Έγραψε ο George Horton*, κάποτε, πως της Τουρκίας,
τα φερσίματά της ήταν, η “Κατάρα της Ασίας”.
στάθηκε αφορμή για τούτο, η φυλή των Αρμενίων,
που ‘παθε γενοκτονία, απ’ τα χέρια των αχρείων!
Σκοτώσανε και σφάξανε, μυριάδες δεκαπέντε.
Τι σύμπτωση και ήτανε η χρονιά του ’15!
Τότε, δε χόρτασε το μακελειό! Δε χάρηκε το τέρας!
Νέες σφαγές και χαλασμούς, είχε να φέρει εις πέρας.
Τη Ρωμιοσύνη έβαλε, σα στόχο και στο μάτι,
να διώξει απ’ τον τόπο της, με άχτι και γινάτι.
Άλλη μια γενοκτονία, και με το γνωστό της τρόπο,
των Ελλήνων, κι η Τουρκία, μ’ αίμα γέμισε τον τόπο!
Ήταν το είκοσι δύο, η χρονιά η ζοφερή
που ‘πεσε σαν το θηρίο, στην ελληνική φυλή.
Έκαψε σπίτια, έσφαξε, και κρέμασε ανθρώπους,
χιλιάδες άλλους έδιωξε, απ’ τους πατρώους τόπους.
Θράκη και Πόλη άδειασαν, Σμύρνη και Ιωνία.
Ξεριζωμένοι έφευγαν, οι Έλληνες με τα πλοία.
Χαθήκανε για τους Ρωμιούς, οι εστίες των προγόνων,
πατρίδες , μνήμες κι ιερά, κόποι χιλιάδων χρόνων.
Μα και τούτες τις ημέρες**, η “Κατάρα της Ασίας”,
φαίνεται ξαναχτυπάει, και τους Κούρδους της Τουρκίας
Να τη, σκοτώνει αλύπητα, χωρίς σταματημό.
Τα θύματα αμέτρητα. Δεν έχουν τελειωμό!
Άγρια γενοκτονία, κάνει κι αυτή τη φορά.
Κι αν τελειώσει με τους Κούρδους, άλλοι θα’ χουνε σειρά.
Πότε πια θα σταματήσει, η “Κατάρα της Ασίας”;
Ποιος και πότε θε να πάψει, αυτό το θράσος, της Τουρκίας;
Πάμε για το δυο χιλιάδες, έτος μετά τον Χριστόν.
και σκοτώνονται μυριάδες! Μα, αν είναι δυνατόν!
Επιτέλους πρέπει κάποιοι, τούτο να το σταματήσουν,
πριν με νέες πια ορέξεις, και σε άλλα, θύματα ορμήσουν!
(*GEORGE HORΤON Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη.
**Το ποίημα γράφτηκε το 1991)
Αθ. Παπατριανταφύλλου
