
Ανάσταση στις ψυχές
που δυστυχώς προδόθηκαν
από κάποιες άδειες αγκαλιές
που δεν ολοκληρώθηκαν.
Ανάσταση στο διάβα της ζωής
που δεν οδήγησε πουθενά
και στα βάθη της ψυχής
που δεν αντέχει άλλο να πονά.
Ανάσταση στα φτωχοσόκακα
που κλαίει η μάνα για τα παιδιά
γιατί αν και αθώα και άκακα
η μοίρα την έκανε γι αυτά να λαχταρά.
Ανάσταση στις εμπόλεμες ζώνες
που ο άνθρωπος δε λογαριάζεται
και αυτά που θέλουν οι δικοί τους οι κανόνες
είναι η χώρα να μοιράζεται.
Ανάσταση και λύτρωση
από το ψέμα και την αδικία
από το λάθος και την ατίμωση
που είναι ότι χειρότερο για την υστεροφημία.
Ανάσταση και διέξοδο
από δρόμους σκοτεινούς
έστω κι αν αυτό είναι πολυέξοδο
γιατί η ζωή έχει πολλές ατραπούς.
Ανάσταση και ξαναγέννημα
μέσα σε κάθε άδεια καρδιά
να νιώσει του Θεού το θέλημα
και να ορθοποδήσει ξανά.
Ανάσταση των συναισθημάτων
που έχουν νεκρώσει από καιρό
και με τη βοήθεια νέων αρμάτων
να ταξιδέψουμε προς το καλό, το φωτεινό.
Ανάσταση στης μαραμένης ψυχής το δράμα
που κλαίει για ότι στερείται
και στο Θεό κάνει το τάμα
ότι με τις συμβουλές του θα τροφοδοτείται.
Ανάσταση σε ένα νέο κόσμο
να είναι όνειρο και ευχή
όπου θα βασιλεύει η αγάπη με άρωμα δυόσμο
και θα γεμίζει κάθε άδεια ζωή.
Τάνια Στεφάνου Τσαβδάρη