδα αγορών σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα επομένως με αυτά τα σενάρια το πάρκο (ή τα πάρκα) που θα αναπτυχθούν στις συγκεκριμένες θάλασσες θα μπορούν να απαρτίζονται από ένα μείγμα ανεμογεννητριών, κατά πλειοψηφία σταθερής έδρασης και σε μικρότερο βαθμό πλωτών.
Τούτων δοθέντων, και επειδή από το 2022 η ελληνική πολιτεία έχει ορίσει ως περιοχή πρώτης επιλογής (Go-to areas), το Θρακικό Πέλαγος, όπου οι ταρίφες «κλειδώνουν» διοικητικά, δηλαδή με σχήμα κοινοποίησης στη Κομισιόν, και όχι μέσω διαγωνισμών, το μοντέλο αυτό πιθανότατα θα κάνει πρεμιέρα και για τις δύο τεχνολογίες ανεμογεννητριών. Τόσο για τις σταθερής έδρασης όσο και για τις πλωτές.
Το πρώτο από τα δύο πάρκα στη περιοχή αναπτύσσεται ανάμεσα στη περιοχή της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης από την «Αιολική Προβατά Τραϊανουπόλεως», ανήκει 50%-50% στη ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή και τη More και είναι ένα project 400 MW. Είναι σε πρώιμο στάδιο, δεν έχουν γίνει τοπικές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πολύ περισσότερο οι τελικές χωροθετήσεις, οι οποίες και θα κρίνουν τον αριθμό των μηχανών.
Στην ίδια περιοχή του Θρακικού Πελάγους, έχει άδεια και η ΔΕΗ για ένα δεύτερο θαλάσσιο πιλοτικό πάρκο, ισχύος 200 MW, την οποία και απέκτησε Δεκέμβριο του 2023 από τον όμιλο Κοπελούζου.
Εχει τη σημασία του ότι τόσο η πλευρά των More-ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή όσο και εκείνη της ΔEΗ συνεργάζονται καιρό τώρα ώστε να μειώσουν τα κόστη ανάπτυξης και κατασκευής των projects, σαν να πρόκειται για ένα και το αυτό έργο. Συνεργασία που μεταφράζεται σε κοινές ανεμολογικές και βυθομετρικές μελέτες για να κερδίσουν αμφότεροι χρόνο και κόστος, σε συνέργειες που αφορούν τον εξοπλισμό και γενικότερα σε μια λογική «share allocation» μεταξύ των δύο σχημάτων.
Σε αυτή τη φάση, εν αναμονή μείωσης του κόστους της τεχνολογίας των πλωτών, αλλά και επειδή περιμένει να δει που θα καταλήξει η συζήτηση με τη Κομισιόν για το μηχανισμό και τη διαμόρφωση της τελικής φόρμουλας στήριξης των συγκεκριμένων έργων, το ΥΠΕΝ φαίνεται να ρίχνει το βάρος του στα πιλοτικά της Αλεξανδρούπολης, όπως έγραψε προ ημερών το Energypress.
Και ίσως να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι μεγάλοι εγχώριοι καθετοποιημένοι παίκτες έχουν μπει στο παιχνίδι των πιλοτικών της Αλεξανδρούπολης και μάλιστα εξετάζουν συννένωση των δυνάμεων, όπως καιρό τώρα επιμένουν τα σχετικά σενάρια.
Τόσο γιατί είναι προφανές ότι η αυλαία για τη νέα αυτή αγορά θα ανοίξει στην Ελλάδα με τα πιλοτικά έργα, όσο και γιατί πιθανώς να αντιλαμβάνονται ότι τα πλωτά μέσω των διαγωνισμών μπορεί να καθυστερήσουν παραπάνω από τις αρχικές εκτιμήσεις.
Γιώργος Φιντικάκης
energypress.gr
