Το ψυχαγωγικό της υπόβαθρο των ημερών μας – Διαχρονική προβολή από το 1915
Τα γεγονότα που εξελίχτηκαν στη πατρίδα μας κατά το 1915, δυστυχώς, με την πάροδο 110 χρόνων, πιθανόν να είναι άγνωστα για τους πολλούς νεοέλληνες και μόνο όσοι ασχολούνται ειδικά έχουν γνώση.
Το 1915 δημιούργησε την πραγματικότητα των …δύο ελληνικών κρατών, με τον εθνικό διχασμό-διαχωρισμό, σε αυτό των Αθηνών και αυτό της Β. Ελλάδας με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη.
Δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα πολιτικής, προκάλεσαν ένα βαθύτατο χάσμα στην τότε ελληνική κοινωνία και στο κορμί της Ελλάδας, που οι επιπτώσεις του συνεχίστηκαν και πλήγωσαν το σώμα της πατρίδας, μέχρι το τέλος του 1930.
Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ εκείνος, καταβασάνισε την χώρα και τους Ελληνες και εξελίχτηκε σε εμφύλια σύγκρουση.
Τα γεγονότα αυτά αναλύθηκαν σε πολλά βιβλία από τότε και έδωσαν και το ψυχολογικό υπόβαθρό τους.
Εδώ, θα σας δώσω την τότε ψυχολογία των Ελλήνων, όπως αποτυπώθηκαν από έγκριτους δημοσιογράφους στις εφημερίδες.
*
“Πρέπει να ομολογήσουμε ότι οι περιστάσεις που περνούμε, είναι εκτάκτως σοβαρές, αλλά είναι αμφίβολο αν αντιλαμβανόμαστε όλοι και το μέγεθος και την σοβαρότητα των κινδύνων, που απειλούν σήμερα την ύπαρξή μας ως ΕΘΝΟΣ.
Οφείλουμε να το πούμε καθαρά ότι μάλλον ΠΑΙΖΟΥΜΕ παρά σκεπτόμαστε και παίζουμε όταν πρέπει να φροντίζουμε πως να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αυτή. Αντί με ψυχραιμία και σύνεση να αναλογιστούμε τις συνέπειες της μιας ή της άλλης πολιτικής, που πρέπει να ακολουθήσουμε εν πλήρη συνειδήσει, των μεγάλων και ολέθριων συνεπειών, που θα είχε μία άφρονη απόφασή μας, όλες τις σκέψεις μας απορροφούν όχι το σώφρον, το νηφάλιο και το μελετημένο πρόγραμμα του ένα ή του άλλου πολιτικού ανδρός (σχηματισμού).
Χειρονομίες θεατρικές, για κάθε είδωλο και όχι αφιλοκερδώς φορτικοί ύμνοι και αίνοι, οι συγκινητικές προσφωνήσεις ή τραγικοποίηση των δήθεν πολιτικών ημερών, τα δάκρυα, οι ολολυγμοί των μυροφόρων φίλων, η διακωμώδηση του θείου Πάθους του Σωτήρα, στο πρόσωπο πολιτικών.
Με τα ψεύδη και τόσα, τόσα άλλα, πρέπει να προκαλέσουν αλήθεια την προσοχή όσων ενδιαφέρονται για την χώρα και μπορούν να την σώσουν από την βέβαια καταστροφή, που θα επέλθει στο κράτος.
Η έκτακτη και επικίνδυνη ψυχολογική διάθεση του ελληνικού λαού, παρουσιάζεται σήμερα ως θέαμα μιας αθώας κόρης, που έπεσε σε πολύ κακά χέρια.
Επιβάλλεται από τις περιστάσεις αυτές, όπως όσοι ασχολούνται σήμερα με τα κοινά, με υπευθυνότητα απέναντι στην ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ, να σκεφτούν, αν επιτρέπεται να αφήνουν τον λαό να παραπλανάται και να παρασύρεται από διάφορους ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΙΣ της αλήθειας και της συνείδησής του, από σεβασμό προς τις συνταγματικές ελευθερίες, που προ πολλού καταλύθηκαν, από ένα ψευδές και απατηλό καθεστώς, δήθεν λαϊκής κυριαρχίας, πραγματικά από μια δικτατορία, με επικίνδυνη μορφή που παρουσιάζεται με την μορφή κοινοβουλευτικού ανεύθυνου.
Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά, αν πρέπει να αφεθεί ο λαός έρμαιο στην ελεεινότερη και προστυχώτερη δημαγωγία και να είναι καθήκον τους ιστορικό να θέσουν τέρμα σε μία νόθο κατάσταση, που απειλεί να φέρει το κράτος, στην πλήρη αναρχία και την καταστροφή…
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσον θα εξακολουθήσει η κατάσταση αυτή, ούτε ποιες σκέψεις έχει η κυβέρνηση, αλλά έχοντες πλήρη συνείδηση για το μεγάλο κακό που απειλεί την χώρα, ΑΝ ΠΑΡΑΤΑΘΕΙ επί πολύ η ΔΗΜΑΓΩΓΙΚΗ αυτή ΜΕΘΗ του λαού, έχουμε το καθήκον να καταδείξουμε τον κρημνό, που οδηγούμαστε ακατάσχετα και να πούμε αν θα μπορούσε να σωθεί το κράτος και το έθνος από ανεπανόρθωτη συμφορά.
Χρειάζεται κάποια γενναία απόφαση και σταθερό χέρι να χαλιναγωγήσει το αφηνιασμένο πλήθος γρήγορα και με ασφάλεια να αποκτήσει την εσωτερική γαλήνη και ελευθερία του και να γίνει άξιο και των πολιτικών ελευθεριών, που τόσο κακή χρήση κάνει σε στιγμές παραφοράς.
Κατά τις ημέρες αυτές, συμβαίνουν παράδοξα και εμπνέουν ανήσυχες σκέψεις, για την διακυβέρνηση λαού, που βρίσκεται σε τέτοια ψυχολογική κατάσταση”.
* ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΟΠΙΑ;
Η προϊούσα κυριαρχία των μεγάλων λαϊκών μαζών στα κοινοβουλευτικά κράτη, δίκαια απασχολεί ζωηρά τους πολιτειολόγους, καθ’ όσον η εξέλιξη του κοινοβουλευτισμού βαίνει στην δημιουργία μιας νέας τυραννίας, της τυραννίας του πλήθους, που απειλεί τις νέες κοινωνίες, με πλήρη αποσύνθεση και παρακμή, με την μείωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού και της δημιουργίας δικτατορίας, που όσο και αν φαίνεται απίθανο, αποτελεί πάντοτε θέμα συζήτησης.
Αν οι κοινωνίες των προηγμένων πολιτισμικά κρατών, όπου οι τάξεις είναι οργανωμένες σε κοινοβουλευτικό πολίτευμα, λειτουργεί ομαλώτερο, τέτοιοι κίνδυνοι ανησυχούν τους κυβερνήτες των κρατών, ακόμη περισσότερο πρέπει να απασχολήσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα, εμάς τους Ελληνες, όπου ο λαός στερούμενος οργάνωσης και ως ασταθής μάζα, είναι εύκολο, με ανάσα δημοκοπίας να ρέπει ολόκληρος προς την μία ή την άλλη διεύθυνση και να απειλεί με ανατροπή το πολίτευμα, όπως συμβαίνει στα πλοία εκείνα, που το φορτίο αποτελείται από σιτάρι που μετακινείται.
Προ δύο χρόνων, θα είχαμε υποστεί τέτοια καταστροφή αν ο “σκανδαλωδώς φιλέλληνας Θεός” δεν μας έσωζε.
Προ 40 ημερών, λίγο έλειψε το κράτος μας να ριχτεί σε άφρονα επιχείρηση, που θα βγαίναμε συντετριμμένοι.
Αυτό θα οφειλόταν στην δημαγωγία και στην τυφλή προσήλωση του λαού σε ένα είδωλο, σε ένα πολιτικό άνδρα, που στερείται επαρκούς μόρφωσης, ψυχραιμίας και πείρας και μάλιστα ζαλισμένο από τους καπνούς δόξας, που οφείλονται σε θυσίες, αγώνες και επιτυχίες άλλων, που με ενθουσιασμό ήθελε να διακυβεύσει την ύπαρξη του Εθνους.
Σώθηκε η Ελλάδα στην κρίσιμη αυτή περίσταση…
Ποιος θα φράξει τον δρόμο σε ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΔΗΜΑΓΩΓΟ… ο φανατισμός… παντού φανερώνει τον μεγάλο κίνδυνο, που διατρέχει το κράτος από αυτή την δημαγωγία.
Σήμερα παρά ποτέ, οι σκεπτόμενες διάνοιες και οι… φωτισμένες συνειδήσεις βρίσκονται σε αδυναμία, να αντιμετωπίσουν την τυραννία του πλήθους, που εκπροσωπείται από ασυνείδητους δημαγωγούς, που δεν υποχωρούν και είναι ικανοί με ένα νεύμα, να ανατρέψουν τα πάντα, για να κορέσουν την νοσηρή φιλοδοξία τους.
Πόσο επικίνδυνοι είναι, φαίνονται από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν, που αποβλέπουν στον ΧΕΙΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ ΧΟΡΔΩΝ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ.
Αποβλέπουν σε ένα μόνο σκοπό, να συγκινήσουν το πλήθος και να το καταστήσουν πάλι υποχείριό τους, για να εξυπηρετήσουν τα φιλόδοξα σχέδιά τους.
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι σήμερα ο καιρός να οργανωθεί η ελληνική κοινωνία, αλλά κάνουμε έκκληση προς όλους που έχουν φωτισμένη κρίση και συνείδηση, να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για να μπορέσουν να διαφωτίσουν τον λαό, ώστε να μην παραπλανάται και πέφτει στις παγίδες που του στήνουν σε κάθε βήμα του, που του στήνει η δημοκοπία, με τις γνωστές ήδη μεθόδους της συγκίνησης και της έκπληξης των απλών ανθρώπων”.*
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Ας μελετήσουμε το παρόν με προσοχή και ας κάνουμε αναγωγή στο παρόν μας.
Θα δούμε ότι αν και περάσαν 110 χρόνια, οι συνθήκες είναι παρούσες και ενεργές, με απόλυτη αναγωγή.
Η ΔΗΜΟΚΟΠΙΑ, Η ΔΗΜΑΓΩΓΙΑ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
Δημοσιογραφική γραφή την 5η και 6η Απριλίου 1915, στην εφημερίδα «ΣΚΡΙΠ».
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
