Ο Βελλερεφόντης ήταν γιος, του Κορινθίου Γλαύκου,
και εγγονός του Σίσυφου και γι αυτόν τώρα… άκου!
Στην εξυπνάδα και πονηριά, ήταν ίδιος ο παππούς του,
και πάντοτε επιδέξια, έκρυβε τους σκοπούς του.
Είχε απαράμιλλη ομορφιά, κι ήταν πρόκληση για όλες,
τις γυναίκες, που τις γοήτευε, χωρίς πολλές παρόλες.
Κάποτε επισκέφτηκε, της Τίρυνθας το βασιλιά,
τον Προίτο, και καθίσανε, κάτω στην αντηλιά.
Εκεί, σαν είδε τον πανέμορφο, νιο τον Βελλερεφόντη,
της συζύγου του Προίτου, της Άντειας, πόνεσε… «ένα δόντι»!
Παράφορα τον ερωτεύθηκε, του το ‘πε, και ζητούσε,
ανταπόκριση στο πάθος της, λέγοντας, πως τον ποθούσε!
Ο νέος της απάντησε, πως είναι σε άλλη αγκάλη.
Ο έρωτάς της τον τιμά, μα αγαπάει άλλη.
Η Άντεια για την απόρριψη, είπε στον Προίτο ψέματα,
ο Βελλερεφόντης πως την πρόσβαλε, για να του ανάψει τα αίματα.
Ο Προίτος θύμωσε πολύ, κι ευθύς τον νέο στέλνει,
στον Ιοβάτη*, στην Λυκία, και μυστικά του παραγγέλνει.
Σε ένα γράμμα σφραγιστό, λέει με μήνυμα γραπτό,
Ο Ιοβάτης, τον φέροντα να εξοντώσει, με τρόπο τραγικό.
Ο Ιοβάτης είδε τον νέο χαρούμενο, και πριν την επιστολή διαβάσει,
τον προσκαλεί σε γλέντια και ένα εννιάμερο, του λέει να καλοπεράσει!
Αλλά, η δέκατη μέρα σαν έφεξε, και άνοιξε την επιστολή,
είδε την απαίσια εντολή, και σκέφτηκε, πώς είχε μια νέα αποστολή.
Μετά την εννεαήμερη, την πλούσια, και τίμια φιλοξενία,
υπήρχε γι αυτόν μια υποχρέωση, μια ανίερη, στεγνή δολοφονία.
Υπήρχε η σκληρή εντολή, που πήρε από τον Προίτο,
τον Βελλερεφόντη να σκοτώσει, με έναν τρόπο πιο… αγροίκο.
Και γρήγορα λογάριασε, πως του Βελλερεφόντη,
την κεφαλή θα μάσαγε, της Χίμαιρας* το δόντι!
Αλλά, ο νιος κατάφερε, το τέρας να σκοτώσει,
με τη βοήθεια της Αθηνάς, που έσπευσε να τον σώσει.
Αυτή, του χάρισε έναν Πήγασο, και ιππεύοντας καταλλήλως ,
σκότωσε το τέρας, τη Χίμαιρα, και σώθηκε προδήλως.
Έτσι στην Τίρυνθα γύρισε, στον βασιλιά τον Προίτο,
σα θριαμβευτής και ζήτησε, κι ένα δώρο για τούτο.
Ζήτησε να τον παντρευτεί, η κόρη του η Οινόη,
που ήταν χυμώδης, όμορφη, και δροσερή σα… χλόη!
* Ιοβάτης, πεθερός του Προίτου
**Χίμαιρα= τρικέφαλο τέρας
Αθ. Παπατριανταφύλλου
