
Τα τσακισμένα μου φτερά μαζεύω,
Μες την βουβή ομίχλη,
Νεκρή η ύπαρξή μου,
Τολμώ να ψιθυρίσω,
Της ζωής μου τις πληγές να θωπεύσω
Μαχαίρια της κακίας να διώξω,
Που με πλήγωσαν βαθειά.
Σε κρίσιμες στιγμές,
Ρίξε ένα βλέμμα γλυκό
Βοήθησε να ξαναγεννηθώ,
Σε ικετεύω, το αποζητώ,
Γίνε η ελπίδα μου.
Αλεξ/πολη21-3-2025
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης